miami den hikayeler vol 3

***ben hiç evlenmedim ki
ilk önce anlamakta zorluk çektim tekrardan söylettirdim
heceleyerek söyledi -evlenmedim-
o an şaşkına dönmüştüm bir süre anlamakta zorluk çektim
bunun akrabası olan teyzeyi çağırdım yanıma
söylediğinin tam kelime karşılıgını söylemesini istedim
evet anlıyordum evlenmedim dediğini ancak kesin emin olmak istiyordum
teyze bütün herşeyi bildiğini ve onun hiç evlenmediğini söyledi
gözümden bir damla yaş aktı
tekrardan sarıldım
beni hiç unutamadığını söyledi
ancak bizim aşkımızın çıkmaz bir yol oldugunu ve ailesinin bunu istemediği için zorla evlendirmeye kalktırdıklarını söyledi
onunda evlilikten tek kaçar yol olarak beni terketmesini, bir daha görmemesi gerektiğini söyledi
ancak neden kocasının aldattıgını, dayak attıgını falan söyledin dedim teyzesine
belki evli diye gelmezdin, ancak o şekilde söylersek gelirsin diye düşündüm o yüzden öyle söyledim dedi
peki ya cocuk dedim
cünkü beni aradığında bir çocugu oldugundan bahsetmişti
hatta konuşmuştuk
ancak onun cocugu diye sesini duydugum cocuk, onun cocugu değilmiş
dünyalar tekrardan benimle olmuştu
bu züt kadar hayatımda anasının amı gibi tecrübelerim olmuştu
bunu bir filmde izlesem yuh ebesinin amı derdim
ancak insanın başına gelince insan anlıyor herşeyi
biraz afallama süresi yaşadım ve öylece bakakaldım suratına
herşeyi düşünen ben, bu ihtimali hiç düşünmemiştim
e o zaman bana geri mi dönmüştü
artık benim mi olacaktı
karım mı olacaktı onu düşünüyordum

***ayağa kaltım, yüzüne baktım
aşkım dedim
o da ayağa kalktı
ondan sonra bana bir sarıldı
işte o an nasıl anlatayım beyler söyleyin bana
nasıl anlatayım o an ki mutlulugumu, huzurumu, duygusallıgımı
he söyleyin nasıl anlatılır o an
benim gibi aşık kardeşlerim anlar ancak beni
siz anlarsınız ulan bir tek siz anlarsınız beni baska kimse anlamaz
o anki hislerimi nasıl söyleyeceğim bilmiyorum
dünya ikiye ayrılmış bir yarısını bize vermişler sadece o ve ben varız
diğer yarısında ise sizler varsınız
işte öyleyim kardeşlerim
sarıldık
ayrılamadık
hiç konusmuyorduk
o ağlıyordu ben saçını oksuyor, kafasını öpüyordum
o kadar güzel kokuyordu ki o sarı saçları
o kadar güzeldi ki
ağlamasına kıyamıyordum ama susturmuyordumda onu
ben saçını okşadıkça o daha da ağlıyordu
onun akan tek bir damla yaşına dünyaları yakarım ulan ben canımı veririm canımı canımı
uzun bir süre öyle ayakta sarılarak bekledik
biraz olsun kendimize geliyorduk artık

***teyze telefonda kendi dillerinde birşeyler konuşuyordu
anlamıyordum ben
sordugumda ise 1 gün daha sabretmem gerektiğini söylüyordu
o gün zorla beni dışarı cıkardı
gezdiriyordu beni ama ben geziyor muydum sizce
hayır beyler ne gezmesi benim kafamda hala bulusacagımız an var
onu düşünüyordum
neyse o günde öyle böyle geçti
kız sabah uçağa binip türkiyeye gelecekmiş
sabah olduu
ben bir duş aldım
sonrasında parfümler saçlar falan kendime geldim
teyze bana sakin olmamı, karşımdakinin ilk günkü aşkım olmadığını ve birsürü olay oldugunu söyledi
herşeyi ayarladıgımı hiç merak etmemesi gerektiğini söyledim
onu karşılamaya gitmedim, çünkü bunu istememiş
kesinlikle gelmesin demiş
bende o yüzden gitmedim ve teyze gitti onu almaya
ve gelmesini beklemeye başlamıştım
kapının açıldığını hissetttim
kapıya doğru kafamı çevirdim vee

***ne kadar kısa değil mi beyler
2 gün çok kısa lan ne ki 2 gün
yannanımın başı kısa yannanımın başı
2 gün bana tam 200 yıl gibi geldi
abartı mı lan bu 200 yıl geldi oglum 200 yıl gibi geldi
geçmiyordu o gece
teyze bana yemekler hazırlıyordu, istersem dısarı cıkabileceğimizi söylüyordu
ben yataktan kalkacak halde değilim o derece tutkuyla bekliyorum nasıl dışarı çıkarım nasıl
dışarı cıktıgımda başıma birşey gelse ve sarı civcivimi göremesem ne olurdu
ölürdüm herhalde ölürdüm
o gece zaten sabah olmamıstı
gözüme uyku girmedi
teyze uyumam gerektiğini aşkımının karşısına böyle çıkmamam gerektiğini söyledi
ben yattım uyuyacagım diye söz verdim ancak düşünceler beynimden cıkmıyordu
acaba nasıl olmustu
evlilik onu nasıl etkilemişti
kocası ve cocugyla mı gelecekti
ben ne diyecektim
evli olan birisine ne kadar beni sevdiğini bilsemde ne diyecektim
konuşma metni hazırlamayı bile düşündüm
ya bana birdaha seni görmek istemiyorum
çık hayatımdan derse
ki öyle diyecekti baska ne diyecekti
birbirimizin hayatını zindan etmiştik
o gece sabaha kadar böyle şeyler düşündüm
ve sabah olmuştu

***karşımda duruyordu
elim ayağım zıngır zıngır titriyor ve bir yandan da sogukkanlı olmaya çalışıyordum
çünkü yanında annesi, babası, kocası veya çocugu olabilirdi
gayet kendimden emin dimdik bir şekilde ayakta duruyordum
çenemin titremesini engellemek için dişlerimi ıssırıyor
ellerimin titremesini engellemek için ise kanepenin ucundan tutuyordum
kapıdan içeriye girdi ve yalnızdı
yanında kimse yoktu
ona sarılmamak, dudaklarına yapışmamak, saçını okşamamak için o kadar zor tutuyordum ki kendimi
aylardır düşünmeme rağmen daha hazırlamamıştım kendimi bu zamana
artık aramızda bir mesafe olmalıydı
çünkü o evliydi
her ne kadar kalbi benimle onu bilsemde yinede bir sogukluk olmalıydı
ve öylede oldu
portekizde türkçe öğrenmiş, gayette yavaş yavaş türkçe anlaşmaya başlıyorduk diyebilirim
ve kapıdan içeriye girdi ben ona doğru yürüdüm
gözlerinden yaş indiğini gördüm
ben ise o kadar kendimden emin durmaya calısıyordum ki
sanki alışmışım, onun yokluğu benim için önemli değilmiş, onu unutmuşum gibi
dimdik bir şekilde karşısındaydım
ama yalan aşkım yalan
aslında ben orda içimden ağlıyordum, benim karım olmadın, seni yeterince öpüp koklayamadım, karıcım diyemedim sana diye deliye dönüyordum
o ayakta dimdik duruşum varya seni aldatmasın bebeğim ben o zaman kan ağlıyordum
beni sanki her gece idam ettiler, her gün sabah tekrardan canlandım ve sen yine yoktun yanımda
ben sen yokken binlerce kez öldüm aslında bitanem
ben şuanda ölüyüm aslında, seni bu şekilde görmek, sarılamamak, aşkım diyememek bana ne kadar çok koyuyor biliyor musun bebeğim
ama işte orda dimdik, soğukkanlı bir şekilde bekliyordum
gayet normal bir şekilde merhabalaştık
onunda titrediğini hissediyordum
teyze bizi hemen yanlız bıraktı
ikimizde zıngır zıngır titriyorduk ama sarılamıyorduk birbirimize
öyle yüzüne bakıyordum onun o dünyaları bırakıp, ona gitmemi sağlayacak gözlerine bakıyordum, kaşlarına bakıyordum
saçlarını okşamak için bir elimi feda ederdim onun için
öyle birbirimize bakıyorduk ama ben artık dayanadım

***Bu geçen sürede portekizli bebeğimin çok mutsuz oldugunu
kocasından ayrılma aşamasına geldiğini söyledi
hatta kocasının onu aldattığını ve dayak da attığını söyledi
o an beynimden vurulmuştum, bir yandan üzüntü bir yandan sevinç vardı
ancak o huur evladı kocasını elime o an geçirsem kızgın maşanın ucuna oturatacaktım
ama bir yandan da ayrılmalarını istiyorudum
artık çok değişmitşim bu aşk beni benden almıştı
sonra abla devam etti
seninle konuşmak için kocasıyla yazın gelecekti ya türkiyeye dedi
evet dedim
yazın gelemeyecek dedi
o an işte o an belkide doğdugum günden bugune kadarki aldıgım en kötü haberdi
evet beyler aşkımın evlendiği haberden bile daha çok sarsmıştı bu beni
onu artık görme ümidim sona gelmişti
işte o cümleden sonra gözümden yaşın indiğini hissetmemiş olacam ki abla bir mendil uzattı
üzülme hemen dedi cümlemi bitirmeme izin ver
birden başımı kaldırdım ve bir umut ağzından cıkacak kelimeye bakıyordum
derken öyle birşey söyledi ki 1 dakika içinde hayatımda duyduğum en kötü haber ile en iyi haberi verdi

***karşımda duruyordu
elim ayağım zıngır zıngır titriyor ve bir yandan da sogukkanlı olmaya çalışıyordum
çünkü yanında annesi, babası, kocası veya çocugu olabilirdi
gayet kendimden emin dimdik bir şekilde ayakta duruyordum
çenemin titremesini engellemek için dişlerimi ıssırıyor
ellerimin titremesini engellemek için ise kanepenin ucundan tutuyordum
kapıdan içeriye girdi ve yalnızdı
yanında kimse yoktu
ona sarılmamak, dudaklarına yapışmamak, saçını okşamamak için o kadar zor tutuyordum ki kendimi
aylardır düşünmeme rağmen daha hazırlamamıştım kendimi bu zamana
artık aramızda bir mesafe olmalıydı
çünkü o evliydi
her ne kadar kalbi benimle onu bilsemde yinede bir sogukluk olmalıydı
ve öylede oldu
portekizde türkçe öğrenmiş, gayette yavaş yavaş türkçe anlaşmaya başlıyorduk diyebilirim
ve kapıdan içeriye girdi ben ona doğru yürüdüm
gözlerinden yaş indiğini gördüm
ben ise o kadar kendimden emin durmaya calısıyordum ki
sanki alışmışım, onun yokluğu benim için önemli değilmiş, onu unutmuşum gibi
dimdik bir şekilde karşısındaydım
ama yalan aşkım yalan
aslında ben orda içimden ağlıyordum, benim karım olmadın, seni yeterince öpüp koklayamadım, karıcım diyemedim sana diye deliye dönüyordum
o ayakta dimdik duruşum varya seni aldatmasın bebeğim ben o zaman kan ağlıyordum
beni sanki her gece idam ettiler, her gün sabah tekrardan canlandım ve sen yine yoktun yanımda
ben sen yokken binlerce kez öldüm aslında bitanem
ben şuanda ölüyüm aslında, seni bu şekilde görmek, sarılamamak, aşkım diyememek bana ne kadar çok koyuyor biliyor musun bebeğim
ama işte orda dimdik, soğukkanlı bir şekilde bekliyordum
gayet normal bir şekilde merhabalaştık
onunda titrediğini hissediyordum
teyze bizi hemen yanlız bıraktı
ikimizde zıngır zıngır titriyorduk ama sarılamıyorduk birbirimize
öyle yüzüne bakıyordum onun o dünyaları bırakıp, ona gitmemi sağlayacak gözlerine bakıyordum, kaşlarına bakıyordum
saçlarını okşamak için bir elimi feda ederdim onun için
öyle birbirimize bakıyorduk ama ben artık dayanadım

boşanmış mı acaba ulan senle evlenirse gelmezsem nikahına adam değilim

***beyler benimde çok fena uykum geldi
şimdi yatalım yarın devam ederiz
hem bütün binler gelir yarın görürler
hadi beyler iyi geceler yarın geleceğim, takip edin
hadi iyigeceler yarın devam edeceğim

***başından geçenler yüzünden ben bile çok kez içtim
ama artık unutmalısın onu gitmeyeceksin portekize falan diyordu
o an işte yılların birikimini kustum hocaya
hocam siz ne diyorsunuz dedim
siz hiç aşık oldunuz mu
siz hiç canınızdan çok birisini sevdiniz mi
okulunuda parasınıda herşeyi bir kenara atıp canımı vereceğim ben onun için dedim
hoca dedi ki ama evlendiğini söylüyorsun
o an tekrardan beynimden vurulmuşa döndüm
evet evlenmişti genç yaşta ancak neden evlenmişti
beni bu kadar severken neden evlendi hocam dedim
onu öğreneceğim dedim
yazın zaten türkiyeye gelecek o zaman konusursun dedi
dedim bekleyemeyeceğim hocam içim içimi yiyor
intihar etmeyi düşündüğüm zamanlar oluyor
siz benim neler çektiğimi bilmiyorsunuz dedim
evli birisine yanaşmak bizim kitabımızda yazmak
hiç te birşey yapmayacagım sadece erasmus ile oraya gideyim sonrasını bana bırakın dedim
peki dedi ve portekizle anlaşmalı oldugumuz üniversitenin adını verdi
ancak hiç şansım olmadıgını ve bu konuda yardımcı olamayacagını da söyledi
neden derseniz not ortalamam çok düşük yani bütün ingilizce sorularını da yapsam not ortalamasından beni geçeceklerini söyledi
o an yıkılmıştım ama şansımı denemek istiyordum
ancak erasmustan daha da kral bir olanak çıktı önüme

***herşey tamamdı beyler
uçak bileti ayarladım
amerikaya gidiyordum
o sıralarda inciye tekrardan girdim
aylar sonra yine buradaydım
sizlerle
kardeşlerimle
artık onu unutayım, kendimi farklı şeylere vereyim diye
geldim inciye bir konu actım
(bkz: miami den idda tüyoları)
bütün panpalarıma iddadan kazandırmak istiyordum
kafam basıyordu bu işlere, para kazanıyorduk
bir keresinde milyar vurdum hemen dolara çevirdim
1.500 dolarım olmustu iddadan hatta o zamanlarda koymustum sayfaya
takip edenler bilir
o dolarlarla ucak bileti aldım
şuanda uçak biletim dolabımda duruyor
16 haziranda gidiyorum panpalar
evet gitceğim yer florida
ama şehir söylemeyeceğim
ancak miamiye çok yakın bir yer
yani yine miami de olacağım
tatil yapacagım çalısacagım ve kafa dinleyeceğim
artık bu işleri bıraktım
ve bu yaz yine amerikada olacağım
hatta 17 haziran günü biletim
istanbuldan
sarı civcivimi ugurladıgım yerden
ve şuan haziranın başı
yaklaşık 2 hafta süresince burdayım
ve beni neler bekliyor, ne gibi süprizler çıkaracak hayat karşıma bilmiyorum
ama şundan eminim
bir daha aşık falan olmayacagıma eminim...

işte bizim hikayemiz hep böyle gider
umutlar hep gecelerde yol olur gider
işte bizim hikayemiz burada biter
umutlar hep gecelerde yol olur gider

http://www.youtube.com/watch?v=rJzAeNXRq-Y

beni dinleyen, dinlemeyen
bu zamana kadar yanımda olan, olmayan
bütün incici binleri sevgiyle selamlıyorum
artık yeni bir hayat açıyorum kendime
bu cuma milli maçlardan para vuracağız
onun için artık beni
(bkz: miami den idda tüyoları)
başlıgında bulabilirsiniz
allaha emanetsiniz

***benim izmirde çalıştığım zamanlar tanıdıgım cok kral bir ağabeyim vardı
ismi hakan
çok taşşaklı birisiydi yurt dısında baglantıları vardı falan filan işte
ancak benim hikayemi bilmiyordu hiç bahsetmemiştim ona
bir gün beni aradı ankaraya gelmiş görüşelim diye
dedim abicim görüşelim ayıp ediyorsun
tunalıda bir mekanda bulustuk ve oturduk sohbet etmeye
bana gelecekteki planlarından falan bahsetti
yurtdısında yaşamak istediğini
para biriktirdiğini ve oraya gideceğini söyledi
kendisi barmendi ve çevresi o kadar genişti ki izmirde uçan kuşu tanıyordu
tabi yurt dışı deyince benim beynim birden durdu
hayrola abi falan dedim
ispanyaya gideceğini herşeyi kafaya koydugunu söyledi
zaten bunun ispanyada hollandada portekizde falan hep akrabaları varmış
onların yanına diye gideceğim dedi vize işlerini falan araştırdığını bir şekilde halledeceğini söyledi
böyle olunca bende gitmek istediğimi ama bu işin nasıl olacağını sordum
bana uzun uzun anlattı gözümü karartman gerektiğini belkide türkiyeye dönmemem veya okulu falan unutmam gerektiğini söyledi
herşeyi bir kenara bıraktım artık gidecektim ya gidecektim
erasmus ile de değil artık gibtimin dünyasında gidecektim o portekize
en son olarak karar aldık ve konsolosluga basvurduk
herseyi o ayarlamıstı
önce ispanyaya ordan ben portekize geçecektim
o an çok mutluydum ama nerden bilecektim o mutlulugun sadece bir iki hafta süreceğini

***tamam dedim
istediğin olsun
artık bu son görüşmemiz olacak
ancak seni ömrümün sonuna kadar seveceğim
evet belki başkasıyla evleneceğim ama seni hala seveceğim
bunu kafana koy dedim
sende beni unut, ikimizde yolumuza bakalım dedim
ancak senden son bir isteğim var bu 1 haftayı benimle geçirmeni istiyorum
seni ankaraya zütüreyim
1 hafta boyunca arkadaş gibi, gezelim eğlenelim
son kez hayatımızı yaşayalım dedim
yüzüme baktı, lunaparkada gidecek miyiz dedi
o an dünyalar tekrardan benimle oldu
ancak arkadaş gibi 1 hafta beraber olacaktık
sadece 1 hafta
sonrasında ise tamamiyle hayatımdan cıkaracaktım onu
evet teklifimi kabul etti benimle ankaraya gelmeye
akrabası olan teyze, beni çok sevdiği ve güvendiği için bu olaya karşı cıkmadı
ancak ailesine söylememesi için ricada bulunduk, bizi kırmadı
çünkü o da üzülüyordu halimize

***evet beeyleer başlıyorum
portekizli aşkımla konuşmamız ekim ayında olmuştu ve yazın yani bu yaz son kez buraya akrabalarının yanına geleceklerdi didime
orada buluşup son kez görüşecektik
ben unutmak için elimden gelen herşeyi yapmaya calısıyordum
ama olmuyordu her gün o konuşmayı düşünüyordum
ağlıyordum içiyordum ama bir yandan ona söz verdiğim için okulumu tamamlamaya ugrasıyordum
hatta onu unutayım aklıma gelmesin diye tam 6 ay sözlüğe girmedim
neden biliyor musunuz
çünkü yüzlerce mesaj yagıyordu
buraya girdiğimde o baslıklara girip veya o özel mesajlarını okuyup kahhrolmamak için girmedim işte girmedim de değil giremedim aq giremedim
neyse kasım ayı olmuştu artık
ne yapacağımı düşünüyordum
türkiyedeki kızdan da ayrılmıştım çok fena bir zaman geçirdim o sıralar
boşluktaydım okula gidiyordum ama gitmiyordumda
derslere giriyordum ama girmiyordumda
yani aklımda hep o vardı
unutamıyordum
hatta unutayım diye bir ara iddaya sardım
deli gibi para tutturmaya başladım
çok yüksek rakamlar tutturuyordum ve tutturdugumu da misli olarak basıp katlıyordum
sonra parayı da dolara çevirip bir kenarda bekletiyordum
evet beyler kafamdan silemedim kahrolası portekizli aşkımı
portekize gidecektim, ayrıca sağolsun burdan o kadar çok arkadaş yazdı ki gerekirse para gönderilim portekize git panpa diye
ama öyle şey olmaz binler, aq o kadarda yavsak değiliz, dilenci değiliz, burdaki insanların parasını isteyecek kadar küçülmedik
ama siz varya o kadar kral insanlarsınız ki onu bile düşündünüz ya adamın kralısınız lan hepiniz
binsiniz miçsiniz ama kralsınız aq kral
neyse ben bu iddaa sayesinde çok para biriktirmiştim
erasmus programı ile portekize gitmek için erasmusa basvurmayı düşünüyordum
okulda öğretim görevlisi olan ve beni çok seven bir hocam vardı
başımdan geçenlerin hepsini ona da anlatmıştım
çok kral adamdır kendisi
erasmus için konusmaya gitmiştim yanında bari 2. dönem portekize gitmek için
ve o gün belkide hayatıma tekrardan şekil verecektim
son kez ya tamam ya devam olayıydı ve hoca bana şöyle söyledi

***evet dedi yazın gelmeyecek ama 2 gün sonra burda olacak
yılların verdiği acı, dram o an yok olmuştu
sanki dünyanın en güçlü çocuguydum o an
bir hışımla kafamı kaldrdım ablaya baktım
evet beyler hüngür hüngür ağlıyordum
şuan bile ellerim titriyor hala o an aklıma geldikçe
abla sarıldı bana
sizin aşkınız dünyanın en büyük aşkı
sizin sevginiz kadar ben kimseyi görmedim nasıl bir sevgidir bu dedi
o bana sarılıyor ben ona sarılıyorum
ikimizde çocuk gibi ağlıyoruz
yalan yok beyler
bir erkek nasıl ağlar o kadar
nasıl adamsın sen diyenler çıkabilir
ağladım dıbına koyayım ağladım işte
sevinçten ağladım
son kez de olsa artık onu görebilecektim
hemde 2 gün sonra
hemde 48 saat sonra
hemde 2880 dakika sonra onu görecektim
teyze burda kalacaksın dedi
gidip gelmen zaten 2 gün bulur o yüzden artk benim misafirimsin dedi
o an herşey gözümden gitti ve orda kalmaya karar verdim
2 gün

***istanbula vardık ve havaalanına ulaştığımızda benim içimi bir burukluk kapladı
ama güçlü görünmeye çalışıyordum
havaalanında son bir kez, ama öyle içten, öyle derinden sarıldık ki
belki 15 dakika belki 20 dakika
ancak orda belkide sonsuza dek sarılı olarak kalacak gibiydik
ama her güzel şeyin sonu yaklaşıyordu
artık gidiyordu
bavulunu verdik içeriye geçecekti
son kez öyle içten öptüm ki onu, artık bu sondu
unutacaktım
söz verdik birbirimize
ve ellerimi bıraktı
evet ellerim ellerini bıraktı ve içeriye dogru yol aldı
son kez bir el sallayışı vardı, ama hüngür hüngür ağlıyordu
dayanamadım
dayanamıyordum
ağlamak istemiyordum
ağlamayacaktım
onu orda beni ağlarken görmesini istemiyordum
ve son kez bende ona el salladım
gidemiyordu içeriye doğru
uçağı kalkacaktı, ama gidemiyordu
son kez elini salladı, çantasından çıkardığı mendili de gözüne tuttu
ve gitti
evet beyler gitti
o zamana kadar güçlü olan ben
onu ordan gittiğini görünce çöktüm yere
ve bir boşluğa düştüm
hayatımda ilk defa o kadar mala bağlamıştım
ne yapacaktım ben
normal bir hayatım kalmamıştı
arkadaşlarım ailem hepsinden uzaklaşmıştım iyice
ne yapacaktım ben lan söyleyin ne yapacaktım şimdi

***gözyaşlarını silmeye başladım sarı civcivimin
koltuğa oturduk, artık konuşmak istiyordum onunla
neredeyse geleli 1 saat olmuştu ama daha 1 cümle konuşmamıştık
bana dediği ilk cümle ankarada hala kar var mı oldu
işte o an ikimizde de bir gülümsene bir tebessüm oldu
cünkü benimle birlikte oldugu zamanlarda ankaraya gelmişti ve kar topu oynamıstık
yine böyle kış vaktiydi ve heryer kardı o yüzden öyle bir şey sordu
evet dedim ama sen olmayınca kimseyle kar topu oynayamıyorum diye
birbirimize bakıyorduk
ben evli bir kadına aşk duyuyordum
kendimden utanmam gerekiyordu
ama bir türlü ona olan aşkım azalmıyordu
sonra göz göze geldik
ve ona tek bir kelime söyledim
neden
neden evlendin?
sonra öyle birşey söyledi ki bana

***sabah oldugunda küçük bir sırt çantası hazırladım ve aştinin yolunu tuttum
didime direk araba olmadıgını söylediler falan derken bir şekilde hallettim ve gittim
adresini vermişti bana zaten bir kere gitmiştim ama ordan taşınmış başka bir yere
didimde o sıralar hayat 0
sokaklar caddeler gece kulupleri kapalı
neyse gittim ablanın evine açtı kapıyı ama bendeki heyecan katsayısını nasıl anlatacağım bilmiyorum
hani bir baba bebeğinin doğmasını bekler ya ameliyathanenin önünde işte onun gibi bir heyecan
girdim içeriye ama gidene kadar kafamda neler kurmuştum bir bilseniz
acaba o orda mıydı
acaba kocası ve cocugu yanında mıydı
acaba kocasından ayrıldı beni unutamadıgı için o mu cagırttırmıstı
o kadar çok soru vardı ki kafamda
artık tahmin etmekten beynimin yarısının yok olmaya başladıgını düşünmeye başlamıştım
ve derken kapıdan içeri girdim
ilk önce soluklanmam için bana bi su verdi
yolcugulugumun nasıl geçtiğini sordu
ben cevaplıyordum ana nasıl cevaplıyordum bir bilseniz
artık sadete gelmek için soruları kısa kesiyordum ve en sonunda sordum
konuş artık teyze konuş yoksa ben dayanamayacağım
ve teyze konuşmaya başladı

***beyler ben yine gece gelirim
eğer yine böyle kimse yoksa artık hikayeye bir son veririm
eğer tayfa toplanmışsa yine sabaha kadar devam ederiz sizi de ağlatırım
yercih sizin
hadi eyvallah dinleyecek olanlar şimdiden rezervelesin ki bizde kimler yanımızda görelim

***günaydın beyler
kimse yok mu ulan ayıp be önceleri olsa buralar tıklım tıklım olurdu
insanda anlatmak için şevk de kalmıyor ki böyle boş olunca buralar