Şimdi size kaybettiklerimi yazacağım, yada hepimizin ortak kaybettiklerimizi...
Duygularımızdan başlayalım, öyle şeyler yaşadıkki adeta hepimiz hissizleştik, kalbimiz taşlaştı çocukken en ufak şeyden mutlu olan bizler, şimdi mutlu olabilmek için çabalamak zorundayız. Bizim mutluluk hissimizi elimizden aldılar, heyecanlarımızı sevinçlerimizi bıraktıkları seyler bolca acı ve kederdi... Peki biz bunu hakedecek ne yaptıkta bu duruma geldik,o koşup eğlenip her şeye gülen çocuğu içimize gömüp neden hissizleştik? Çünkü kaybettik be beyler, yeri geldi aşık olduğumuz kızı kaybettik, yeri geldi dostlarımızı kaybettik, sadece kendimiz olmak istediğimiz için kaybettik, zengin tiki çocukları gibi davranmak yerine saygılı anadolu çocuğu gibi davrandığımız için kaybettik, giden geri gelmiyor azizim, bekliyoruz,kaybediyoruz...

Uzatma kes

Kör oldum