mezarlık günlükleri 1

-çay demledim iç!!
-çay demledim oğlum sana al ve iç.!
-abi nerdeyiz biz ?
-mezarlıkta
-ne mezarlığı amk? benim işim ne burda ?
adam sigaradan sararmış bıyıklarının altından güler...
-öldün ya oğlum sen?
öldün...

bu bebek kim bilmiyorum ama. yanında duran kadın ve adam tanıdık geliyor. nereden tanıyorum lan ben bunları ?

başka bir filmlerini mi izledim acaba ?
hay gibeyim kafamı kim la bunlar ? oğlum çok tanıdık geliyor amk..
hasgibtir!!!

bu benim annemle babam..

o bebekte ben miyim lan yoksa!!!

bu ev bizim eski ev gibi aynı lan!!

öldün oğlum sen öldün...

bıyıklı da bıyıklı genc forvet herhalde

Okurum bunu ben reserved

bileti ne zaman aldığımı hatırlamıyorum. tek bildiğim gözlerimi sinema salonunda açmak...

hem bu salon niye bu kadar boş lan ?

o kadar kötü bir film mi tercih ettim amk !!

neyse başlıyor artık. mola verene kadar izlerim. sıkılırsam çıkar evime giderim en fazla

filmi taktı banda sinema görevlisi. en önde yerim. aslında bir arkaya geçsem daha iyi olurdu amk. bu ne böyle kafamı bu kadar yukarı kaldırırken nasıl zevkine varacağım ki yediğim popcornun. hem popcorn ne amk. patlamış mısır o mısır...

yaz aylarıydı işte adamım. sınav felan bitmişti sonuçları bekliyordum. kötü zamanlardı lan. belki kazanırdım da mutlu bir haber getirirdim eve.

hakkatende getirmiştim mutlu haberi eve. hatırladım da babası öldüğünde bile ağlamayan adam ben üniyi kazandığımda yatağında zorla doğrulmuş sevinçten ağlıyordu. ulan babam ağlıyordu be bıyıklı. sevinçten bile olsa. kuytu bir köşeye saklanıp saatlerce ağlamama sebep olmuştu onun göz yaşları. sanki yakında öleceğini biliyordu adam amk!!!

ertesi gün bi bomba daha patladı tabi. annemin doku örnekleri babam ile uymuş böbrekleri babama uygun olurmuş felan filan. yaşayacaktı yani adam amk! lan sevinçten bi rakı sofrası daha kurmuştuk bilalle. deli gibiydik amk!!

gidiyor muydu yoksa üstümüzde ki kara bulutlar. ??

ne anlatayım ki. aylarca şişelerin dibinde herkese küfür ettiğimimi?

dost dediklerimin o sırada yanımda olmadıklarını mı ?

gibtir çektiğim akrabalarımımı anlatayım bıyıklı?

çok zordu o günler be. taki o gelene kadar...

ama sana onu anlatmicam...
- anlatacaksın!!
-lan bari onu bilme be amk!
- zaman çok oğlum. anlatacaksın...
-neden?
- e öldün sen oğlum...

-oğlum!! ne yaptın baban öldüğünde. sen anlat bana. bırakalım filmin devdıbını izlemeyi sen anlat

anlatırımda yaramı niye deşiyorsun be bıyıklı. senin de bir baban yok mu amk!! kimse öğretmedimi sevilenler gidince arkada kalanların yüreğinin acıdığını sana ?
- anlat oğlum. acılar anlatıldıkca eksilir...

peki madem...

nasıl başlasam ki sana anlatmaya bıyıklı? gitmişti işte devrilmez dediğim çınar. rüzgara yenik düşmüştü, toprak altındaydı lan.

ona sarılmak yerine üstüne atılan toprağa sarılmak çok yakıyordu canımı be bıyıklı.
hatırlarımda ne hikayeler dinlerdim ben o çınarın gölgesinde.

ne dersler vermişti bana o çınar. en cokta rüzgara yenilmemeyi öğretmişti bana. ama kendisi bir rüzgara yenik düşmüştü be bıyıklı..

-hadi gel tavla oynayalım. kaybeden demlesin çayı bugün...

bir şarkı der ya hani bana rüzgarı anlat diye. hay ben o şarkıyı yapanın amk bıyıklı. valla bak...

rüzgar kimdi ?
azrail mi ?

acıyor yüreğim bıyıklı. sanki elli kişi birden bıcak saplıyorlar yüreğime... bu nasıl acı lan.. hayat bu kadar büyük gibmeyi kimden öğrendi be?

- hadi kalk. kaldığımız yerden devam edelim evlat!!
- bugün niye erkenciyiz be bıyıklı ?
- can sıkıntısından be oğlum...

can sıkıntısından...

güzel gidiyor, reserved

yaz la yaz okuyoz amk yaz

-tamam oğlum yeter! hadi uyuma zamanı
- lan dur anlatıyorum işte be..
- zaman çok oğlum anlatırsın...

kafamı dağıtmak için ne geliyorsa önüme yapıyordum. bende provalara kaldıgım yerden devam ettim amk... beş gun sonra yine bir telefon geldi bıyıklı...

- kalk gel. baban öldü dediler. bayılmışım...

çıktığım gün babamı görme şansım olmuştu. erimiş bitmişti lan adam. o hortumun agzının içinde ne işi vardı be..

bıyıklı. insan ne zaman ölür biliyor musun? babasını erimiş bitmiş halde bir hastane odasında gördüğünde ölür. ve bu ölümlerin en kötüsüdür amk!! yemin ediyorum en kötüsüdür.

duramamıstım lan oralarda. hemen bir ucaga atlayıp okula gelmiştim. okul umrumda değildi ama. kafamı dagıtmalıydım aga. çok kötüydüm. ve iyi biliyordum ki . ne esrar ne de içki dağıtırdı kafamı.

amcalarım kuzenler halalar belki otuz kişi vardı hastanede. k. amcamla oğlu m. annemi dövmüş... mesele de vay efendim annem çapaya babamın evraklarını almaya gittiği için ona sormadan babamı görmüşler. annemde kızmıs zaten günde beş dakika görüyorum niye izin vermiyosunuz kocamı görmeme. bu ipnelerde orda burda sürteceğine kocanın basında dur demiş. biizmki de sende kardeşlik yapıp abinin evraklarını öbür hastaneden almaya gitseydin o zaman derken bunlar baba oğul hastanenin oratasında tekme tokat dalmışlar anneme.

- bııyklı annem çıngar karıdır ha. bakma onlardan dayak yediğine. hep üzüntüden amk.. yoksa ikisi değil alayı gelse giber atar hepsini. lan ben mahallede ki kavgalarından biliyorum bu karıyı oğlum bu karı nasıl dayak yer lan??

akını aradım. birader nerdesin esenlerde dedi.
bana bi sopa ayarladı sağolsun.

bıyıklı be. daha okul başlayalı bir ay olmamış lan. hastaneye girişimi hatırlıyorum bir tek. son hatırladığım birileri beni amcamın üstünden kaldırdığıydı. kuzenımde az ötede bayılmış ağzı yüzü harita olmuştu ama onu zaman o hale getirdim hatırlamıyorum. polisler geldi gene.

niye her yarakta alırlar ki beni içeri.
bir hafta nezarette tuttular beni ipneler. savcının karsısına da cıktım. adamlar şikayetçi olmayınca bıraktılar. amcamın burnunu ve kolunu kırmısım. kuzenımınde kafasını ve iki parmağını...

annelerini giberim onların lan. siz kimsiniz benim anneme el kaldırıyorsunuz amk!!

ilk ucakla istanbula gidişimi hatırlıyorum. atatürkte hemen bi taksiye atlayıp hastaneye gidene kadar da 100 lirayı o ipneye bayılmıştım. zenginmiyim lan ben. binsene metroya amk!!

bıyıklı be babamı iki gun once sevk etmişler esenlere. çapa dan bu hastaneye sevk mi olur dedim amk!!

günde sadece iki kişi beş dakika görebiliyorduk babamı. çorludayken, çapaya gelmeden önce sürekli soguk su içmiş. annemde farkına varmamış olayın. bağışıklık sistemi çöktüğü içinde soğuk algınlığından zattüreye çevirmiş olay...

yogun bakımdaydı lan babam!!!

hem annemin yüzü niye böyle yaralar içindeydi be bıyıklı. annem ne zaman dişini çektirmişti lan ??

anne ne oldu diyorum niye anlatmıyor bu kadın bana aga ***

ama dedim ya bıyıklı. eğer bir şey haddinden fazla iyi gidiyorsa sana girmek için bi yarak bi köşede saklanıyordur demek...

gecenin rengi niye siyah ??

okula gelip kaydımı yaptıktan sonra bir yurt buldum kendıme hemen...

bu cemaatçilerde olmasa kimlerle taşak geçicem acaba?

hem bu ne taktan şehir be bıyıklı. geçer mi lan burda dört sene ??

hemende okulun tiyatro klubune girdim. provalar bile başladı..

aylardan ekim bıyıklı. ekimin 15i... akm de prova alıyoruz. çat bir telefon. hemen kalk istanbula gel. baban çok kotu..

lan halbu ki. çapaya sevk etmişlerdi. annemın bı bobreğini bu hafta babama nakledeceklerdi amk!! hatta bugun ameliyat gunuydu??

unutmak kolay değil be bıyıklı. yüreğime öyle karanlık çökmüştü ki babam gittiğinde. bu yalnızlık hiç bitmez diyordum. ağlamak nasıl bir şeydi unutmuştum ama. yüreğim kan ağlıyordu amk! bir bildiğim gözlerimden yaş akmıyo diye sert olmadıgımdı..

ya sen şimdi niye o'nu soktun ki aklıma amk!!

- e daha asıl hikayeye başlamadık bile be oğlum. asıl hikaye de o değil mi zaten ? seni öldürende o değil mi ?

- evet o ama ondan hariç her şeyi anlatayım sana be bıyıklı. ne gerek var ki beni o günlere geri zütürmeye ?
- gidelim evlat. o günlere gidelim de. sana soracağım soruları bana adam akıllı cevapla...
- bu sorular neden bu kadar önemli peki?

- e eğer bu soruları doğru cevaplamazsan hep ölü olarak kalacaksın. ve her gün seni mezarından ben uyandıracağım...
- e bu koca mezarlıkta benden başka kimse yok mu amk??
- şu üstü kapalı olanları görüyor musun ?
- evet..
- onlar yaşadıkları halde ölü olanlar...
-peki ya bu boş olanlar. onlar daha gelmemiş olanların mı ?
- hayır. o boş olanlar yaşamayı seçip burdan gidenlerin geride bıraktıkları.
-peki ya bu düz alan ne iş bıyıklı.
-onlarda daha buraya gelmemiş olanların yeri. onlar geldiği zaman bu düzlükte şu gördüğün kazma kürekle yer açarım ben onlara...
- e günlerdir benden başka gelen olmadı hiç...
- gelen çok oğlum. sadece ben görürüm onları. ve sen sadece ilk geldiğin gün gibi görürsün bu mezarlığı...