merhaba ben tamirci çırağı

Gönlüme bir ateş düştü yanar ha yanar yanar
Ümit gönlümün ekmeği umar ha umar umar
Elleri ak yumuk yumuk ojeli tırnakları
nerelere gizlesin şu avucun nasırları

Otomobili tamire geldi dun bizim tamirhaneye
Görür görmez vurularak başladım sevmeye
Ayağında uzun etek dalga dalga saçları
Ustam seslendı uzaktan oğlum al takımları

Bir romanda okumuştum buna benzer bir seyi
Killi parlak kağıt kaplı pahalı bır kıtaptı
Ne olmuş nasıl olmuşsa aşık olmuştu genç kız
Yine böyle bir durumda tamirci cırağına

Ustama dedim ki bugün giymeyim tulumları
Arkası kuşlu aynamda taradım saclarımı
Gelecekti bugün geri arabayı almaya
O romandaki hayali belki gercek yapmaya

Durdu zaman durdu dünya girdi içeri kapıdan
Öylece bakakaldım gözümü ayırmadan
Arabanın kapısını açtım açtım girsin içeri
Kalktı hilal kaşları sordu kim bu serseri

Çekti gitti arabayla eksozuna boguldum
Göysümde tomurcuk yaşlar agar agar dogruldum
Ustam geldı sırtıma vurdu unut dedı romanları
işcisin sen işçi kal giy dedi tulumları...

giydinmi tulumları

ben de @1 in parkası...

taş gibi hatun tamirhaneye girdikten sonra, ustanın sana "oğlum al takımları" demesinin sonucunda senin yüksek bir sesle "usta senin ananı avradını soyunu cibiliyetini seni çırak diye yanına alıp yetiştireni gibeyim, arabanın bütün mekaniğini olduğu gibi senin zütüne sokayım" demek gelmedi mi içinden panpa