Rez pampa okumuycam

Daha çok ufakken başlamıştı aslında benim hikayem, televizyon başında maçlarını seyrederken coştuğum takımın hayatımı mahvedişini anlatıcam bugün size.
Maçı kaybederse ağlar kazanırsa sevinçten havalara uçardım büyüdüm okul harçlıklarımla içerdeki maçlara gitmeye başladım.
Stad evimize 20 dk yürüme mesafesindeydi her haftasonu giderdim maçlara ozamanlar 15 yaşındaydım abilerimiz den mevzularda kaçmamayı ögreniyorduk.
Uzun süre hayatım böyle armanın peşinden koşmakla geçiyordu 18 yaşımda alkol, uyuşturucu ne varsa bulaştım tüm pisliğe okulu bırakıp bir işe girdim.
Gelirimle maçlara gider kalanını ise kafa güzelliği için kullanırdım.
Haftasonu husumetli olduğumuz bir takımla maç vardı deplasmanda. Annem hakkımı helal etmem dedi gidersen sabah erkenden kaçtım evden maça gitmek için.
Taraftar lokaline geçtim.
Tribün reislerimiz dönerler taşlar sopalar ne gerekiyorsa 1 tane davulun içine koydular.
Bindik otobüse en arkaya oturduk alkol içip beste söylüyoruz.

Not : Seri Şukulayın part 2 yi yazıyorum beyler.

ee yani amkk hadi