miami den hikayeler vol2

--telefonu açtı kız, o an sesini duydum ya nasıl diyim lan size, hani allah korusun canınızdan cok sevdiğiniz birisinin ölmesi kesinleşmiştir, kendinizi alıştırmışsınızdır ölecek diye sonra birden mucize olur ve doktor der ki hayata döndü o lafı duydugunuzda nasıl bir ruh haline gelirsiniz bir düşünün. işte bende sesini telefondan duydugum an o ruh halindeydim.
kendi dilinde konusuyorlardı, ne dedıklerını anlamıyordum ama artı sesini duyuyordum onun. sonra birden konusmasının arasında benim ismimi söylediğini farkettim, sanırım durumu anlatıyordu.
benim kalp atısım o kadar fazla ve derinden vuruyor ki portekizde telefonda olsanız ve duysanız benım kalbımın atışını sanırsınız ki türkiyede deprem oluyor.
neyse 1 dakıka falan konustuktan sonra bana dogru baktı ve gülümsedi teyze, yalnızmış dedi ve telefonu bana uzattı
böye işin ızdırabını sıkeyım sımdı bıle o anki gibi kalbim atıyor lan birayı actım 5 dk olmadan bitti
telefonu elıme aldım
şöyle bir yutkundum
bana ordan bir ses " aşkım "
hiç değişmemiş sanki
sanki yanıbaşımda diğer odada
sanki rüyadayım bu rüya hiç bitmesin istiyorum
sanki bunların hepsi bir şaka, şimdi diğer odadan çıkıp gelivericekmiş gibi hissediyorum
işte sustum kaldım, donarsın ya hani dondum.
hemen toparladım kendıme geldım ve
aşkımm dedim, ağlıyordu, ağlıyordum.
susuyordu, susuyordum.
dedi ki sana birisini vereceğim telefona, seni sevdiğim gibi onu da seviyorum dedi ve çocugunu verdi telefona
1 yaşına gelmiş, konuşmayı bilmiyormuş, sadece ıhh ahh tarzı sesler cıkartıyor.
ağlayısım arttı iyice, sonra tekrardan aldı telefonu, senin ismini koydum ona.
kimse bilmiyor neden oldugunu, onu gördukce seni hatırlıyorum.
seninle son kez görüşmek isterdim ama olmadı tarzı sözler söylyor.
lütfen artık unut beni, benim mutlu bir yaşantım var, bu son konuşmamız olsun diyor.
olsun be gülüm diyorum içimden, incideki binler olmasa, bana git diye gaz vermeseler senin sesini de duyamayacaktım.
sonra dedi ki, seni seviyorum. türkçe öğrenmeye calsıyormus ınternetten kalıplasmıs birçok söz söylüyordu.
sanki karsımda türk vardı.
dedi sen ne yapıyorsun, okulunu bitirdin mi gibi eski zamandan beni tanıdıgındn kalmış sorular.
ankarayı soruyor, kar yagıyor mu hala diyor, cok üşüdüğünü söylüyor. bir aşti diyişi var oturıyım sadece o aşti diyişini dinliyim bir 70lik açar onu dinleyerek içerim.
neyse konuşmamız bitti
artık en sonunda kapatalım dedi
yarım saate yakın olmustu, nefes alısını duydukca kalbım atıyordu.
en sonunda kapatmadan bana dedi ki

son biramı açıp geliyorum, yeminle bitiriyorum bu sefer kusura bakmayın beyler biraz uzun oldu ama ne yapalım içimdekiler çok yogun anlaayın aq anlayın

-- "yazın türkiyeye geleceğim. seninle son kez o zaman görüşmek isterim. beni görmeye gelir miisn?"
dedim allahım sana geliyorum herhalde, çok sevindiğimi anladı. o da gülmeye basladı. hem aglıyor hem gülüyorduk. iyice mala döndüm aq.
sonra dedim "seni son kez görmeyi tabikide cok istiyorum ancak sen evlisin ve cocugun var bu dogru olmayabilir."
bunları dıyorum ama cevap olarak olsun yinede görüşelim dese bir kere yüzünü görsem sonra allah bin belamı versin büyük yemin ediyorum ne arayacam ne soracam kızı
cunku bize yakışmaz, huur cocuklugudur evli birisiyle böyleseyler yasamak.
ama dayanamıyordum.
son kez mi dedim?
son kez dedi
son kez mii dedi?
son kez dedim.
telefon numaramı kesinlikle alma dedi. söz verdim almayacagım aramayacagım diye.
türkiyeye geldiğinde beni arayacagına, son kez bulusacagımıza ver herseyi yüz yüze sonlandıracagımıza söz verdik.
hatta benim mutlu olmamı, birisiyle birlikte olmamı cok istediğini, okulumu bitirdiğimde iyi bir türk kızıyla evlenmem gerektiğini söyledi. kaderin bizi ayırdıgını ama artık bazı seylerin değişmesinin zor oldugunu kabullenmemız gerektiğini söyledi.
herseyi kabul ettim, unutacagım seni dedim sez veriyorum dedim ama yazın geldiğinde son kez seninle görüşüp tamamen bu işi bitireceğim dedim.
tamam dedi, görüşeceğiz dedi.
görüşeceğiz dedim.
seni öpüyorum aşkım dedi
bende aşkım dedim
ve ağlayarak telefonu kapattı.
şaşkındım, teyzenin bile gözleri dolmuştu, ne diyeceğimi bilmiyordum.
teşekkür ederim dedim, allah razı olsun dedim, dedim ki bugün bana bu iyiliği yaparak cennetin kapısını araladınız, çok teşekkür ediyorum.
o da çok duygulandı, senin düğününe geleceğim diyor. söz veriyorum bir gün evlendiğinde o mutlu gününde bende olacağım, senın mutlu olmanı cok istiyorum diyor.
teşekkür ederim dedim, aksam kalmamı söyledi ama istemedim.
telefon numaramı bıraktım, ne olur ne olmaz diye verdım telefon numaramı teyzeye.
kızın ise telefon numarasını almadım, çünkü artık kafamda bitiriyordum artık.
sonra çıktım ve geldim ankaraya. okullar başladı, söz verdim derslerimi geçeceğim diye. onun için calısıyorum, net'e falan giremedim. bunu siizinle paylasacagım günü iple çektim.
bugüne nasipmiş.
kız bu yaz geldiği zaman görüşeceğiz beyler, bilmiyorum nasıl bir ruh halınde olayım
çok değişmiştir, büyümüştür, belki tamamen salmıştır kendini, belki daha güzel bir bayan olmuştur artık.
eskisi gibi sarı civcivim diyemeyeceğm.
aşkım demek yok.
artık bitiriyorum, kafamdan tamamen cıkarıyorum. koskoca adam olduk lıselı bir cocuk gibi dik kafalı olmaya gerek yok.
artık düşünmeyeceğim onu.
kendimi tamamen alıştırıyorum
her gece yatmadan yazı düşünüyorum, ne diyeceğim konusunda pratik yapıyorum.
bu yaz hayatımın bitişi ve yeni bir hayatımın başlangıcı olacak, didimde bu yaz yeni bir tarih yazılacak benim hayatım için.

beni dinlediğiniz için çok teşekkür ederim beyler
gerek ilk hikayemde, gerekse şimdi özel mesajlarınız olsun, buradaki yazılarınızla olsun okuyan okumayan, küüfür eden etmeyen herkesin canı sagolsun.
saglıcakla kalın.

işte bizim hikayemiz hep böyle gider
Umutlar hep gecelerde yol olur gider
işte bizim hikayemiz burada biter
Aydınlıklar karanlıkta yol olur gider