beyler ben deniz. cihangirli aşırı solcu bi ailenin 3. çocuğuyum babam izmirli çağdaş modern bir türk erkeği annemse mini etekli kikirdek laik bi kadındır. gel gelelim milliyetçilerle uzaktan yakından alakası bile olmayan ben bu sene üniversitede çağla isminde dünya güzeli bir kıza vuruldum.. simsiyah gözleri kapkara saçları bembeyaz teniyle çarpılmıştım adeta... sonradan öğrendim ki kız ülkücüymüş.. benimse ülkücülüğe dair hiçbir bilgim olmadığı için hemen googlea girip ülkücülükle ilgili sembolleri araştırmaya başladım. gel zaman git zaman çağlanın kankisiyle benim kanki çıkmaya başladı . içimden fırsat bu fırsat deniz dedim. hemen ortak bi buluşma ayarlamalıydım.. neyse zor da olsa 2 sevgili ve onların kankaları olan çağla ve ben cafede buluşmak için anlaştık.. Kararlıydım o gün çağlanın gözüne girmek için ne gerekiyorsa yapacaktım. Neyse buluşma günü geldi çattı. oturduk kafeye.. ama nasıl heycanlıyım.. konu açılsın da çağlanın gözüne gireyim diye fırsat kolluyorum.. bu arada yan masaya da yeşil parkalı siyah giyimli bakımsız yağlı saçları olan güneydoğulu oldukları her hallerinden belli 2 kız 2 erkek geldi.. Islak eşşek gibi kokuyorlardı. Bir müddet sonra muhabbetlerinin dozu gittikçe artmaya başladı.. içlerinden bi tanesi “pekeke kürt milletinin tek kurtuluşudur loo” dedi.. bunu duyan ben bi anda aslandan kaçan antilop gibi masanın üstüne sıçradım.. kulakları sağır edercesine uluyarak... tekbirle yan masaya zıpladım.. bu yeşil parkalılardan bi tanesinin kulağını iman gücüyle ısırarak yere tükürdüm.. diğer üçü bunu görünce hemen kafeden kaçtı.. bu arkadaşlardan bıkan kafe ahalisi beni omuzlarına aldı.. çağla beni delice alkışlamaya başladı. heryerden ölürüm türkiyem söylenmeye başladı.. artık ben de azılı bir ülkücüyüm ve şimdi çağlayla sevgiliyiz. hergün buluşup kefir içiyoruz.. ;)