Dilediği gibi erkeklerle takılan, nede olsa salağın biriyle evlenirim mantığıyla hareket eden ve başarılı olan bu zamanın kızıyım.

Iş lafa gelince erkek delikanlı olcak laflarını savuran ama kendisi yavşaklarla düşen kalkan zamanın kızıyım

Evlenecek çağa geldim ve artık çok şaslıyım çünkü "namus iki bacak aradında değildir" sözü yaygınlaşmaya başladı

Meraba ben bu zamanın kızıyım "kendini koruyamayan erkek temiz kız istemeye hakkı yoktur" sözleri beni iyce haklı çıkarıyor ve çok şanslıyım toplum aptallaştıkça kaşarlık hoş görülüyor..

Biliyormusunuz erkekler zavalı yaratıklardır. iki bakış bi gülücükle kandırabiliyorum üstelik onların kahramanlık duygusunu iki aciz görünerek kullanabiliyorum bana ister istemez ilgi duyuyorlar sahip çıkıyorlar ve bu zavallılar kendini güçlü zanediyorlar. Sizcede bu komik değilmi?

Ben o kadar şerefsizim ki sığınacak ne kadar şey varsa sığınırım sizi kullanırım ben.

Dansözlük ruhunda olan bir varlığım. Sorularınızı alayım.

Edit:eksileyen ya izmirli yada başlığın sahibi

edit 2: entriy girip beni anlayanlara teşekkmür ediyoru