+52
-6
2 sene önce feci şekilde platoniği olduğum kızın babası ölmüştü.. hemen siyah takımlarımı giydim ,hava kapalı olmasına rağmen en karizmatik güneş gözlüğümü taktım... tam amerikan filmleinden fırlamış bir pice dönmüştüm... cenazeyi mezara indirdiler , sanki gök delindi , deli gibi bir yağmur başladı.. herkes sırayla mezara toprak atarken ,sıra bana geldi, küreği aldım ve toprağa hayvan gibi abanınca birden bire dengemi kaybedip mezarın içine düştüm... sanki ölü benmişim gibi mezara boylu boyunca yattım.. yanımdaki beyaz kefenli adamı görünce ve benim düştüğümü farketmeyen birkaç mal yukarıdan üstüme toprak atınca aklım uçtu... sudan çıkmış istavrit gibi çırpınmaya başladım... şempanze bağırmasıyla , inek böğürmesi arasında çığlıklar atıyordum... sonra birden ayağa kalkmak geldi aklıma. yağmurdan dolayı kendi çabamla çıkamıyordum. üstüm başım çamur olduğu için yukardaki hiçbir huurçocuğu da yardım etmiyordu.bir an uğruna ölürüm dediğim kızla göz göze geldim..bir öbek taka bakar gibi bana bakıyordu... bi süre daha çıkarın diye yalvardıktan sonra yukardan bir kürek sapı uzattılar... yeni gelinin yarrağa sarıldığı gibi sarıldım ona ve böylece kurtuldum... cenazeye gelen herkes için unutulmaz bir gündü.. işin enteresan tarfı gömme işlemi bittikten sonra, mezarın başında, ben bir köşede ağlarken , cenaze sahipleride dahil herkes gülüyordu...
