azda olsaokuyan varmış..
neyse devam..

Önce yang almak isteyen birinin attığı mail sandım ve açtım, daha sonra gerçekle karşılaştım...

Mailde şuna benzer şeyler yazıyordu;

Merhaba xlarch, ben xxxx sitesinin sahibiyim. Bu piyasada bize nasıl bir anda rakip çıkıp bir anda bu kadar yükseğe yerleştin merak ediyoruz. Aslında bir iki tahminimiz var ama umarız düşündüğümüz gibi değildir. Yakında görüşmek üzere..

Yusuf yusuf olmuştum. Çünkü tamamen haksızdım.

Beyler inanın metin2 de ve diğer knight,sro gibi oyunların pazarlarında acayip para dönüyordu. Oyun yöneticilerinin falan kazandığı legal paradan bahsetmiyorum. Onun dışında fena bir pazar vardı. Yüksek level, itemli hesap satışları, yang satışları, hile satışları... Çok kişi milyoner oldu bu piyasadan...

Maile herhangi bir cevap vermedim. Belki bir daha yazmazlar diye umut ettim. Hesabıma biriken paralarla ne yapsam diye düşünüyordum. Her gün kazanıyordum,her saat kazanıyordum... Yanglar azalmaya başladıkça tekrar vurguna çıkmam gerektiğini anladım. Bu kadar para kazanmama rağmen hala kendime vakit ayıramıyordum, hala asosyaldim ve hala kötü bir hayatım vardı. Bu sefer taşaklı forumlarda para vererek güzel rütbeler aldım ve hile paylaşımımı bu hesaplardan yaptım. Artık kalabalığa gerek yoktu. 20-30 level hesaplarla uğraşamazdım. Az ve öz vurgun gerekiyordu. En taşaklı forumlarda hileyi admin,mod olarak paylaştım. Bu sefer çok daha fazla güven sağlamıştım. Resmen avuçlarım kaşınıyordu...

Çok hesap düştü. Loglardan düşük level olduklarını tahmin ettiklerimi eledim. Ama birtanesi vardı ki. Chatten +8 çelik, efsunlu itemler falan satıyordu. Dedim işte bu abi işte bu...

Beyler resmen hazine bulmuş gibiydim. Sene 2012 ve o itemler siz tahmin edin. Belki nickname versem tanıyan çıkar ama vermicem malesef. Bu işi yapmayan başladığımdan beri ilk defa heycanlanmıştım. Gece olmasını bekledim. Hazırlıkları yaptım. Hesabın kayıtlı olduğu serverı bulup,ona göre hesap ayırdım kenara. Diğer loglara bakmamıştım daha çünkü bunu görünce gözüm dönmüştü.

Hesabın online olup olmadığını kontrol ettim. Açık değildi. Hemen daldım hesaba. Yan hesabımla aynı yöne doğru zütürmeye başladım. Hesapta ki itemleri görünce gözlerim yerinden fırlayacak gibi oldu. Hızlı hızlı bu işi halletmek ve kutlama yapmak istiyordum. Hesapları yan yana getirdim ve boşaltmaya başlayacaktım ki;

• Biri hesabınıza giriş yaptı*
..

ilk girdiğimiz kafeye gece bilgisayarları kiralamak istediğimizi bot oynatacağımızı söyledik.

Adam bize daha iyi bir teklifle yanaştı.

işlerinin kötü olduğundan kafeyi devretmek istediğinden bahsetti.

Salihinde benimde hoşuma gitmişti bu fikir.

Fiyatta anlaştıktan sonra 1-2 gün içinde kafeyi devir aldık.

Paramızla ilk defa yatırım yapmıştık.

Hem gün içinde kafeyi işletecektik hemde geceleri botlarla devam edecektik. 7/24 bir gelir kaynağımız olmuştu.

Sitede görevli mekana yakın oturan 2 kişiyle maaşlarında iyileştirme yaparak mekanın başına koyduk.

işler sistematik işliyordu. Oturduğumuz yerden para kazanma aşamasına az kalmıştı. internet kafe kutlaması olarak Salihle bir yerlere gitme kararı verdik, napsaydık?

Salih bir fikir attı ortaya:

Salih: Etilerde bir tane kumarhane var hem ortam taşaklı hem sıkıntı çıkmayacak bir mekan oraya gidelim (ETiLER TARAFINDA OLAN VARSA NiSPETiYE CADDESiNDE KALIYOR MEKAN BiLiRLER BELKi)

Bu fikri net olarak beğenmemiştim. Kumar insana para kazandırmazdı. Hem poker falan bilmiyordum aq

Salihin ısrarları üzerine kabul ettim. Maksat takılmak ve ortam görmekti.

Arabalar ve üst başın taşaklı olması sayesinde bir iki muhabbete mekana girebildik.

Gördüm ki poker falan değilde 21 le falan dönüyormuş kumar aq

2-3 kadeh yuvarlayarak oyun oynamaya başladık.

Çok geçmeden 5 bin liradan olduk. Salihi zar zor dizginledim ve kalktık.

internet kafeye gidelim dedik. Botları kurup ayar yapacaktık.

Mekana gidip bizim elemanları yolladık eve.

Başladık botları kurmaya, çarları boşaltmaya.

Kafalar hala biraz dumanlı tabi

Polis sirenleriyle kafam açıldı, Salihle birbirimize bakmaya başladık.

Çok geçmeden 10-15 kişilik polis ekibi mekanı bastı. Ne olduğunu anlamadan bileğimde kelepçeyi hissettim beyler. Salihle yaptığımız tek şey birbirimize bakıp içimizden hasgibtir çekmekti.

Mekanı aramaya başladılar bu sıradada polis otosuna bindirildik.

Klagib olarak * abi bizim bi suçumuz yok valla * rollerine büründük. Polisler giblemiyordu pek.

• Abi bari dükkanı kitleyeydim* dedim yine giblenmedim. iyice kıl olmuştum aq

Ben milyarlık adamım lan, sanal alemin patronuyum gazıyla polislere bir kaç atar koyunca yediğim tokatla özüme döndüm.

Derdinizi ifadede anlatırsınız falan filan hesabı bi ton konuştular.

Salihle iletişime geçecektim ama farklı araçlardaydık. Resmen yannanlara gelmiştik.

Karakola girerken Salihi gördüm. Önce onu ifadeye aldılar beni nezarethaneye tıktılar.

Oturdum bir köşeye dedim naptım ulan ben?

Hayatım burada bitecekmiş gibi hissettim.

O değil kemerimi almışlardı, pantolon düşüyordu aq

Yaklaşık 1 saat sonra beni aldılar ifadeye. Çok gergin değildi polisler bu sayede rahattım.

Polis: Uyuşturucular nerede?

Ananı gibeyim ne uyuşturucusu

Polis: Konuşşana lan
Ben: Abi valla anlamıyorum
Polis: Sizin mekanda torbacılar ve içiciler takılıyor haberiniz yok mu?
Ben: Abi valla yok yeni aldık biz iş yerini, zaten arkadaşım anlatmıştır. Ama her şey belgeli biz ne anlarız abi

Allahtan masum bir tipim vardı. ifadeyi bir şekilde bitirdik. Tekrar koydular nezarethaneye.

Bu sefer Salihde yanımdaydı.

Ben: Bende başka bir şey sanmıştım,iyi bari yırttık
Salih: Oğlum öyle olsaydı daha iyiydi ya üstümüze kalırsa?

Salih banko haksız çıkardı, suç niye bize kalsın amk her şey ortada.

Sabahı ettik içerde. Sabah saldılar, tabi gözetim altında olacağımızı söylediler.

Çıkar çıkmaz pantolonumu artık tutmaman gerektiğine sevinerek bir dal sigara yaktım.

Kafamı kaldırdığımda karşımda Buse ve internet kafeye koyduğumuz çocuklardan biri vardı.

Web sitem havaya uçmuştu. Daha doğrusu index atılmıştı.

Ben zaten milletin hesabını soyuyordum,bir hırsıza rakip bir hırsız daha mı vardı?

Biri niye bunu yapardı ki? Zaten yanglar benim hesabımdaydı, karakterler benim üzerimeydi. Site benim sadece satış yerimdi, yenisini kurar işime bakardım. Neden bu yapılmıştı?

Ben bunu düşünüp sigaramdan duman körüklerken bir mail geldi.

•

Sitene index atan benim. Seninle iletişime geçmek istiyorum. Bu kadar sürede bu kadar hızlı yükselmenin sebebini biliyorum. Senden cevap bekliyorum. Cevap verdikten sonra siteni geri alabilirsin.

•

Delirdim beyler. huur çocuğu sen kimsin de benim işime taş koyuyorsun? Şu zamana kadar hep silik yaşadım. Artık bir yerim vardı hayatta, onuda mı sen sileceksin?

iyi birisiymiydi kötü mü anlayamadım o an sinirden.

Akşama kadar cevap vermedim. Akşam mail ile bir fotoğraf geldi... Fotoğrafı yükleyip açtım. Üzerinde sitemin bilgileri yazıyordu. içimden huur çocuğu diyerek siteyi eski haline getirdim.

Siteye bakım olduğunu özür dilediğimi vb. yazdım. Millet sonra güvenemeyip alışveriş yapamaz diye tırsmıştım, çünkü işlerim çok iyiydi.

Piyasada en ucuz yangı ben satıyordum. En uygun karakter satışıda bendeydi.
Diğer sitelerden sık sık mail alıyordum ama hiç birini giblemiyordum. Resmen tanınmıyor, bilinmiyordum. insanlar sadece ben istersem ulaşabilirdi bana.

Bu sitemi patlatıp sonra geri veren lavuğuda düşünmeden duramıyordum. Niye yapmıştı bunu? Bir şekilde bundanda kurtulurum diye kendime güveniyordum.

Akşam olunca bunları düşünürken uyuya kalmışım.

Sabah uyandım her zaman ki gibi direk bilgisayara geçtim.

Bir finans hesaplaması yapayım diye banka hesabıma girdim

ANANI gibEYiM O NE

Bakiye: 31.31 TL

Uyuyor muyum lan hala diye düşündüm. Çıkıp çıkıp tekrar girdim hesaba.

Yok abi hala 31 tl 31 kuruş vardı hesapta.

Nerde lan benim milyarlarım?

Metin2 demiyiz lan? Ben milletin çarında 31 yang bırakıyordum. Bu nasıl bir ibret aq

Bankayımı arasam, bilgisayarımımı kontrol etsem diye düşünüyordum ki mail geldi.

Dün ki mail adresinden..

•
Paranı almak istiyorsan istanbula gel, bilet paranı hesabına yolluyorum.
•

Bu muallakye pabuç bırakmam diye düşündüm ve;

Önce bilgisayarımı inceleyip yediğim trojanı buldum. Daha sonra bankayı aradım ve paramın Salih adında birine havale edildiğini gördüm.

Bankaya bağırıp çağırmama aldığım tek cevap "efendim bu havaleyi siz kendiniz yaptınız biz ne yapabiliriz"

Yapacak bir şey yoktu beyler. Dediğim gibi ben hacker falan değildim. O yüzden bu adamla savaşacak bilgim yoktu. Hem paradandan da olmuştuk aq

Bu kadar para kazanmıştım ve harcayamadan bir şeyler yapamadan elimden uçup gitmişti.

Babamla olan kavgalarım yüzünden başka bir yere taşınmayı bende düşünüyordum zaten.

Bu istanbul olayı olunca bahanede olmuştu bir nevi.

Ama gittiğimde ya adamı bulamazsam? Yada benimle taşak geçiyorsa sadece bi hackersa ve paramı vermezse?

Yada polisse ve beni tufaya düşürürlerse?

iyice paranoyak olmuştum ve kafamda kurmadığım hikaye kalmamıştı.

Siteye bir süre kapalı olacağını bildiren bi duyur yazısı yazdım.

El çantamı topladım aileme not bıraktım.

Yolladığı bilet parası ile istanbula biletimi aldım.

Kalan parayla ile sigara ve yolluk.

Otobüse binmiştim, artık istanbula gidiyordum... iSTANBUL

Otobüsten indim. Yıllar sonra ilk defa istanbula ayak basmıştım. Küçüklüğüm geldi aklıma. Çıkardım bir dal sigara yaktım etrafı izlemeye başladım.

Çocukluğum istanbulda geçmişti o yüzden az çok bilirdim.

Düşündümde ben şuan kimim? Bir hacker mi? Zengin biri mi? Yoksa çok fakir ve yalnız mı? Hiç bir fikrim yoktu.

Nerden çıkmıştı bu adam, niye bu aksilikler beni bulmuştu anlamıyordum.

Ben olayların bu kadar büyüyeceğini düşünmüyordum. Gerçi yakalanıp hapise girmeye kadar şeyleri göze almıştımda bu değişik bir şeydi.

Otobüsden otobüse derken kendimi Mecidiyeköye atmıştım sonunda. Cebimde ki parada bitmek üzereydi. Bir an önce bulmalıydım şu adamı..

Bir internet kafeye daldım. Mailime giriş yaptım. Adamdan mail bekliyordum. O sırada kafeye gelen çocuklar dikkatimi çekti.

internet kafe sahibinin yanına gidip yang almak istediklerini söylediler, pazarlık yapıyorlardı. Çocuklar yalvarıyordu...

Seslendim çocuklara yanıma çağırdım... Adama bulunduğum yeri mail atıp buraya gelmesini yada onun bir adres vermesini istedikten sonra çocuklara döndüm.

Ben: Yang mı alacaksınız?

Çocuklar: Evet abi ama pahalı

Verebilcekleri parayı ve ne kadar almak istediklerini öğrendim.

Biz bu konuşmaları yaparken kafe sahibi pür dikkat bizi izliyordu ama gibimde değildi, daha ne kaybedebilirim ki?

Benim kullandığım bilgisayardan yangları teslim ettim çocuklara teşekkür edip gittiler. Hiç değilse biraz para girmişti cebime.

Aslında kendimi sorgulamaya başlamıştım. Acaba buraya boşuna mı geldim? Buraya gelmeyip her şeye 0 dan başlayıp bu sefer daha mı dikkatli gelişmeliydim?

Ama o adamın peşimi bırakmayacağını biliyordum...

Biraz sonra kafe sahibi yanıma yaklaştı sandalye çekip oturdu.

Çocuğun adı mehmet oluyor beyler..

Mehmet: Abi arkadaşımın metin2 de çok iyi hesabı vardı. Abileriyle birlikte yapmıştı. Hesabını soymuşlar, bana suç attılar. Valla ben yapmadım abi...

Diye uzuyan bir muhabbet anlattı.

Ne kadarda masum bir çocuktu lan. Aynı zamanda zekiydi belliydi. Gözlerinden okunuyordu zekası.

Üstü başı maddi durumunun biraz kötü olduğunu gösteriyordu.

Aynı bu işlere başlamadan önce bendi.

Mehmetin derdini dinleyerek devam ettim.
• Eğer kalabalık gelmeseler döverdim ben onları abi* falan diyerek kendini savunuyordu..
Sigara üstüne sigara yakıyordum.

En sonunda ;

Mehmet: Böyle işte abi.

dedi. Sigaramdan bir duman körükledim. Cama doğru fırlattım.

Mehmete doğru yaklaştım.

• Milletin çarını ne soyuyorsun lan* diyerek tokatı yapıştırdım. Baka kaldı. GÖzünden bir yaş süzüldü.

Gözünde *Ne yapıyor bu amın oğlu* ifadesi vardı.

Her hangi bir tepki vermedi bana.

Mehmet dedim... Bak aslanım...

• ben sana demin haksız yere bir tokat attım ve ses çıkarmadın. Aslında çıkarabilirdin ama saygından yapmadın. Böyle olman güzel bir şey ama böyle devam edersen hep kaybeden taraf olursun. Eğer haklı sensen sonuna kadar pes etme, eğer haksız isen bu seferde haklı olmak için çabala*

Anlamaya çalışır gibi bi yüz ifadesi vardı. Ama deminki hüzün kaybolmuştu yüzünden.

• O hesabı sen soymadın biliyorum* dedim

Birden bir rahatlama gelldi çocuğa.

• O hesabı ben soydum* diyerek ekledim.

Bu seferde şaşkınlığa dönüştü.

Devam ettim lafıma..

• Sen benim yüzümden dayak yedin bunun farkındayım. Bunlarıda ilk anlattığım kişi sensin. Ben yolumu böyle buluyorum kardeşim. Bundan sonra kimse kılına dokunamaz merak etme. Artık benimle çalışıyorsun tabi istersen

ilk başta dediklerime kayıtsız kaldı. Pvp piyasasına el atacaktık. Hem piyasa daha tazeydi, sömürülmemişti. Bizim gibi adamlar lazımdı.

Salihin her zamanki gibi hoşuna gitti fikrim.

Salih: Şimdi pvplerde ki hesapları mı soyacağız? Ama kolay uçururlar bizi...

Hayır dedim o kadar basit değil...

Kendi serverımızı kuracağız. Her türlü çakallıkla yolumuzu bulacağız.

Türkiyenin en sağlam pvplerinden birini açmak için işe koyulduk. Yazılımsal işler Salihindi. Tanıtım ve parayı kırma bölümü bana aitti.

Salih genelde evinde çalışıyordu zaten. Akşamları uğrardı internet kafeye. Ben genellikle kafedeydim. işleri organize etmezsem rahat edemiyordum...

Akşam yine Etilerde ki kumarhaneye gitmeye karar verdik. Salih kaybettiğimiz 5000 lira için uyku uyuyamıyordu , amorti peşindeydi.

Makinelere botları bırakıp çıktık kafeden.

Kumarhanede ilk bulduğumuz masaya oturttuk Salihi 21e.

15 dakika sonra 2000 TL zarardaydık.

Salih sinirlendi kalktı bir dal sigara içti.

• Sen oyna lan bu sefer,sen şanslısındır* dedi.

Zaten para ikimizindi birazda ben kaybedeyim dıbına koyim diye düşündüm.

Bir masaya 21e oturdum teke tek için.

Biri selamın aleyküm diyerek oturdu.

Ananı gibeyim...

Nerden çıktı bu herif?

• Sana bu teklifi zekanın gözlerinden okunduğunu ve güvenilir birine benzediğin için yapıyorum. Bana büyümem için senin gibileri lazım* dedim.

Mehmet: isterim abi çok isterimü

iyi dedim. Bugün git yarın kendini toparlayıp gel. Bir şey diyen, karışan olursada doğruca buraya gel.

Çıkardım cüzdanımdan 150 lira koydum cebine.

• zütün kalkmasın bu avansın, maaşından düşücem*

Bir çocuğu ilk defa bu kadar mutlu görmüştüm beyler.

Yarım saat önce dayak yiyen çocuk şimdi deliler gibi mutluydu. Güle oynaya evine gitti.

Gece Salih geldi. Rutin işlerimize devam ettik. Paraları bölüştük.

işler tıkır tıkır devam ediyordu.

Salihe, mehmetten bahsettim. Güvenilir, zeki bir çocuk olduğunu. Baş elemanımız olabileceğini söyledim.

Salih bana güvenirdi. *Sen iyisini bilirsin dostum*dedi.

Metin2 piyasası yavaş yavaş ölüyordu bunu farkettik. Yang alanlar, hesap alanlar azalıyor. Oyunu oynayanların sayısı git gide azalıyordu.

Bu gidişle milyoner olamaz yerimizde sayardık. O yüzden yeni bir fikir buldum..

Salih yine heycanlı gözlerle bana bakıyordu.

Başladım anlatmaya;

Ben: Bu yang/hesap satma işini büyütüyoruz. işe sözleşmeli elemanlar alıcaz. Kimse bize yamuk yapamicak. Yang fiyatlarını en üst seviyeye çekicez işine gelen alıcak. işlerede biz karışmicaz sadece para alıcaz. Yang teslimatlarını elemanlar yapacak. Bir tane internet kafeyle anlaşıp geceleri bot bırakıcaz çalamadığımız zaman yangları bot kasacak.

Böyle böyle uzun uzun anlattım Salihe. Fikrimi beğendi.

Artık kurumsal olacaktık. Elemanlarımız olacaktı. Herkes bize saygı duyacaktı. ÇOK GÜZELDi BE ABi

Hemen eski maillere bakmaya başladım. Bu güne kadar gelen bütün "çalışmak istiyorum" maillerine cevap verdim. istanbulda olmayanlarla görüşmüyorduk. Çünkü sözleşme imzalanacak ve sürekli iletişim halinde kalınacaktı. Aksi halde çalışanların kendine yang çalması çok kolay olurdu. Sıkılmıştım artık çalmaktan, çırpmaktan. Sonuçta binlerce insanın emeğinin zütürmüştük. Ama hiç bir şekilde temize atamıyorduk kendimizi belki bu bir umuttu.

istanbula geldiğimden beri adam gibi evden çıkmamıştım. Şu işleri yoluna sokup gezmek istiyordum.

Onlarca kişiyle görüştük. Bu işi ücretsiz yapmak isteyenlere bile ücret teklif edip sözleşme yaptık. Verdiğimiz ücretler pek önemli paralar değildi ama bilgisayar başından kazandıkları için millete güzel geliyordu.

Sitenin scriptini Salih baştan kodladı tamamen profesyonel olduk. Knight online, silkroad gibi oyunlar içinde ayrıyetten elemanlar aldık ve siteyi tamamen oturttuk. Onlarca tanınmış siteye reklam verdik ve her şeyi rayına sokmuştuk.

Telefon trafiğim çok yoğundu. Yang teslimatı yapan, bilgi isteyen herkes arayıp haber veriyordu.

Bir gün yang teslimat görevlilerinden biri olan Buse aradı... Panpalar bi sigara içtim geldim. Az sabredin amk kaçmıyoruzya
•

Yang teslimatını yanlış yaptığını söyledi. Bir tane 0 fazla koymuş. Büyük acemilikti bu veya benimi gibiyordu anlamadım. Teslimat yaptığı kişide oyundan çıkmış geri vermeyi reddetmiş.

Fırça atamadım tabi. Geri dönüş yapacağımı söyleyip Salihi aradım.

Ben: Salih terslik var
Salih: Aynen bende seni arayacaktım

Bir kaç kişi daha yanlış teslimat yapmış. Onlarda Salihi arayıp haber vermiş.

Bu böyle olmaz diye konuştuk.

Ödün verirsek kötü duruma gelirdik.

Herkesle sözleşmemiz vardı ama zaten yaptığımız iş sakattı. Sözleşme amacı göz korkutmaktı.

Ertesi gün öğle saatlerine bir toplantı ayarladık. Görevli herkes gelmek zorundaydı, bahane kabul etmiyorduk.

Yer olarak kağıthanede bir kafe belirledik. Salihle buluşup kafeye gittik. Toplantıya bilerek 15 dakika gecikmiştik.

Mekana gittiğimizde herkes toplanmış bizi bekliyordu.

Arabalardan inerken herkes imrenir halde bize baktı, zütüm kalkmıştı.

Toplantıya oturduk.

Hata yapanlara herkes arasında kızıp bağırmak hiç bir işe yaramayacaktı. insanları kırmak bize göre değildi.

Bunun yerine eğitim vermeyi tercih ettik.

Herkese her şeyi en ince detayına kadar anlattık. Bir daha hata yapanın affedilmeyeceğini belirttik.

Bu arada kimse bizim hesap soyarak bu duruma geldiğimizi bilmiyordu.

Elimizde ki yang stokları azalmıştı bunu farkettik.

Toplantı bittikten sonra Salihle bir kaç internet kafe gezme kararı aldık.

Başımdan aşağı kaynar su dökülmüş gibi hissettim. Birden ateşim çıktı, kızardım. Resmen tansiyonum düştü beyler. Ama bu işi bırakamazdım. Buraya kadar gelmişken olmazdı.

Tekrar giriş yaptım hesaba ;

Hesap zaten bağlı!

Tekrar giriş yaptım ve girdim...

Hemen hesabı hızlı hızlı boşaltmaya başladım ki bir pm geldi;

zütün yiyorsa o hesaptan 1 tane item al. Yarın savcılığa gidip şikayet edicem seni. Bittin oğlum sen.

Bir an duraksadım beyler.

Adam çara girip beni attırmıyordu bile. O kadar güveniyordu kendine. Ama hesapta milyarlarca item vardı. En değerli 3-5 tanesini alıp çıktım. Adamada cevap vermedim...

O gece züt korkusundan hava almak için dışarı çıktım ve ilk sigaram olan tekel 2001 i aldım..

Strese iyi geliyor derlerdi. O gün sigaraya başladım ve düşünmeye başladım.

Adam savcılığa gidicekti? Niye 3-5 tane item aldım? Niye bütün hesabı soymadım? Ne gib yiyordum lan ben?

Korkudan yusuflarken o fikir aklıma geldi... Hemen eve gittim bilgisayarın başına geçtim. Hesaba giriş yaptım şifre hala aynıydı. Direk çıktım geri. Adamın loglarını tekrar incelemeye çalıştım ama artık log gelmiyordu belli ki bilgisayardan anlayan biriydi, keygoyu silmişti.

Adam hesaba giriş bile yapmıyordu. Herhalde son giren ben olduğum için daha rahat bulunsun istiyordu. Ben öyle düşünmüştüm...

Fikrimi plana koymaya başladım...

Serverlarda 15 level üstü çarlarıma girdim.
Forumda hesaplarıma girdim.
Msnden tanıdıklara yazdım.

Her yerden hesabın id ve şifresini paylaştım. O gece hesaba giren kişisi 200 den fazlaydı sanırım. ilk girenlerde kalan itemleri almıştır zaten.

Böylelikle mantıken kurtulmuştum. Hesaba o kadar kişi girmişken benim yargılanmam ne kadar mantıklı ki? Hadi beni bulacaklar diyelim,o kadar kişi arasından kaç yıl sürecek? Zaten sürekli ip değiştirip duruyordum ama bunu da yaparak işimi garantiye almıştım. Tekrar ifşa olmamak için adminlik aldığım forumlardan hemen uçurdum kendimi. O gece logları düşen diğer hesapları soymaya cesaretim yoktu. Sabah olunca yatıp uyumuştum. Akşama doğru kalktım bilgisayarın başına geçtim. Forumlara, websitelere girdiğimde farkettim ki yine benden bahsediliyor. Herkes küfürler ediyor beddualar ediyordu. giblemedim es geçtim...

Bi konu vardı diğerlerinden farklıydı, çok yorum gelmişti...

Dün akşam ki lavuğun konusu olduğunu farkettim.

Çarının adını, resmini falan koymuş. Soyulduğundan bahsetmiş. Dava açacağınıda uzun uzun anlatmış.

Tabi bir züt korkusu sardı yine ama geçmesi için yorumlara bakmam yetti.

Yüz küsür kişi hesaba kendisininde giriş yaptığını söylemiş. Dün biri dağıtıyordu diye eklemiş herkes.

Önüne gelen ben soymadım, dava etme abi diye yalvarmış ağlamış..

E tabi bende kayıplara karışmış oldum.

Adamda en sonunda dayanamayıp lanet edip bırakmış işin peşini.

Tamam bir hacker değildim ama cidden mantıksal olarak işimi görebiliyordum.