merhaba ben ortamlardaki silik adam

evet hayatınızın her döneminde karşılaştığınız ve genellikle sadece on saniyeligine tanıdıgınız o adam benim...

benim hikayem doğumumdan itibaren başlar ailenin ne ilk ne de son çocuguyumdur o yüzden daha doğarken sıradan ve silik doğarım

bebekken bile kimsenin ilgisini çekmem ne çok tatlıyımdır ne de çok hareketli öyle sıradan bi bebegimdir işte

sadece maması verilen ve altı degiştirilen bir süreç geçiririm bebeklik dönemimde kimse görmek için çaba sarfetmez beni ya da çok güzel bi bebek olduğum için nazar boncuğu falan takılmaz

çocuklukta da sıradanlığıma sıradanlık katmaya devam ederim ne çok yaramazımdır ne de çok çalışkan ne "ay çok haylaz ama çok tatlı" ne de " ay maşallah çok akıllı çocuk büyük adam olur bu ilerde" denir benim için. sadece yaramazlık yapan çocuklara "bak kardeş ne kadar da uslu" diye gösterilirim o kadar

okul başlar ve hayatımın 16 yılını zütürecek ve her döneminde olduğu gibi gine kayıpları oynayacağım o dönem gelir.

ilkokula yazdırılırım 0-6 yaş grubuna mensupken olduğu gibi zeki olmadığım tanısı konulur hemen ağlayıp zırlayan gruptan da degilimdir egitim hayatımın hemen hepsinde duyacagım 16 yıllık kabusumun tanımı yapılır : "kendi halinde sessiz efendi çocuk"

devamı gelecek...

daha ilkokulda başlar bu ortahallilik ne zeki gruba dahil olabilirim ne de embesil gruba

veli toplantılarında "iyi ama biraz daha çalışması lazım" denir hep

tüm ilkokul boyunca hiçbir özel becerim görülmez ne çok iyi matematik yaparım ne de türkçe diger yetenekler de bulunamaz bir türlü ne güzel şarkı söyleyebilirim ne de iyi bir resim yapabilirim

hep iyi ve özel olanları izlerim sessizce hala ilkokul 1 de okumaya ilk geçen kızın adını biliyorum mesela "sevda"...