Mesafe mi engel yoksa kalplerimiz mi ?

Çok yakın bir zamanda başımdan geçen , 9 ay lık sevgilimin beni terk edişini anlatacağım sizlere. Birisine bu dertlerimi anlattığımda biraz rahatlıyorum. Neden bir den çok kişiye anlatmayayım öyle değil mi ? Tek partta bitireceğim arkadaşlar.

Benim 9 ay süren bir ilişkim vardı. Hoşlandığım kız ın doğum gününe denk getirerek o gün duygularımı ifade etmiştim. 9 ay süresince ufak tefek sorunlar yaşasak da ben hep alttan alan oldum , olanlara göz yuman taraf oldum , hatta kendi benliğimden ödün verdim ama ilişkimizi devam ettirmeye çalıştım. Güzel günleri hayal ederek..

ilişkimizin ilk başladığı zamanlar Lise son öğrencisi ve YGS - LYS ye hazırlanıyorduk ikimizde. Tanışmamız da zaten bir kurs da olmuştu. Bahsettiğim kızın adı Şeyma olsun. Öyle bir zamanda , öyle bir şekilde çıkmıştı ki karşıma bana herkesden daha yakın olmuştu. Ailemde göremediğim sevgiyi , şefkati onda gördüm. Bir anda hayatımın merkezine yerleşmişti bile . Tüm günümüzü hep birlikte geçirirdik. Birlikte sınava hazırlanırdık. Birlikte okula giderdik. Her zaman yan yanaydık , yanındaydım. Bir şey olduğu zaman kendimden önce onu düşünürdüm. Birlikte yürürken , bir köşeden aniden araba geldiğinde ilk onu kaldırıma iterdim. O , benim için benden daha önemliydi.

Bu süreci hızlı geçiyorum arkadaşlar . Gayet mutlu bir birlikteliğimiz vardı. Ama sınav sonuçları beklediğimiz gibi değildi. Yani benimkisi hayallerimin çok gerisindeydi. Bir sene daha hazırlanma kararı almıştım ben. Ama şeyma başarmıştı. Ankara da istediği bölümü kazandı. Aramıza mesafe girecekti artık. Gitmeden önceki son zamanlarımızı doya doya geçiririz sanıyordum fakat bana eskisi kadar vakit ayırmıyordu artık. Diğer arkadaşlarıyla birlikte olmayı tercih etti. ikinci plana atılmaya başlanmıştım bile. Ama ben onu gitmeden 5 dakika görebilmek için 6 saat otogar da bekledim. Ailesi yanında olduğu için doya doya sarılamadım bile. Ankaraya yerleştikten sonra şeyma da bir takım değişiklilikler oldu. Kılık kıyafetiyle başladı bu. Senelerdir tesettürlü olan kız aniden üniversitenin ilk gününde saçlarını açma kararı aldı. ilk etapta tepki göstersem de kendi özgür iradesi olduğu için sonradan bende desteklemeye başladım . Fakat günden güne bana karşı davranışları daha kötüye gidiyordu. Ve aradan 1 hafta bile geçmeden . Bir akşam aradığımda aldığım cevapları tahmin edebiliyor musunuz.

Şeyma : Sen menfaatçisin hemde hayvan gibi.
Şeyma : Bana sadece yük oluyorsun. Üniversite hayatımı istediğim gibi geçirmek istiyorum.
Şeyma : Seni sevmiyorum

Ben kendimden önce onu düşündüğüm halde menfaatçi olmuştum. Her söylediği söze ramen yalvardım beni bırakmaması için. Günlerce ona ulaşmaya çalıştım. Söylediği sözler günden güne daha da ağırlaştı. Peki ya şuan mı ? Engelledi her yerden... Neden bunu yaptığımı sordum bana verdiği cevabı merak ediyor musunuz ? Her şeyin böyle olmasını beni sorumlu tuttu. Benim suçummuş .Adam gibi sevmek suçmuş artık. Sevgime sadık olmak suçmuş . Çok sevmek , güzel sevmek suçmuş artık.

BEN SUÇLUYUM.