Evine geldiğimizde, baktı arkasındayım, ne diye takip ediyorsun hala benim gibi bir karaktersizi dedi, özür dilerim dedim. Bırak allah aşkına hikayeci, bana bu yakıştırmayı yapamazsın, ben seni seviyorum dediğimde inanmıyorsun sen bana ilişkimizi devam ettirmemizin ne anlamı var ki ? Ahmet'in orda olduğunu bilmediğimi söyledim, ona bile inanmadın, çok meraklı değilim bende senin kavga etmene, Cenk olayına gelince, ne kıskandırması hala anlamadım ama bana bu yakıştırmayı yaptığını asla unutmayacağım emin ol buna dedi.

Ne desen haklısın ama ilişkimiz bitsin deme dedim, nasıl demeyeyim, güven olmadan hiçbir şey olmaz sen bunu anlamadın, ben sana hiçbir zaman ihanet etmedim dedi. Ne Cenkle konuşurken, nede Ahmetle konuşurken, mesajları kendin gördün, tek hatam yanlış bir günaydın demek oldu, başka ne yaptım ben sana dedi. Ne diyebilirdim ki beyler, hiçbir şey söyleyemedim. Millet yılbaşında sevgilisiyle mutluluktan uçarken biz kavga ediyorduk. Yanına doğru gittim, öper misin beni dedim, hayır dedi, çok özledim ama dedim. Hayır dedi, yüzsüzlüğün dibine vurmuştum ama ağzını açıp bir yüzsüz bile demedi, sadece hayır dedi.

iyi ben öperim dedim öptüm, evlerinin önündeydik, binaya girdik, dudakları dudaklarımdayken, önce karşılık vermek istemedi ama ondan sonradan bıraktı kendini bana, seni çok seviyorum hikayeci bırakma beni ne olursun sensiz bir hayat düşünemiyorum dedi, yaptığım her şey için affet beni, seni canımdan çok seviyorum diye cevap verdim. Yine öpüşmeye başladık, dudakları sarhoş yapıyordu beni, şarap gibiydi, o an hiç bitmesin istedim, dudaklarına hiç bu kadar muhtaç olacağım aklıma gelmezdi, oda bırakmak istemiyordu. Kendimi çekmek istediğimde izin vermiyordu.

En sonunda kendimi çektim, dur dedim. Neden dedi, etrafımıza baktım, tamam dedi. bir kez daha öptüm dudaklarından, özür dilerim dedim, Bende özür dilerim dedi, evine çıktı bende evime gittim, mesajlaşmalarımız devam etti, diğer gün tatil olduğu için gezmeye karar verdik. Otele ziyarete gidecektik, bir şeyler yapardık, lokalde takılırız diye düşündüm kabul etti, sabah duş aldım, giyindim evden aldım yine, gittik lokale ps oynadık, peste Fenerbahçeyi aldım ben barcelonayı alsana bana dedi, iyi pes oynuyordu da benden iyi değildi tabii.

5 Ocağa kadar okulda da takıldık, biz resmi yazıyla izinliydik, Meliste babasının dilekçesiyle izinli oldu. Aldım Melis'i ve valizini bizim antrenmana doğru gittik. Aşkım heyecan yapma filan taktik veriyor bana, bende gülüyorum geçiyorum, çok var aşkım diyorum olsun sen dinle diyor. Gittik Melis'e yer yok kafilede, bir çok kıza da yok, onlar birlikte gelecek ama ben Melis'i bırakmam, hocayla konuştum Melisle birlikte kafilenin çıkacağı saate bir otobüs bulsam, Melisle gelsem dedim, önce istemese bile yine kabul ettirdim, bilet aldım 2 tane.

Melis'e uzun yolu sever misin dedim, severim yanımda sen olunca dedi, konuşarak gideriz dedim. Otobüs saati gelince hoca sizi otogarda bekliyor oluruz dedi, vedalaştık geçtik otobüse, cam tarafına Melis, koridor tarafına ben, napacağımı şaşırmış haldeyim, gerildim, küçücük alan Melisle birlikte gidiyoruz. Otobüs hareket etti çok geçmeden, konuşmaya başladık. Düğünümüze kimler gelir hikayeci dedi, bilmiyorum ki hiç düşünmedim dedim, sende hiç düşünmüyorsun düğünümüzü dedi, düşünmek iyi değil fazla dedim. Neden dedi, bilmiyorum düşünmek birazda umut etmektir dedim.

Evliliği umut etmiyorsun sen yani dedi, ediyorum da boşver dedim, ne oldu dedi. Bir şey olmadı dedim. Soğuk davranmanı istemiyorum dedi. Bak Melis dedim, birbirimizi çok seviyoruz, çok ümit ediyoruz ve seneye nişanlanacağız, ben sensiz yaşayamam ama hayallerimizi kurmak için çok erken, üniversite var askerlik var, çok vaktimiz var, üniversite işi hallolsun özellikle dedim, kızmış gibi gözükse de hak verdi, askerlik özellikle çok zor olacaktı, hadi üniversitede durmadan konuşma şansına sahiptik aynı şehir vs vs olursa ama askerlik öyle değildi.

Düşününce hak verdi sanırım konuyu kapattı, televizyonlarla uğraştık biraz, saatler ilerledikçe uykum geldi hikayeci dedi, uyu aşkım dedim. Seni yalnız bırakmak istemiyorum dedi, yalnız bırakmıyorsun, sen uyu ben seni izleyerek geçiririm yolculuğu dedim. Boşver ya konuşalım dedi. Kabul ettim ama bir şartla dedim. Nedir dedi, kafanı dizlerime koy öyle konuş dedim, kabul etti, sessiz sessiz konuşurken bir zaman sonra cevap vermemeye başladı. Uyuduğunu anladım, saçlarını okşadım bir süre, garip duygular hissediyordum, yüzünü tam göremiyordum, yine de memnundum halimden.

uyumakla uyumamak arasında giderken, saatin nasıl geçtiğini anlayamadım, mola verdik, yavaş yavaş uyandırdım Melis'i, hadi uyan aşkım dedim, kalktı uyku sersemiydi, çok komik gözüküyordu ama çok masumdu, öptüm yanaklarından, uykudan yeni kalkmış biri + mola verilen yer, soğuktu beyler indik aşağıya, sadece hırkası vardı, ben montumu almıştım yanıma onu aldım, baktım üşüyor gibe gibe verdik montu, üşüdüm mü üşüdüm, montumu vermek istedi mi istedi, aldım mı hayır, niye alıyım ki beyler, hayat arkadaşım olmuştu o benim. Üşüdün sen dedi, hayır dedim, uyumadın hiç dedi uyurum dedim. Yorgunsun sen çıkacaksın maçlara dedi, olsun dedim.

Bindik otobüse yeniden, geçtik yerimize sarıldı bana üşümüşsün dedi, anne şefkatiyle yaklaştı, yok sana öyle gelmiş dedim. bu sefer ben attım kafamı onun omzuna, öptü bir kez beni, seni çok seviyorum iyi ki tanımışım dedi. Bende seni çok seviyorum dedim. Sonrasında biraz ısındım, roller değişti yine , ben geriye doğru yaslandım, o göğüslerime kafasını koydu, ellerimi omzuna attım, uyumaya çalıştık bir süre, kalp atışlarım güm gümdü

En sonunda uyuyakalmışım, Mersin'e geldiğimizde, uyandırdı Melis beni öperek, hadi kalk aşkım dedi, uyandım, hocayı aradım, tarif etti gittim, yine yer yoktu erdemliye bilet aldım bu sefer, ne kadar sürer abi dedim 1 saat 45 dakika dedi. Aldım bileti, yaş kaç senin dedi 17 dedim, kızı sordu 17 dedim ne işin var dedi, taksörüm kafileyle gelecektim yer yoktu filan dedim. Kem küm edince hocayı çağırmak zorunda kaldım en sonunda aldık bileti geçtik, eee hikayecim 1 saat 45 dakika baş başayız dedi. Alnından öptüm.

Kır düğünü yaparız dedim. O da sevindi, beyler çok garipti lan, tamam hadi ben umut etmeyi sevmez, hayal kurmayı saçma bulurdum ama yanımda Melis olunca her türlü hayali kurup her şeyi umut ediyordum, yolda etrafa baktı, nerde yaşarız evlenince dedi, nerde istersen aşkım dedim. Ortak bir yer olsun dedi, orası öyleydi burası böyleydi derken Kocaeli veya izmir'i kararlaştırdık, Evlenince karar veririz dedi. Sonra askerlikte sen yokken napıcam ben dedi, yine teselli ettim, askerliğe 5 yaş vardı daha 4 yıl üniversite okuyayacağımı düşünürsek.

Neyse konuşa konuşa geldik burayada, hocaya başka otelde kalacağımızı söyledim. Bizimle kalın dedi, Melis'in ailesine söz verdiğimi filan anlattım, izin veremem filan dedi, babasına söz verdim filan diyip yakın zamanda böyle böyle oldu diyince anlatınca aldı bizim odaları, başka otelde kalacaktık biz, arada fazla mesafe yoktu, zaten her yer oteldi, yan yana sayılırdı, 18 yaşından küçük olduğumuz için otel odasını kiralayan hocam olmuştu yine, geçtik odamıza, duş almak istiyorum dedi, al dedim. Gitti duşa girdi bende kendimi yatağa attım yorulmuştum amk. Yolculuk yoruyor insanı.

Duştan çıktı bir zaman sonra, ben girdim bu sefer duşa su insanı rahatlatıyor beyler hele ki yolculuktan sonra, çıktım duştan baktım melis üstünü giyinmiş, bende giyindim artık utanma duygusu yoktu birbirimize karşı, uyuyalım dedi. Uyuyalım dedim. Saat 16.00 filandı çok erkendi uyumak için ama yorgunduk. Girdi kollarıma, sarıldı, bıraktı tamamen kendini bana uyuduk beyler, hayatımın en güzel uykusunu çektim diyebilirim amk. Uyandığımızda sabah 6.30 filandı, yorgunluğun acısını çok fena çıkarmıştık, bir süre çıkmadık yataktan 7.30'da başlıyordu kahvaltı.

Hep bu anların hayalini kurdum dedi, bende kurmuştum aslında ama senin kadar istemedim dedim. Neden dedi, bir zaman sonra böyle olacak hep dedim. Yine mutluluğunu gizlemedi sarıldı, turnuvana çok yaklaştık napacaksın dedi. Şuan sadece seninle ilgileniyorum dedim ama o da önemli dedi, bir şey demeden dudaklarından öptüm, karşılık verdi, bir süre böyle şımarıklık yaptıktan sonra üstümüzü değiştirip kahvaltıya indik, Melis'i izlemeye doyamıyordum. Çok seviyordum lan çok fazla.

Hocayı aradım napıyoruz bu gün diye, gezeceğiz dedi. Melis'i aldım çıktım, gezecekler arasına katıldık. Size şu kadarını söyleyeyim beyler, tam tatil yeri, her anlamda, Meliste çok beğendi, tatile ara sıra buraya geliriz evlenince dedi. Olur dedim, benimde hoşuma gitmişti. O gün hep birlikte bir yemek yedik, tüm taksörler, gelen sevgililer, hoca diğer gün şampiyona başlıyordu. Sadece 1 kişinin maçı vardı. Eee dedim, bizim maçlar ne zaman ilk günden fazla maç olmaz dedi, şaşırdım ama umursamadım. 8 Ocakta başlıyordu ama ilk gün bizim maçımız yoktu yani 9 Ocak 2014'te çıkacaktım ben maça rakibim belli mi dedim, belli dedi. Bu maçlar ne maçı dedim, başladı anlatmaya.

Beyler genelde Fenerbahçe'nin taksörleri filan dövüşüyormuş ilk gün, bir de yaşı büyük olanlar, mesela örnek veriyorum diyor ki bu turnuvada 2000 liler ve 2001 liler dövüşecek ama bir hoca 99lu getirdi, 99 luyla Fenerbahçe'nin taksörleri filan karşılaşıyor, aynı şekil eleme var, bu büyükleri aradan çıkartıyorlar, Fenerbahçe'nin taksörleri makine gibi zaten dıbına koyim, şu amatör branşlara yapılanlar futbola yapılsa dünya kulübüydük. Neyse o gece Melisle yine birlikte olduk diğer gün turnuvaya, bizimde büyükler çıktı, ellerine aldılar geldiler, Fener'in taksörleri zordu, benim rakibim kim dedim. 4 yıllık taksör dedi, milli takım kampına katılmış, yenersen gibletinde zor kimse kalmıyor, şampiyon olursun alırsın altın madalyayı dedi. Yenerim dedim.

Neyse döndük ilk günden Melis dedi 4 yıllık taksöre karşı ne yaparsın filan, bilmiyorum onu yenersem altın madalyayı alırmışım dedim. Bence yenersin dedi, denerim dedim. O akşam geceye kadar konuştuk. Sarıldık uyuduk, bu huzur beni altın madalyaya zütürecek diyordum içimden, diğer gün oldu, sabah kalktık, balı tereyağı karıştırdık yedik, Melis elleriyle besledi beni, gittik. Maç sırasında bana var, çay içiyorum Melis yanımda, aşkım Fenerbahçe'nin taksörleri çok acımasız dedi, evet öyleler dedim, sen milli takımdan biriyle karşılaşacaksın o daha iyidir dedi. Bakıcaz dedim fakat sonradan öğreniyorum ki derece yapan herkes milli takıma gidebiliyor, çok büyütmüşüz gözümüzde.

Bence maça çıkma hükmen yenil dedi, yok gözlerini görebileceğim bir yere geçiyim yenerim dedim, değişti tüm tavrı, bu sefer gaz vermeye başladı 2 maç kalmış bana, aldılar beni aşağıya, öptüm Melis'i indim, mavi köşe, heyecandan ölüyorum, karşılaşacağım kişi karslı, ismini hatırlayamıyorum T ile başlıyor, 68 kgde çıkıcaz giblet olarak, yenicem diyorum antrenörüme durmadan, yenicem yenicem, oda inanmayan gözlerle bakıyor neyse, tek maç kaldı, ben çıktım ısınmaya başladım, zevksiz maçlar oluyor öyle rocky filmleri gibi değil.

Hakem kararına kalıyor çoğu maç, efsane olan maçlarda var teknik hakem kararıyla alıyorlar onlar maçları berabere bitiyor yani normalde ki gibi 1 round uzamıyor maçlar neyse sıra ban geldi heyecandan bayılacak durumdayım, eleman bir çıktı ortaya, 90 kilo gibi 68 kilo filan değil, ama yağda değil kas, napıyım hocam dedim, çenesine vur karaciğerine vur dedi güldü. Melis'e baktım oda şok olmuş durumda, onu üzmemem lazımdı yenmem lazımdı. Neyse isimler okundu çıktık, uyarılar yapıldı, beyazla çizilen yerin altına vurmak yok, eksi puan getirir, el içi yok vs vs geçtik köşelere maç başladı.