hiçbir karşılık beklemeden sizi gecemi gündüzüme katıp büyüttüm. az mı hasta olmadınız geceleri, az mı ateşlenmediniz.. her zaman ilk önce sizi düşündüm, yemedim yedirdim. içmedim içirdim. giymedim giydirdim. ama siz ne yaptınız? büyüdüğünüzde bana atar gider yapıp ufak tefek şeyler için kalbimi kırdınız. elimden geldiğince size yardımcı olmaya çalıştım ama nafile benden utandınız. yemek yapacağımda sizden bir ekmek almanızı istedim dünyayı bana zehir ettiniz, ama olsun siz yinede benim canımdan çok sevdiğim çocuklarımsınız...