metroda yaşadığım adrenalin dolu dakikalar

reserved

başımı kaldırdığımda tüm metro bana bakıyordu ama kız ve kel hiç oralı olmamıştı...
bu kadar kolay olacağını düşünmemiştim zaten, bir daha denedim, sonra bir daha ve bir daha ve bir daha...

hapşuruk anında kalp bir anlık durur derler, hatta o yüzden çok yaşa denirmiş. o dakikalar içerisinde kalbim 5 dakika kadar durmuştur. bunu iddia edebilirim, hatta gittim geldim (bkz: tv izlerken nefes boruma kaçan sakız yüzünden)

40 ya da 41. seferde beklediğim olmuştu... kız o melekleri kıskandıracak güzellikteki yüzünü bana doğru çevirdi. hemen planın ikinci aşamasına geçtim ve ona bakarak gülümsedim.
ve o da bana gülümsedi!! işte aradığım buydu, bu kız türk olamazdı. birazdan dünyanın ortadan ikiye yarılacağına inanabilirdim ama artık o kızın türk olduğuna inanamazdım.

birazdan son durağa gelecektik, sonra ne olacaktı? o kızı, o zalim adamların elinden kurtarmalıydım. canım pahasına da olsa bunu yapacağıma yemin ettim ve buharlı cama imzamı attım. torunlu teyzeyle göz göze geldik o an. sanki benimle gurur duyuyormuş gibi bakıyordu. hayatım bu andan itibaren değişiyordu. artık bir amacım vardı...

@20 amk senin depodaki atları sen mi gibtin yarınki yarışa lazımlardı amk

ne içtiysen aynısından istiyorum şuku.

adam kel beyler

acaba mimarhd anami gibecek miydi? anami duvara kanırtarak vuracak miydi? aman allahım kel yaragini çıkardı acaba GÖTÜm o yarragi alacak miydi derken kökledi kel bana sonra mimarhd annemi donaltti annem bağıracak miydi ?annem koca yarragi aldı içine banamisin demedi

cebimden çıkardığım rocco kutusunu avucumun içine alıp sıktım... kameralar avucuma ve oradan yavaş yavaş, sinirlenmiş ve gergin bir yay gibi gözüken suratıma gelmiş ve orada sabitlenmişti... bu bir film olsaydı böyle olurdu en azından...

metronun durmasını bekleyemezdim, bu cennetten kaçmış gibi güzel olan kızın, o kel ve muhtemelen kendi annesini de böyle çalıştırmış adamla beraber gitmesine seyirci kalamazdım... yerimden kalkıp, kulağımda keskin bir elektro gitar solosuyla adım adım esrarengiz ikiliye yaklaştım ve karşılarına dikildim... şaşkın gözlerle bana bakıyorlardı.

o sırada adamın bacaklarının arasındaki file torba dikkatimi çekti... içinde limon vb şeyler vardı... normal bir insan gibi gözükmesini sağlayacak bu ince detayı kullandığı için, içimden saygılarımı sundum kel ihtiyara...

nerden çaldın bu hikayeyi

@1 hem kel hem ihtiyar

lan hikaye uzunmu kısamı amk

reserved

helal olsun ben böyle yaratıcılık görmedim

devam panpa reserved

devam etsin lan bu

devam etsene züt

hayatını amerikanın en taktan hapishanelerinde geçirmiş, gibilmiş, gibmiş, defalarca uyuşturucu bağımlısı olmuş, komaya girip çıkmış ve hatırladığı 10 tane cinayeti olan bir adam gibi baktım yüzlerine... doğal olarak korktular, korktuklarını adamın bana değil de dışarıya baktığından anlamıştım... yüzüme bakacak cesareti yoktu...

kızı kolundan tutup kendime doğru çektim. bugün şanslı günündesin, seni özgür bırakacağım. dedim. bir an ortalıkta soğuk rüzgarlar esti. metrodakilerin alkışlarını kulaklarımda duyar gibiydim... kız anlamsız bakışlarla ayağa kalktı... o sırada ihtiyar elini beline doğru zütürdü, ani bir hareketle dizimi alt dudağının bitip çenesinin başladığı yere geçirdim. o sırada duran metro benim için büyük bir şanstı. kızı kolundan çekerek kapıya doğru sürükledim. ihtiyarın cama vuran kafası kanıyordu, ateş etme olasılığını göz önünde bulundurup metrodan indiğim gibi kıza çelme takıp yere düşürdüm ve üstüne yattım. ve metro hareket etti...

bir kızın, genç ve güzel kızın hayatını kurtarmıştım. dünyanın bütün mutluluklarını vücudumun her santimetre karesinden hissediyordum. gurur dolu bir hareketle ayağa kalktım ve kızın kalkmasına yardım etmek için elimi uzattım. ağlıyordu...

mutluluk gözyaşları...

benim de gözlerim doldu o an... aniden uzattığım elime tokat atıp ya sen deli misin kardeşim, napıyosun sen ya aptal! tarzı türkçe küfürler etmeye başladı ve diksiyonu çok sağlamdı. yani neredeyse türk olduğuna inanacaktım. böyle mi teşekkür ediyorsun diyerek pantolonumdan taşmış gömleğimi düzelttim ve oradan uzaklaştım...

gururun verdiği orgazm duygusu yeni yeni geçiyordu... üzerine bir tane sigara yakmak farzdı artık. cebimden çıkardığım sigara paketimi kontrol ettim... o da ne, içinde bir tane kalmıştı. onu yakıp paketi yere attım ve bir tekel bayii aramaya başladım. sigaramın sonlarında bulduğum tekel bayiine girerken sigarayı attım.

bi paket camel soft alabilir miyim? dedim. ama o anda fark ettiğim şey, tüm vücudumu felç etmişti adeta... bir sorun vardı, ters giden bir şeyler vardı. o soğuk havada tekelcinin suratında boncuk boncuk ter damlaları parlıyordu. bunun sebebi ne olabilirdi ki?
evet, ilk aklınıza gelen şey. uyuşturucu kullanmıştı. ve kendisi tekel bayii olduğu için de mutlaka bunu liseli çocuklara satıyordu. gencecik hayatları yok ediyordu. titreyen elinden aldığım paketi cebime koydum, sigaranın parasını verip dışarı çıktım. ama hayır, gitmeyecektim. bu sorunu çözmeliydim, bu artık benim hayatımın amacıydı. bu bataklığı kurutmalıydım...

bu düşünceyle bayiinin karşısındaki pasajın önündeki taburelerden birine oturdum. yan taraftaki çaycıdan bir tane çay söyledim ve bir sigara yakarak düşünmeye başladım...

uppluyorum senin için ama hikaye tekele gelmeden bitmeliydi

oha reserved

ahahaha yarra yedik yine basladı