bitti sandım korkuttun bin

Derse girmişti bizimkiler, açıkladım durumu hocaya geçtim yerime, Melis ne oldu filan dedi, anlattım yer değişimi olacak filan diye, istemese bile kabul etmek zorunda kaldı, bir arka sıraya geçtim diğer ders, Ebru geçti bunun yanına, benim yanımda da Egemen diye bir çocuk oturuyordu artık. Saçlarıyla filan oynuyordum Melis'in derste derken arama yapıldı beyler.

Bu bizim müdür yardımcısı başta, 4-5 hoca aramaya katıldı, amaç kesici alet vs vs şeyler, bize baktı önlü arkalıyız, bişey diyemedi amın evladı, Egemenden tesbih çıktı onu aldı, kızların makyaj malzemeleri filan güme gitti. Ciddi ciddi okulun sonları gelirken Müdür yardımcısı şansını epey zorluyordu.

Sadece nefret eden ben değildim yani ondan, Egemende sövüyordu, ulan babam vermişti onu bana diye, babasıyla ayda yılda bir görüşürlerdi, babasının işi yüzünden ne olduğunu bilmiyorum, yani bir hatıra olarak saklıyordu, tenefüste gel gidelim alalım şunu dedi, beni sevmiyor daha kötü olur dedim. Sen kapıda beklersin dedi. Gittik, çocuğa bağırıyor da bağırıyor, en sonunda tesbihi fırlattı kapıya doğru, tesbih parçalandı, Egemende bastı küfürü, seni disipline vericem diye tehdit etti, bağırışmalara hocalar geldi, bende daldım içeri, Egemen'i sakinleştirmek için. Olmadı sakinleşmedi, ailesi filan çağırıldı fakat haklıydı Egemen, o eşya onun değildi ve vermesi gerekiyordu.

Beni de suçladı arada, sustum, hiçbir şey söylemedim, atacaktı çünkü bir şey daha olsa belliydi, sadece Egemen'i sakinleştirdim, annesi filanda Egemen'i haklı buldu, 1-2 hoca alttan aldı, çünkü onlarda biliyordu Egemen haklıydı, müdür yardımcısı bir gib yapamadı yani.

Çıkışta Melis'imi eve bıraktım yine, sonra eve gittim, üstümü giyindim ve yine iş, ara sıra Melis'e mesaj atıyordum. Bugün çıkmasak mı dedi, neden dedim, kötü hissediyorum kendimi dedi, olur dedim. Tüm para cebimde kalacaktı. Zulaya atardım, doğum günü yaklaşıyordu, 26 Nisan.

aqlayan beyan

işte de fırlamayla arayı iyi tutuyordum, tavsiyeleri yağdırıyordu, ulan bak kız milletine yüz vermiceksin, onları köpeğin yapıcaksın, küfür ediceksin onlara filan diyordu, kafayı yemiş bu diye geçiştiriyordum. O gün işte daha uzun kaldım, sonuçta Melisle buluşmayacaktık, çalıştığım saate göre alacaktım parayı, ki öylede oldu, patron sevmişti beni, her işe koşuyordum ben onu yapamam demiyordum, kendim oluyordum rol yapma gereği duymuyordum. iş varsa yapıyordum yoksa, patron girince yapıyormuş gibi bir hale bürünmüyordum.

Diğer gün yorgun argın okula gittim yine, bu müdür yardımcısı ilk dersten girdi, artık telefonun okulda kapalı olması gerektiğini, açık telefon görürse alacağını söyledi, çıktıktan sonra herkes küfür etti arkasından ben sustum, okulun son günleriydi, gevşememizi mi istemiyordu ne yapıyordu, çok üstümüze geliyordu, okulun son günleri dayan diyordum kendi kendime.

rezzzzzzzzzzzzzzzzz

pREZervatif

Allah aşkına yaz ulaan

Melis kapattı telefonunu direk ben kapatmadım, o kurallara uyardı, ben yine uymadım. Sende kapatsana dedi, yok dedim. O günde geçti, Melis yine akşam çıkmak istemedi, özel gününde bu o yüzdendir dedim geçiştirdim, işte aklım kaldığı için 1-2 aksaklık çıktı, patron sert bir dille uyardı, kendimi işime verdim sonrasında, mesajlaştık gece, özel bir nedeni var mı dedim. Üstüne gittim bayağı kestirip attı, iyi geceler dedi. Yazdım cevap vermedi, sinirime dokundu bu, geçiştirdim yine kendimi teselli ede ede.

@2 ye katılıyorum

pampa devammm ölduk aq burda

Sonra sinirlendim ne kadar mesajımız varsa sildim. Mesajlar bölümü boş kaldı diğer gün baktığında fırça atacaktı, bende uygun bir dille ona kızdığımı anlatıp kurtulacaktım. Okula gittik diğer gün, istemedi telefonumu, bu sefer soğuktu biraz, 2.derste arama yaptı yine soktuğumun müdür yardımcısı, Melis'in telefonu da açıktı benimde, fakat telefonlar üst üste gelince Melis'in telefonunu benim telefonum zanetti, benim telefonumda kilit vardı, Melis'inkinde de vardı, fakat açtı telefonu, evet benim telefonum değildi, Melis'in telefonuydu baktığımda, gittim koşarak, benim telefonum değil o dedim, mesajlarını okucam dedi, kan beynime sıçradı, aldım telefonu elinden benim telefonum değil dedim gösterdim telefonumu, kilidi açtım baktı mesajlara, mesajlar boş afferim hazırlıklısın dedi. Elimde ki telefonu istedi, mesajları okumaya hakkınız yok dedim. Buna sen karışamazsın dedi. Kendi telefonumu da aldım, Melis'in telefonunu bi cebime, kendi telefonumu bi cebime geçtim oturdum. Ver telefonları dedi, yok dedim. Atarım dedi, atamazsın dedim. Yetki benim dedi, yetkiyle yapacağın bir şey yapmadım dedim.

Telefonun açık dedi, tamam cebimdeydi sonuçta filan dedim. Kızdı gitti, telefonları da bıraktı, o günden sonra arama filanda olmadı bunu da belirtiyim, gibtirdi gitti odasında takıldı, neyse telefonları bıraktı gitti, Melis'in telefonu cebimdeyken titredi, Tuvalete gitmek için izin istedim, gittim, Telefonu açtım baktım Cenk, Ahmet'e cevap vermemişti ama Cenkle konuşuyordu, okudum tek tek mesajları, mesajların bazı kısımlarında beni anlatmıştı, olumlu. Olumsuzların olumsuzuna geliyorum şimdi. Ondan önce ki gece bana cevap vermemişti biliyorsunuz, bana cevap vermedikten sonra, 2 saat bu cenkle konuşmuştu. Bana günaydın yazdığı saate baktım, bu bebeye yazdığı saatten 2 dakika sonra, ilk günaydın dediği o olmuştu. Seven bir insan için yıkımdır bu.

Nolur devam edin artik nolur

rez rez

Yaz ulan yaz

ben bu melisi giberim kahpelik yapmaya başladı

ov yeah huur melis

Anlat panpa ilk dersten beri okuyoeum