beni bilen bilir, çok şiirsel sıçarım.
yeri gelir bir mozart olurum alafrangada, yeri gelir bir goethe olurum alaturkada...
lakin ben burda eve gidip sıçtım 22 yaşındayım altıma sıçtım gibi basit olayları değil, ibret alınacak olayları anlatıyorum bu olay da diğer anlattığım hikayeler kadar ibret vericidir.

istanbul'un kavurucu sıcağında taşşaklarım birbirine yapışmış muhallebi kıvdıbını gelmişti. evde klima olmadığı için her gün zütümü buzluğa sokuyor, 10 dakikada bir iki kere osuruyordum. evin havasını sterilize tutmam için bu gerekliydi. kendi yaşam alanımı kendim oluşturmalıydım.

yine evde tek olduğum bir vakit, öğle ezanına mütakip taşşakları sermiş yatarken, telefonumun sesiyle irkildim ( ıphone 5s antenli ) arayan halidenurdu. böğüre böğüre nerdesin la dıbına koduğum diyordu. toplantıdayım canım sonra ararım yalanıma inanmayıp, osurduğunu duydum pekekent evdesin biliyorum, köyden yeni geldim terminalden al beni dedi. bende ıhlaya tıslaya, tamam bekle dedim, al beni lannn al beniii diye bağırırken suratına kapadım kevaşenin.

altıma alevli şortumu giyip, metrobüse doğru yol aldım. metrobüs metrobüs değil karaköy kerhanesi amk. ölümüne kalabalık, bir adım atmamla cama yapışmam bir oldu en sonunda iki üç adım daha atıp 60 lık hacının beni fortlamasına izin verdim, her otobüs sallanışında ohhhh maşallah havada çok sıcak yav efekti veren dede, olayı iyice abartıp zütüme şaplak atmaya başlamıştı. bilmem kaç yılın azgınlığıyla basur bölgemi tokatlayan hacı, az sonra olacaklardan habersizdi.
çünkü zütüme her tokat attığında, zart zurt osurup geliyorum mesajı veriyordum. bunun farkında olmayan dede son tokatı atıp hey yavrum kamyon kasası be dedikten hemen sonra, şortumu aniden indirip, hacı dedenin şalvar bölgesine patır patır sıçmaya başladım. dede duruma uyanınca kafir huur çocuğu taharetleniyor diyerek feryat figan etti. önümde oturan hanım teyze sola doğru bakınca hazır ol vaziyetindeki gibimle karşılaştı ve çığlık atmaya kalmadan kafasına doğru çöğdürmeye başladım. zangır zangır sıçıyor şarıl şarıl işiyordum beyler, toplu taşıma aracında toptan sıçış yaşıyordum... otostopcunun yankıları tüm metrobüsü sarıyordu. etraftaki çılgın kalabalık ise olayı farkedince kapıya doğru akın etti, bir kısmı vahşice ezildi bir kısmıda kokunun etkisiyle bonzai tribine girdi, arkadan yaşlılara ve hamilelere yer verin diye bağırıp kamu spotunuda çaktım. beleş tablet dağıtımı havasına giren halk, en sonunda camları kırıp üçerli beşerli kaçıştılar.
ben ise son çare olarak şöförü tehtid edip en yakın hastane neresiyse orda indirmesini istedim, dal daşşak hastaneye koşup dedenin attığı şaplakların röntgenini çektirdim. bilirsiniz zütüm herşeyden üstündür neyseki bişey yoktu krem yazıp yolladılar.

eve vardığımda ise halide oturma odasında dedemin yadigar içliğini giymiş ossura osura izdivaç izliyordu. bir ton fırça kaydı huur, eve nasıl girdiğini ise hala bilmiyorum...