milfle yaşadıklarım ve hayatımın

zeynebi aramama ragmen cevap vermiyordu, düşünüyordum ne oldu diye, iyicene yalnız hissediyordum kendimi...

artık durmak istemiyordum antalyada,, kafamın da verdiği cesaretle giyinip, terminalin yolunu tutdum...

fakat çıkarken, melis bırakmamış biraz sohbet etmiştik...

m:mert nereye gidiyorsun?

b:sanırım, gitmeliyim melis hersey için sagol,,,

m:mert olayları ögrendim tam olarak, uzgunum,, ama gitme zeynep gelir konuşursunuz,,,

b:melis böylesi daha iyi olucak,,,

m:ok mert , ama sunu unutma gerçekten seni tanıdıgıma sevindim, kendine çok iyi bak...

b:sagol melis sende...

m:hoşçakal...

b:eyvallah..

terminale gittiğimde ise, rotam bursa değil, istanbul olcaktı...

bileti 2-3 saat sonrasına bulabilmiştim... kafamı biraz açmak ve zihnimi açmak için sert bi kahve aldım ve düşünmeye başladım...

bu yaptıgımın da hata oldugu düşüncesi tüm bedenimi kaplamıştı... zeynebin annesine meydanı boş bırakmayacağım demiştim,,

ama yapmamıştım... kaçıyormuydum yoksa gururumdan mı gidiyordum bilmiyordum ama tek bildiğim zeyneple yaşadığımız her olay biraz daha koparıyordu onu benden,,,

oysaki böyle olmasını hiç istemiyordum... nilüfer ve doğacak binindende kaçıyordum aslında...

görükleye gitmek yerine ise eve gidicektim, parada ayarlamalıydım... kurtaj için..

ama esas eve gitme nedenim, doktora gitmem içindi, ve biraz da bi parça huzur bulabilirdim evde...

hayatımın en uzun yolculuğu geçmişti... mavini yarım saat de bir kahve için çağırıyordum, zihnimi dinç tutabilmek için...

süpriz de yapıcaktım anneme, çok özlemiştim onu...

nede olsa 7 aya yakın görüşmemiştik annemle,, zeynebi gördüğüm gunden beri gitmemiştim hiç eve...

oysaki öylemiydi daha evvel nerdeyse her hafta sonu memlekete kaçardım... şimdi ise 7 ay geçmiş ben çok değiştim her yönden...

eve dönme vaktiydi... cebimdeki son parayla bi paket sigara alıp evin yoluna koyuldum,,

eve vardım zili çaldım,, annem beni görünce şok olmuştu,,, çok severdik birbirimizi annemle..

göz yaşlarımızı tutamamıştık... içeri girdim ve hemen önüme yemek çıkarmıştı,, eski günlerdeki gibi..

bi parçada olsa bi huzur kaplamıştı bedenimi ama bu geçici bi huzurdu...

annem her halimden anlardı,,, daha ilk gecemde anlamıştı bende bişeylerin değişti...

evet üzülüyordu... bişey de demiyordu... ama üzülüyordu anlıyordum gözlerinden...

bi kaç gün hiç bişey konuşmadık... ne o konuştu nede ben dert yanmıştım...

ne dicektimki? anne babanne mi olcaksın dicektim? yoksa bi sevgilim var devamlı sorun mu var dicektim...

pek yanımdan ayrılmıyordu.. gece namaz kılmaya gidince, zeynebi aradım,, ama açmıyordu.. teli de kapalıydı..

çıldırıyordum.. gece yataga uzanıp hiç bişey yapmadan uzanmaya başlamıştım... artık anneme rol de yapamıyordum...

sabah kalkmış aç karna sigaramı yakıp yine umutsuzca dururken...

annem odaya birden girmişti... bir diyalog geçmişti aramızda beni üzen...

a:mert , oğlum ne oldu sana, geldiğinden beri yüzün gülmüyor,,,

b:iyiyim anne sadece bu ara keyfim yok,,

a:dayanamıyorum seni böyle görmeye, neyse sıkıntın söyle oğlum, üzülme neyse sıkıntı halledilir... teyzeni aradım doktarada zütürcem seni, anlamadım mı sanıyorsun? hastasın sen, çok korkuyorum mert ciddi bişey mi?

susuyordum,, ne cevap verecektimki, annem gibi iyi bi insana, yaptıklarımı nasıl anlatabilirdimki,,? hastalığımı da anlamıştı , daha ciddi bişey olacağından korkuyodu.

babam erken yaşımda bırakmıştı bizi.. annemle beraber durmuştuk her zorlugun karşısında...

bu diyaloglar daha da uzayıp gidiyordu... ama zeynebin dogum gunune ise sadece bi hafta kalmıştı...

rezervedd

bak kardeş bu zmana kadar seni en çok destekleyenlerden biri benim önceki sayfalarda yazmışsın günde 7 part die eyw bi gün yazmadım işim çıktı amenna ama kardeş yeter bitir hikayeyi unuttuk mını siqem okuduğum en güzel hikayeydi ama unuttum bitirde tadında bitir yani

rezerve

1.5 saat önce gördüm başlığı şmdi bitirdim bu dıbına kodugmun başlığı ne zaman biticek zeynep ne zaman efeyle barışcak sen gene ağzıma sıcıyım diyip tüm yaşadıklarını rafa kaldırıcaksın kızla en güzel zamanlarını yaşadığından hırs bile yapamayıp aradan sesssizce çekilip o son yaptığıylada zeynepden gittikçe soguyacaksın.. yaşadığımdan biliyorum yani hanyy

rezerved

rizörvıt çaça

eeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee

reserved

lan şu hikayeyi bi bitir rahatlayak amk daha ne popi olsun 100 sayfa oldu amk

reservcevdeda<dsafaf bitir lan artık :(

reserved

mert panpa ya hikayeyi toparla artık ya da sana bir matbaa bulak gececi tayfaya kitap bastır...

reserved 2.sayfadayım

@2481 okuyunca gözlerin bozalacak panpa 100 sayfa amk

preveze