metroda liseli kızla yaşadıklarım

bugün burada anlatmaya baslayacagım olaylar zinciri tamamen gerçek 1 örgüye dayanmaktadır ve bizzat yaşanmıştır.
daha önce anlatmıştım lakin başlığım yukarılara cıkamadıgından kimseye yararlı olamamıştım.
dinleyen 1 kaç kişi çıksın da kısa hikayemi anlatmaya başlayayım.
başlıgı yukarı cıkarırsanız sevinirim.
• yorumlarınız benim için siyah 1 er inci degerindedir.

@4 kısa zaman önce. 1 kaç hafta.

yer yer pgibo-analitik çözümlemelerimi, kişilik analizlerimi, betimlemelerimi, içsel hesaplaşmalarımı, inişlerimi-çıkışlarımı tamamen gerçekçi 1 üslupla aktaracagım burada. anlatış tarzımın sizleri sıkmayacagını umut ediyor, yorumlarınızı esirgememenizi 1 kez daha rica etmek istiyorum.

egitim sektöründe 1 hayli geri kalmış, son 40 yıldır gelişmekte olan cennet ülkemin kalburüstü 1 universıtesinin en ıyı bölümlerınden 1 indeyım. lakin ilk senem oldugundan hazırlık okuyorum. tamamen ingilizce. kitapları devletin vereceğini düşünüyor, ülkemle 1 kez daha gurur duyuyor, iftahar ediyor, acaba ariel şaron olsa aynı fedakarlıgı yapar mıydı? diye düşünüyordum. hayal kırıklıgına ugradım. devlet kitap mitap vermiyormuş. fakültede daha yeni tanıştıgım arkadaşlarım arasına nifak tohumları ekmeye başladım hemen. okulda 1 isyan dalgası oluşturmalı, teorik-devrimci kişiliğimi ön plana çıkarıp insanların üstün zekamdan, inatçı ve kararlı davranış ve prensiplerimden haberdar olmasını saglamaktı amacım. 1 kaç akıncıyı kandırmayı ve zihnimin derinliklerindeki dipsiz kuyularıma düşürmeyi başarmıştım fakat bunun yeterli olacagını hiç sanmıyordum. 1.dünya savaşında almanlar kaybedince bizim de kaybetmiş sayılmamız furyası 1 kez daha tekrar etmişti. atalarım, eger onların tecrübelerinden yararlanmazsam aslında 1 hiç oldugumu acımasız ama 1 o kadar da yigitçe yüzüme carpmışlardı.en nihayetinde kapitalizmin hegamonyasına boyun egdim ve telefonuma kayıt ettiğim ernesto fotografına bakıp boynumu büktüm. kitapları aldım. elımde bilmem kac 100 liralık ithal ing kıtaplarımla cıktım okuldan. ögrenci oldugumdan mutevellit metroya atladım ucuz, hızlı, güvenılır parolasıyla. hemen boş 1 yefe oturdum. son durakta ınecem amk. 19 durak sonra. takriben 45 dk lık korku, entrika, aşk ve onur dolu yolculugum başlıyordu.
karşıma benı metro istasyonunda 10 dk dır kesen 2 kız oturdu. ben günün yorgunluguyla 1 elimi alnımı tutması için digerını ise zütumden bile degerli kıtapları koruması ıcın kullanıyordum. günlerdir bekledıgım fırsatı mettroda yakalamış, kendimle başbaşa kalmıstım ve hıc 1 işim yoktu. hemen avrupa 1 llgıne uyum surecımızde fransanın sosyo-ekonomik rolü ve etkisi üzerıne pgibo-analitık çözümlemeler yapmaya başladım. ben beynimin labırentlerınde kaybolmus durumdayken karsımdakı kızların benım hakkımda konustuklarını sezdim.

ama müdahale etme geregı duymadım. özgur, demokrat 1 ülkede yasıyorduk ve kanunlar onların yanındaydı. umursamamış gibi yaptım zira hukuk fakultesınden olabılme ıhtımallerı vardı. üstun sandıgım hukuk bilgılerımı ters cevırıp zütüme sokabilırlerdı. hatta daha kötusu hayattaki en pahalı ,en degerlı varlıgım olan kıtaplarıma zarar verebılırlerdı. hanı cebinızde cok para varken ara sokaklara gırmek ıstemezsınız ya aynen oyle hisler yasıyordum. kitaplarım benim değerlim di.kendime olan saygımı, verdigim sözleri ve hatta ernestoya duydugum tarifsiz hayranlıgı hiçe saymamı saglamışlardı. transa geçme kararı aldım güvenliğim açısından. hiç bulasmadım kızlara ve merkel ile sarkozynin cinselliğe dayalı 1 ilişkilerinın olup olmadıgını düşünmeye basladım. kendı içimde git-geller yasayıp tum dunyadan merkelın cinsel hayatı için kendımı soyutlamısken anıden lıselıler metroya hucum ettı ve benı transtan uyandırdı. yanım boştu fakat kitaplarımı yıllardır görmediğim babama sarılmıscasına sıkı sıkı kucagımda tutuyordum. babam benim için annemi giben adamdan cok daha fazlasıydı. babam benim için apayrı 1 oç du. kendisine pekçok konuda saygı duyarım .maddi konulara ve günümüz gençliğinin deyimiyle binliğe kafası iyi basıyor lakin dünay sadece binlikten ibaret degil. duygusal zekasının sıfır oldugu kanaatindeyim. 1 kaç kere beni rencide etmeye calıştı kendi eski kafası ve kendi tarzıyla. duygusal zekası hakkındaki düşüncelerimi onunla paylaşmaya yeltendim. kendisine yakışanı yaptı ve biyolojik oğluna tekme-tokat daldı. neyse konumuz bu degil. 1 liselının yanıma hareketlendıgını gördum. onun da kıtapları vardı. devletın dagıttıgı beleş kıtaplar oldugunu anladım ve kaderıne sövdum 4 yıllık sevgilisini 1 erkekle yatakta yakalamış genç 1 kız edasıyla. yapılır mı lan bana dedım . bizler; bu ulkenın aydınlık gelecegı olan ve ülkemizi uygar medeniyetler seviyesine ulaştıracak nıtelıklı insanlar 1 kıtaba 90 lira bayılırken bu ülkenın kamburu durumundakı liselılere devlet 10 larca kıtabı beleşe verıyordu.
sonra hemen kendımı bu duygulardan arındırdım. kımseye önyargıyla yaklasmamalıydım..

lıselı ergen kız geldı ve usulca yanıma oturdu. en azında boyle olmasını temenni ettı. lakin 1 poset dolusu kıtabı fizyolojik olarak henüz gelişmemiş o ince bileklerıyle kontrol etmeye calısıyordu hareketlı 1 aracta, eylemsizlik kuvvetine karşı onurlu 1 mücadele vererek. işi hıc de kolay degıldı. başarabılırse cok rahat edecektı benım kaslı kollarımın arasında, yanımdakı boş koltukta. farkında olsun ya da olmasın; içgüdüsel olarak yanımda oturmak onu güvende hissettirecekti. tarih boyunca dişi her zaman erkeginin yanında olmak istemiştir. dişinin bilinçaltı, vücudunun ne kadar güçsüz oldugunun son derece farkındadır. basardı ama posetı koluma vurdu istemeden. pardon dedı. bense son analizlerımde merkelın aslında sarkozy ile degıl, david cameronla ingılız kralıyet ailesının verdıgı 1 davette yemekten sonra kralıyet sarayının tuvaletınde çılgınlar gıbı seviştiklerı sonucuna vardıgımdan dolayı küplere binmiş durumda , cameron muallaksinin merkelimin corbasına afrodizyak katmış olabilecegini düşünüyordum. 1 anlık boşlukla kıza no problem for me dedım. liseli kızın yuzune bakmadan cevap vermem kızın gozunde 1 derece daha esrarengızleşmeme sebep olmustu..

3 dakıka kadar her 20 sn de 1 direk yüzume bakıyordu. yaklasık 40 dk lık yolum vardı ve angela merkelın entrikalarla dolu cinsel hayatı hakkında çözümlemeler yapmaktan yorulmustum. kendisine duydugum , 90 ların fransız filmelerine konu olacak cinste aşkımın benim için 1 zaafa dönüştügünün farkındaydı ve bunu bana karşı cok iyi kullanıyordu. artık tavrımı koyma vakti gelmişti. artık ona gereğinden fazla zaman ayırmama kararı aldım ve lıselıyle 1 az sohbet etmeye karar verdım. kendimi genel kültür branşının hemen hemen her konusunda geliştirdim hayatım boyunca. günümüz emperyalist güçlerinin asya-afrika-orta dogu gençlerine dayatmakta oldugu çizgiden 1 hayli uzaklaşmak için elimden geleni yapmıştım. bizlerden istedikleri tv-pc-internet 3lüsünün dışına cıkmamamız. 3 ü de tamamen onların kontrolünde oldugundan, farkında olmadan onlar tarafından yetiştirilmiş olmamızı saglayacaklar. günümüzde benim gibi bilinçli, kırmızı çizgi sahibi ve over iq erkekleri bulmak hayli zorlaştı. bazen kendimi beyaz kutup ayıuları gibi hissediyorum. biraz sürgün, biraz yaralı. işte bu yüzden gerek kızlarla gerekse erkeklerle sohbete gırme konusunda kendıme oldukca guvenıyordum. tanımadıgım her hangı 1 kızla istedıgım kadar konusabilırdım ve su ana kadar red edılmemıstım. kısa 1 süre onu fiziksel olarak incelemem ruh halini çözümlemem için yeterliydi. çaktırmadan onu izlemeye başladım.30 sn sonra işim bitmişti. şimdi sohbete gırıs için 1 bahane lazımdı. yol sorma bahanesı her zaman favorımdır. elbetteki bıldıgım 1 yerı sordum ve yaklasık 20 dk sürecek konusmamız basladı...

kızın başortulu olduguunu fark ettım. ülkemizin içinde bulundugu mevcut konjuktür basörtüsü meselesi hakkında pimi çekilmiş 1 el bombası kadar patlamaya hazır olmama neden olmustu. dur şu liselıyı kurtarayım başörtusu derdinden dedım kendı kendıme. 20 dk da çok rahat etkıleyebılır eve gıdınce annesıyle kavga etmesını saglayabılırdim. dahası belki de onu gunumuzde pek cok lıselı kız gıbı mını eteklı tek kaşlı 1 kezbana cevırebılırdım. lakın onun ne zaman ınecegını bılmıyordum. 6 ıncı hissime güvenerek böylesine hassas ve derin 1 mevzuyu riske edemezdim.1 bilim insanı daima somut kanıtlara dayanarak çalışmalarını sürdürmeliydi. konusmamın yarısında ınerse hakkımda yanlıs dusuncelere kapılabilır daha kötusu metroda 'yetişiiin kafir var' dıye cıglık da atabılırdı. halkımız anadolulugun da verdiği 1 galeyana gelme içgüdüsüyle beni oracıkta dışlayabilir, yaşlılar zaten buruşuk olan suratlarını daha da buruşturarak beni korkutmaya çalışabilir, gencler ise vücutlarının yeni yeni gelişmeye başlamış olmasının verdiği sonsuz özgüven ve ruhsal hoyratlık-kahramanlık içgüdüsüyle bana fiziksel saldırıda bulunabilirdi. teokrasinin insanımız üzerinde kapitalizm den sonra en etkili düşünce yapısı oldugunu bildigimden bu düşüncelerı 1 kenara bırakıp kıza devlet size nıye tablet vermıyor yeaa dıye gırdım konusmaya. onu kanayan yarasından vuracaktım. hassas bölgeye saldıracaktım. dost gibi görünüp sinsice yaklaşacaktım ona..

kız yarasına tuz bastıgımdan bana yakınlastı ve ya 2.donem mı ne vercekler. bu kıtapları verdıler cok agır yeaa dıye dert yanmaya basladı. konuşurken hemen diş ve yüz yapısını dikkatle incelemeye başladım. genetik yapısı, aslen nereli oldugu ve dolayısıyla genel davranış biçimleri hakkında 1 çok bilgiye ulaşabilirdim. burun-elmacık kemigi oranları fevkaledenın fevk indeydi üstadında dedıgı gıbı. gözlerı maviydı. ve ten rengınden anlaşılıyordu ki o sakladıgı saçları altın sarısıydı. tıpkı angela merkel inkiler gibi.. 1 an için gercek hayatıma geri dönmek istedim. yeterince derdim vardı benim. elin liselisinin başörtüsünden sanane? diye sordum kendime. senin hayatının aşkı orada burada vurdursun, sen git elin ince bilekli başörtülü liselisinin hayatını kurtarmaya, fikirlerini ona hissettirmeden damarlarına enjekte etmeye çalış. tahminen 16 yaşındaydı. ülkemizin iklimi ve yıllardan beri üzerinde yaptıgım sayısız araştırmalarıma göre en az 2 yıldır adet görüyordu. bugün adetli olabilme ihtimalini hesaba katmak zorundaydım. eger böyleyse işim daha zordu..

ya evet dedım günümüz tabirıyle cool 1 şekilde. kızın yüzüne bakmamaya calısıyordum . o agzıma gircek gibıydı fakat. bulundugumuz şehrin ulaşım sorunlarından bahsetmeye basladım. fakat söyledıgım her tezi kayıtsız-şartsız onaylaması ve fikirlerımı destekleyıcı unsurlar ortaya atması kendı düşünce yapısının henüz oturmadıgını gösterıyordu. bu da onu en fazla 11.sınıf liseli oldugunu anlamamı sagladı. riks budur dıyerek 11.sınıfsın degıl mı dedım. 1 az şasırarak nerden bıldın yeaa? dedı. az önce bahsettıgım gıbı acıklarsam onurunun kırılabılecegını ve yolculugun gerı kalanında kendime yarattıgım küçük kasvetli ama sempatik trans odamda yanlız basıma merkel le kalabılecegımı sezdim. günümüz teknolojısıyle üretılebılmıs en zekı yapay beyınden kat ve kat daha hızlı güvenilır ve tabiri caizse bin beynım benı bu gibi durumlarda diger pekçok insandan üstun kılıyor. gülümsedım ve tecrube işte dedım yılların verdıgı yorgunlukla ikindi namazı sonrası tek şekerlı cayını yudumlayıp 1 yandan da hac için para denklestırmeye calısan tekel emeklısı 1 dede edasıyla..

karşımda oturan 2 kız benı ayıplarcasına dik dik bakıyorlardı suratıma. onların da 1 i başörtuluydu. digerı minı eteklıydı. hemen minilinın basörtuluyu yanında gezdırdıgını anladım intel core 2 duo işlemcılı beynım sayesınde. aklınca onun yanında ay gibi parlayacak ve biz üreme dönemındekı genc erkekler minilının daha guzel oldugu kanısına varacaktık. beklı de ona 1 kaç laf atacaktık veya tel nosunu ısteyecektık. egosunu tatmın edecek ve kendısını bulunmaz hint kuması olarak görecektı. oysakı başortulu ne kadar da masumdu. içinden ne kadar da ıyı 1 arkadasım var. benımle gezmeyı ne kadar da sevıyor dıye geçirıyordu kim bilır. hemen 1 ilerının basörtuluyu bu korkunç kabustan kurtarması, zevk verdıkçe öldüren esrar meretininin hegamonyasında çekip cıkarması gerektıgını ,bunu 20 yasındaki gariban, cahil ama yüce 1 er gibi kutsal 1 görev olarak görmesi zorunda oldugunu anladım. fakat sonrasında olacaklar gözlerımın önünden 1 şerıt gıbı gectı..

basortulu ne dıyon ya sen salak dicek, minilı beni aşagılayan cumleler kuracak yuksek sesle. kalabalık metroda ayaktakı herkes bana bakacak, ülkemın cahıl insanı yıne filozof kesılıp genc oldugumdan beni ayıplayacaktı. dahası ayaktakı liselıler parmakla beni işaret edecek ve yanımda oturan küçük başortulu merkel benle konusmadan kalkacaktı yanımdan. ..

özür dilıyorum. zaten hakkımda oldukça ilgınc ve trajik düşüncelere sahip olan arkadaslarım -aslında arkadaslıgın her türlusune karsıyım da neyse - bensiz gıtmek ıstememısler 1 cafeye. onlara katıldım, sizlerı beklettım. ha zaten pek umrunuzda degıldı ama sizlere deger verdıgımı belırtmek ıcın yazaayım dedım. devam...

her ne kadar isteemeden olsa da at gözlüklerımı taktım belkı de cogumuzun her zaman yaptıgı gibi. karsımdaki moodern dünyaya uyum sagladıgını düşünen ve ailesine okumaya gidıyorum deyıp gününü -kendince- gün eden mini eteklıye son bir bakış atma geregi duydum. son vuruş, son 1 saldırı. hiç 1 umudu olmamasına ragmen cebindekı son 2 lirasını züturup ajax a alt veren 1 ögrenci gibi. başı dik, sözü pek ve alnı ak. sülayman demirel gibi 1 az, tutarlı , saygılı ama amacsız. belki de semih gibi, sadık ama umursamaz.

neredeyse hiç yorum alamıyorum beyler :(

ookey. devam edeyim.

kıza kapitalizme tepki olarak yaratılmış, bugune kadar yasamış 109 milyar insanda da bulunan high defininition gözlerimle galiba 1 az fazla sert baktım. 1 şey mi oldu? diye sordu havanın boguculugunun ve muhtemelen öğle yemeginde içtiği 2. aynanın etkisiyle çatallaşmış ses tellerinden cıkan titrek ses tonuyla. aklınca bana ne kadar da masum oldugunu hissettirecek ve onun hayatında belki de yeni 1 sayfa açma projemden vazgeçirecekti beni. bak sen şu cahiliyet bayrağını onurla dalgalandıran genç ve asi anadolu kızına dedim kendi kendime. çözümlememi ve analizimi tamamlamıştım. yüz hatları ve kaş yapısını derhal inceledim. sen çorumlu musun bacım? dıye sordum belki de 1 az fazla iddalı 1 biçimde. minili, yanındaki başortulu ve yanımdaki jr.merkel baya sasırdılar. eger dogru bıldıysem merkel benimdi...

aidiyet duygusunun ve yalnızlık korkusunun kuşattıgı inişli-çıkışlı ruh halimi 1 nebze de olsa rahatlatmak, nankörlük edip Fletch Taylor durumuna düşmemek ve beni zorlu günlerimde maddi, manevi olarak doyuran favori futbol takımıma vefa borcumu ödemek amacıyla saat 19 da başlayacak maça marksist görüşlerimi empoze etmek istercesine aldıgım kale arkası biletimle boynuma sembolik olarak taktıgım atkımı da alıp gitmek zorundayım.
rica ediyorum yorum yapın. gece burda olacagım. sevgilerimle..

aksam devam edecegim. o zaman gorusuruz

@49 şu ana kadar aldıgım en kayda deger yorumdu. dikkate alıyorum. eyvallah..