Ben ayak serçe parmağınızın çarptığı o sehpa o koltuk o sandalye işte o benim. Siz mutlu mesut bir şekilde gidiyorsunuz ama ben sizi böyle mutlu görmeye dayanamıyorum. Aslında ben bir hastalığım mobilyalar üzerinde yaşarım. Bana muallaklik hastalığda diyebilirsiniz. Mobilyaların kıytı köşelerine yerleşir. Ve avımı beklerim. Siz geldiğnizde mobilyayı hızlıca serçe parmağnıza vurdururum. Ve sizin o acı çeken halinizi izleyerek nanometrik ultraküçük yannanımla osbir çekerim.