selamun aleykum beyler
birgun okuldan eve donmek icin metroya binmistim benim okul basaksehirde evim esenlerde eve gitmem icin aktarma yapmam gerekiyordu aktarmayi yapıcaktım metronun kapılar açıldi binenler saga sola çekildi bir tane zencide ortada duruyordu bende kalabalıkda ezilmeyeyim diye arkasında sığindim baktim bu ilerliyor zar zor girdi o sıra yanımdakı dayı söylemeye başladı "az beklesene yav insinler bi" bizim zenci abimiz baktı bi "no speak turkish you engilish" dedi dayıyla göz göze geldik sen dedi ingilizce biliyonmu dedi bende az biliyorum dedim ve şöyle dedim ilk önce inenler çıksın sen sonra dedim oda "thanks man" dedi ben bi hos oldum zenciyle konustum doye bi mutlu oldum sonra gectim zenci abinin yanına gidiyoruz sonra bu dayı indi inene kadarda söyleniyordu indi bu ben bi oh cektim sonra bu zenci abi dile geldi turkce konusmaya başladı
zenci abi=z ben=b

z:ben bilirdim konusmayı ama konusmadım kötü birsey der diye
b:sen turkce biliyonmu ai ?
z:biliyorum tabi
b:abi keske deseydin ben sana arka cıkardım niye soylemedinki
z:ben söyleseydim simdi belki bana kızabilirdi belki beni rezil ederdi korkuyorum yapmaya sırf zenciyim diye çok eziliyorum. dedi ve aglamaya basladı bendede pecete vardı verdim goz yaslarını sildi ve benı yıkan o cumleyi kurdu
z:keşke dünyada senin gibi iyi insanlar olsa ve bizim gibileri dıslamasa dedi ve gitti o gittikden sonra ben kendimden geçtim bir kaç gün evde ruh gibi dolastıkdan sonra kendime gelebildim