Kara kızan derler bana. Daha çok Osman Baba öyle söylerdi. Osman Baba demişken kendisine iki çift lafım var. "Lan huur çocuğu niye vermedin ki Dilek'i bana. Seviyorduk lan birbirimizi. Aşıktık deli gibi dıbına koduğum. Defalarca istedim senden kızı ama sen yaptığın ırkçılıkla aşkımızın katili oldun. Amk pehlivanı, umarım bir gün Safiye annemin memelerinde boğulursun." Bak yine sinirlendim amk.

Neyse benim bütün günüm Dilek'le biraz olsun zaman geçirmek için oyunlar yapmakla geçerdi. Benim haşmetli rahat durmuyordu çünkü. Bazen o kadar abartıyordu ki, yanımda yürüyor sanıyordum. Zaman zaman yakalanırdık Osman Aga'ya. Hiç unutmam bi seferinde bu Osman Aga denilen gibik zütümün tam ortasından vurmuştu beni tüfeğiyle. Boş otobüste ayakta gidiyor, penguen gibi yürüyor, doğru düzgün sıçamıyordum...

O zamanlar yanımda olan tek kişi Sinan abiydi. Dilek'i hep o isterdi bana Osman Aga'dan. Bazen binliklerine beni de alet ederdi ama onun canı sağ olsun. Hala da görüşürüz kendisiyle.

Son olarak bir türlü kavuşamadığım biricik aşkım Dilek'e mutluluklar diliyorum. Unutmadan Osman Aga olur da bir gün karşıma çıkarsan haşmetliyi gırtlağına sokup boğarak öldürecem seni. Hadi eyvallah...