Test kitabı almadık, antrenmanlara da ara vermeyelim dedim. Korkmuyorsun hiç dimi dedi, neden korkucakmışım ki dedim. Yine gelirseler dedi, gelsinler dedim. Bana zarar verirseler dedi, veremezler dedim. Nasıl bu kadar eminsin dedi, eminim işte veremezler dedim. Sarıldı yine bana, gittik bir basketbol topu daha aldık, maç yaptık, yenildim ama bırakmadım maçı, sanırım yaralarım yüzündendi, çok takılmadım , öperek kutladım sadece, baktım 4 lavuk yine geliyor, Melis'e baktım, korktuğu belliydi, beni daha çok sinirlendiriyordu bu, ulan hata yapmıştım işte gelmeyecektik başından buraya.

4 lavuk sadece bakıp güldü, bense hiçbir gib yapamadan Melis'i aldım gittim. Arkamdan ettiği küfürleri duymazdan geldim şahsımaydı zaten, ne Melis'e ne de ailemden bireylere sövmediler, sövselerdi yine dayak yerdim. Bu iş canımı sıkıyordu. Kendi kendime dövüş sporuna mı başlasam dedim, ilacım olan şey belki budur diye düşündüm, Erenle bağlantı kurdum, napıyım dedim. Olayı anlatmadım, anlatırsam çevreyi toplar gömerdi o 4 lavuğu oraya, biliyorum. Neden lan ne oldu dedi, kız arkadaşıma laf atıyolar ara sıra lazım oluyor dövüşmeyi öğrenelim dedim. Kim onlar dedi tanımıyorum dedim. Tamam akşam yanımda ol sen benim dedi.

Melis'i eve bırakmıştım bunlar olurken, gittim Eren'in yanına, babasının dükkanındaydı oda, karı kız peşinde koşuyordu. Nasıl bir sevgili yaptıysan bırakmıyor bela peşini dıbına koyim dedi. Öyle dedim. Ama bayağı zaman oldu bırakma o kızı dedi. Doğrudur dedim. Babasının gelmesini bekledik bir süre babası gelince kısa bir selamlaşmanın ardından Canla çıktık dışarı, zütürdü beni bir taks kulübüne, buranın tek hocası vardır, Ozan hoca dedi. Gittik yüzümü gördü, amacın dışarda adam mı dövmek dedi, evet dedim. Olmaz o zaman dedi, napıyım, kız arkadaşıma laf atanları dövmeyeyim mi dedim, konuyu baştan öyle anlat dedi.

Gel başla ama sabır işidir bu dedi, iyi dedim sabırlıyımdır ben. Eren'e dedim geldin mi buraya, geldim dedi. Şuan gelmiyorsan sabrın tükenmiş dedim, buraya kim geldiyse kavga etmeyi çok iyi öğrendi dedi ama hiçbiri taksun katkısı olduğunu söylemez dedi. Neden gelmişler o zaman dedim. Bilmiyorum sabrımı sınamasalar bende öğrenirdim herhalde bakalım sen ne tak yiceksin dedi. Benim sabrım kolay çözülmez dedim. Melis'e dövüş sporuna başlayacağımı söyledim. Onlardan intikam için mi dedi, korumam lazım kendimi dedim. Boş iş bence dedi, kan beynime sıçradı.

Kalbini kıracak şeyler söyledim ama onun kalbi kırılmadı sanki, özür diledi aradı. Konuştuk, bende özür diledim, ilişkimiz buraya kadar gelmişti, çocukluktan çıkıyorduk. Yarın antrenman yapabilir miyiz dedi, yaparız dedim. Sonra da taksa geçerdim herhalde, okul çıkışı gittik bu sefer yendim, yine de iyi oynamıştı. Aklına takmıştı bir şeyi bırakmıyordu. Zeki bir kızdı, bir dahakine ben kazanacağım dedi. Bu 4 lavuğu görmedik bu sefer. Melis'i eve bıraktım, gittim taksa baktı bana hiç taks yaptın mı dedi hayır dedim tamam yürücen ilk başta dedi, ne yürümesi dedim. Gösterdi, saçma bir yürüyüş gibi geldi, ilk başlarda yap bunu antrenman süresince dedi. Neden dedim, yapıcan dedi. Sabrım ilk günden tükenmişti ama belli etmedim yürüdüm, biraz zaman geçti geldi, şimdi geri geri aynı şekil yürü dedi.

Taşak geçiyor filan sandım, ama ses çıkarmadım, tamam bu günlük antrenman yeter dedi bana, yarın da aynılarını yapıcaksın dedi. Gelmicem ben yarın dedim, sabrın erken tükendi dedi, yürümekle taksun alakası ne dedim, öğrenirsin zamanla dedi kafayı kıracaktım. Ulan ne alakası vardı resmen adam benimle taşak geçiyordu, sinirli bir şekilde çıktım antrenmandan anlattım Melis'e olanları, sen yaparsın aşkım diyip gazı da verince yaparım dedim kendi kendime diğer gün antrenman yapmadık, Melis'in alacakları vardı onları aldık ben ordan taksa geçtim, yine aynı şekil 1,5 saat yürüdüm. Yürüdün mü dedi, yürüdüm dedim. Yarın yine gel dedi. Aynısını yapıcaksın dememişti, öğrenecektik bir şeyler.

Anlattım yine, bak geçmişsin sınavı yavaş yavaş öğrenirsin dedi. Benimle güvende hissediyor musun dedim, benim için canını vereceğini biliyorum dedi, doğru biliyorsun dedim. Bende senin için canımı veririm dedi. Benim canım senin olsun, sana bir şey olmasın dedim. Bence ikimize de bir şey olmasın çünkü ben sensiz yaşayamam dedi. Bu son olaylar bizi birbirimize epey yaklaştırmıştı. Okulda pek bir şey yapmıyorduk. Konular basitleşmişti sanki, hocalarla kanka olma dönemleri başladı.

Antrenman yapmak istemiyorum dedi Melis, tamam dedim geçtim taksa, bu sefer bir şey öğretti bana, bu yürüyüşün, sağa sola öne arkaya yapılışıydı ve durmadan yapıyordunuz bunu, bune dedim. I love dans derler buna genelde dedi, hocam yapmayın allah aşkına nasıl yapayım dedim. Yapmak istemiyorsan gidebilirsin dedi. Tamam dedim gitmiyorum, yaptım elimden geldiği kadar, yarın yumruklara geçeceğiz dedi. Yorgun argın gittim eve, Melisle mesajlaştık biraz daha. Antrenman için hazır mısın dedim. Yarında istemiyorum dedi, kalbim kırılsa bile hiçbir şey demedim.

Ama ciddi ciddi sıkıldığını veya korktuğunu hissetmiştim, buda beni taksa daha çok yönlendirdi, yumruk atmaya direkle başladım, yine yürüyerek atıyordum. Sonrasında çabuk öğreniyorsun diyip kroşeyi öğretti aparkat derken duvar yastığı denen merete geçtim, eldiven getir dedi bir daha ki antrenmana, Melis'e hiç bahsetmedim. Şunu şunu yaptım demedim. Mesaj atıyordu soğukluk yoktu ama kalbim kırılmıştı. Bunu anlamış olacak ki, güzel cümleler kullanarak gönlümü aldı yeniden, yarın antrenmana gidelim mi dedim, biraz toparlayayım kendimi dedi. iyi tamam dedim.

Tamamlarla geçiyordu günlerim, diğer gün okulda Melis, nasıl gittiğini sordu taksun, idaire eder dedim, bugün antrenman yapalım dedi, işim var dedim ki gerçekten vardı, sabah gelmişti aklıma eldiven bulmam lazımdı, nasıl bulucaksam diye düşünüyorum, anladım dedi. Yarın söz dedim. Güldü ve öptü, okuldan sonra ayrıldık bir kaç yere baktım buldum taksla ilgili şeyleri iptir odur budur şudur, sonra gittim, duvar yastığında çalıştırdı beni, bir süre kroşe, direkle başlamadık. Kroşe çok zordu, yastığa yan durup mesela sağ kroşe atıyorsanız eğer sol direği kendi önünüze doğru atıp sağ kroşeyi yastığa doğru atıyordunuz. Kollarım çok yorulmuştu. Sabır diyordum sadece.

Antrenmandan çıktım Melis'e mesaj attım, iletilmedi, allah allah dedim aradım, ulaşılamıyor. Kuşkulandım eve gidene kadar durmadan mesaj attım yok yok yok derken evine gidecektim. Bir şey varsa kuşkulanmasınlar diye gitmedim. Napar nereye gider dedim. Bizim parka gittim, baktım etrafa kimse yok, sahanın içinde biri yerde yatıyor, bir de basketbol topu var. Koştum, Melisti, yüzü kandan gözükmeyecek dereceydi, aldım kucağıma koşmaya başladım ama nereye koşacağımı bilmiyordum. Eren'i aradım, anlattım, babasının arabasıyla geldi çok geçmeden zütürdük hastaneye, ciddi darbeler almıştı kafasına. Babasına haber verilecekti de nasıl verilecekti amk, ben şoka girmiştim. Eren sinirden yerinde duramıyordu.

Babasına haber vermeye gittim.

Nasılsınız diye girdim lafa.
Ne oldu hikayeci iyi misin dedi.
Değilim dedim.
Ne oldu dedi.
Hastaneye gelir misiniz benimle dedim.
Neden dedi.
Melis kolunu kırdı yine dedim.

Kafamı gibiyim böyle dedim. Hemen çıktık bindik arabaya hücum ettiler hastaneye ama kolu kırılmamıştı, düze düz dövmüşlerdi kızı.

Anneme babama haber verdim onlar geldi, herkes deliriyordu, Eren bile, ben hariç. Eren'i aldım çıktım hastaneden, ne var ne yok döküldüm, 4 lavuğu anlattım, tiplerine kadar verdim, bul bunları dedim. Nasıl buluyum dedi. Bilmiyrum Eren dedim bul, canımı al dedim. Parkta takılmazlar şu saatten sonra bulmak çok zor dedi. Kafayı yiyecektim amk. Melis kendine gelince beni görmek istedi sadece, ne oldu dedim nolur anlat dedim. Başladı anlatmaya beyler.

Bu antrenman yapmaya kendi gitmiş, bizim 4 lavuk sulanmış, laflı atışmadan sonra üstüne gelince biri tırnaklarını sokmuş yüzüne, o tırnaklarını soktuğu da dövmeye başlamış bunu, gerisini hatırlamıyorum dedi. Şimdi düşünüyorum da tecavüze uğramış mıydı ? imkansız gibi bir şeydi, tamam. Çok kuytu bir yerdeydi ama imkansız gibi bir şeydi, üstü başı da derli topluydu, bir şey yapacak olsalar alır zütürürlerdi. Yine de aklımın ucundan bile geçmedi. Tek istediğim intikamdı, intikam. Yanıp tutuşuyordum intikam diye.

Kötü bir şey yapmayacaksın dimi hikayeci dedi. Yapmam herhalde dedim. Söz ver bana dedi, veremem dedim. Nolur söz ver dedi. Olmaz dedim. Söz ver dedi. Nolur gelme üstüme dedim. Söz vermezsen kalkmam burdan dedi. Ben alırım seni kucağıma dedim. Eski beni bulamazsın dedi. Tamam dedim, söz veriyorum bir şey yapmıcam. 2 ekim cıvarı taburcu oldu artık yavaş yavaş tarihlere girmeye başlıyorum, geliyor yakın tarih.

ilk bana sarıldı, benimle görüştü, babası sordu soruşturdu bu lavuk kayıplara karıştı, Melis evde dinlenirken, Eren durmadan aradı bu lavukları yok, bense taksta çok geliştim, en azından duvar yastığından kum torbasına geçebilmiştim. Seviyordum artık taksu, sabıra mabıra gerek kalmamıştı. Ekimin sonlarında buluştuk yine Melisle bir şeyler yedik, sonrasında gezdik biraz, sana verdiğim sözü tutmazsam naparsın dedim. Biter ilişkimiz başını belaya sokacaksın dedi. Sarıldım, tamam dedim yapmıcam bir şey.

Yolda sarıla sarıla yürüyorduk. Melis'e sarıldıkça, kokusunu içime çektikçe, onu hissettikçe daha çok kinleniyordum, bulmamız lazımdı o 4 lavuğu ama nasıl. Bulunca ne yapacaktım onu bile bilmiyordum. Neyse o günde öyle geçti. Sözü vermiştik bir kere amk, kavga etmek yok dedi. gibe gibe el mahkum kabul ettik. Eve dönerken iyice yaklaştı bana, sarıldı durmadan, 5 adımda bir dönüp sarılıyor, öpüyordu. Çok başka bir şeydi, hiçbirinde de sıkılmıyordum amk. Hatta fazla adım atınca ne zaman sarılcaz diye düşünüyodum kendi kendime.

Evinin önüne geldiğimizde sarıldım, boynundan öptüm, saçları yüzüme çarparken seni çok seviyorum dedim. Hiçbir şey söylemedi, sadece sıkı sıkı sarılıyordu. Bu olanlar beni daha çok sinirlendiriyordu, sevgidiğim, aşık olduğum kıza yapılanlar, poliste göstermelik olarak 1-2 arama yapmıştı o kadar, cezayı biz kesecek, adaleti biz yerine getirecektikte bizim hakimde Melisti, serbest bıraktı muallakleri. Kimseye zarar veremez bu kız diye düşündüm. Eve çıktığında mesaj attı, ne yapacaksın dedi, taksa giderim herhalde dedim. Gitme dedi, gitmem lazım spor oluyor dedim. Spor olarak yapıyorsun yani dedi. Öyle dedim.

Canın yanmıyor mu orda dedi. Yanmıyor henüz ringe çıkmadım dedim. Neden bu kadar geç filan diye sordu, bizim hocada problem dedim. Anladım sabrını deniyor yine senin dedi. Çoktan geçtik o evreyi şimdilik hazırlanıyorum ringe dedim. Hocanı sevdim ben anlattığın kadarıyla akıllı birine benziyor ama senin canın yanarsa düşman olurum bir anda dedi. Gülücük attım eve geçtim antrenman malzemelerini alıp gittim taksa, hocam napıyoruz bugün dedim, ringe çıkacaksın dedi. Ee napıcam şimdi dedim. Kum torbasına geç, kendini yormadan seri vuruşlar yap, seri vur, güçlü vurma dedi. Yani torba pek oynamasın demişti bana.

Yarı tedirginlik ile başladım ısınmaya, antrenman sıklaşınca, başladılar dövüşe, spanik deniyordu buna ama spanikten daha çok herkes kendini ıspatlama peşindeydi, çok tedirgin olduğumu gören benden 2 yaş büyük olduğunu düşündüğüm biri geldi, korkma dedi. Neden dedim, bazı şeylerin sonunu düşünürsen kazanamazsın, anlık yaşa dedi. Eyvallah dedim. Herkes gibletiyle karşılaşırken sıra bana geldi, karşıma 7 aylık bir taksör çıkaracaktı. Başladık, ben genelde savunma yapıyorum, vuramıyorum bile kontraya çıkar diye, çocuk başladı girip çıkıp vurmaya.