Günün yorgunluğu üzerimde, perişan bir vaziyette iETT durağında otobüs beklemekteydim. Nihayet beklediğim güzergâhın aracı geldi ve biletimi attıktan sonra arka taraflara doğru ilerlemeye başladım. Bir, iki adım ilerimdeki çift kişilik koltuğun boş olanına doğru ilerledim; tam oturacağmı sırada engelleyici bir ses tonu beni durdurdu:
- Buraya oturamazsın! Ben kimim biliyor musun?
- Kim olduğunuzu bilmeli miyim?
- Ben Yrd. Doç. falan kişiyim.
- Evet?
- Benim gibi kıdemli birinin yanına oturamazsın!
- Size bir soru sormak istiyorum. Siz Yrd. Doçentlik ünvanınızdan sonra ne olacaksınız?
- Doçent.
- Peki sonra?
- Şayet başımıza bir şey gelmezse Profesör.
- Daha sonra?
- Belki zor ama, Ordünaryus Profesör.
- Evet... Peki bu dereceden sonra?
- Hiiç...
- Ben şimdiden 'hiç'im; müsade et de oturayim.

Edit: Ulan çalıntı diyenler çıkmış zaten çalıntı amk. Ben bu ayarı verebilecek kapasite de olsam otobüse binmem