1. 160.
    0
    zerveded
    ···
  2. 159.
    0
    panpa devam et amk işte güzel yazıyon
    ···
  3. 158.
    0
    ulan nicke bakmayı 2.sayfaya geçerken akıl ettim ve hiç şaşırmadım vay aq
    ···
  4. 157.
    0
    huur çoçuğu devam etsene
    ···
  5. 156.
    -1
    lan buradan devam edersem daha çok gider bu.

    gibtir edin
    ···
  6. 155.
    0
    panpa devam etsene güzel gidiyo
    ···
  7. 154.
    0
    yarim altinin hikayesiymis lan bende neden bu bakadar kaliteli diyorum hdproduction dikkat et kanka :]
    ···
  8. 153.
    0
    hadi devam et panpa güzeldi hikaye
    ···
  9. 152.
    0
    Baydi mk
    ···
  10. 151.
    0
    Elimdeki taşı rahmetlinin düşmesine sebep olan çöp tenekesine koydum. Pencerenin kenarından çakımı aldıktan sonra tenekeyi de kucaklayıp çıktım oradan. Bir süre sonra tenekeyi yere bırakıp koşarak geri döndüm. Açık kalan kapıdan girerek masanın üzerindeki kağıtları inceledim. Çocukça bir masumlukta yazılmış aşk mektuplarıydı. Görünüşe bakılırsa kimseye göndermiyor; yazıp yazıp kenara atıyordu. Masanın sağ tarafındaki kül tablasına bakarak ilk kurbanımı düşündüm. Gözlerim doldu.
    ···
  11. 150.
    0
    Allah sizi inandırsın o kafaya göre gayet küçük sayılabilecek taş; soyulmuş bir mandalinaya giren iki başparmağın ayırdığı gibi ikiye ayırdı kafayı. O büyük et ve kemik bileşimi bir anda yapıştı yere. Daha önce bu kadar pervasız bir düşüş görmemiştim. Hiçbir şeyi umursamadan öldü. Bana son bir kere bakmadan öldü. Eminim azrail’in yetişemediği ilk ölümdür bu. Sadece öldü. Bir saniye önce yaşıyordu, şimdi öldü.
    ···
  12. 149.
    0
    Eğilip taşı aldım. Tekrar yavaş ve arkasından yaklaştığınız kişiyi gerecek bir miktar ses çıkaran adımlarla neredeyse doğrulmak üzere olan sürpriz yumurtanın içini açacak vuruşu yapabilecek mesafeye geldim. Birkaç saniye kurbanımın beyninde ‘oh be başardım!’ Duygusunun oluşmasını bekledikten sonra iki elimle tuttuğum taşı tanrıların görebileceği şekilde kaldırıp belimden aldığım kuvvetle sertçe indirdim.
    ···
  13. 148.
    0
    Yükünü yeni boşaltmış bir tanker gibi geliyordu üstüme. iri olmanın verdiği özgüven çevre kontrolü yapmasını engellediğinden küçük bir çöp tenekesine basarak dengesini kaybedip yere düştü. Ağır adımlarla yerdeki devasa bedeninin etrafından dolanarak evin ön tarafında bulunan yaklaşık 5 adımlık domates bahçesindeki, oraya gelirken göz ucuyla gördüğüm, iki yetişkin yumruğu büyüklüğündeki gri taşın yanına gittim. Hayatı boyunca dışkılamanın önemini kavrayamamış, ne yediyse benimsemiş, depolamış, yağlara bir anne şefkatiyle kucak açmış kurbanım evinin pütürlü duvarına tutunarak kalkmaya çalışıyordu o sırada.
    ···
  14. 147.
    0
    reserved
    ···
  15. 146.
    0
    ···
  16. 145.
    0
    *
    ···
  17. 144.
    0
    ee devamı
    ···
  18. 143.
    0
    Devam panpa
    ···
  19. 142.
    0
    ‘ne demek beni ilgilendirmez?’

    ‘gibtir git başımdan kardeşim, bela mısın sabah sabah?’

    ‘belayım n’apcan?’

    ‘bekle orada.’

    Pencereyi kapatıp içeri girdi. Anladığım kadarıyla yanıma geliyordu. Normal şartlar altında beni kaldırıp az önce kapattığı pencerenin demir parmaklıkları arasından geçirerek içeriye sokması, sonra da kapıdan girip odanın ortasında halıya desen yapması lazımdı. Ama hiç kusura bakmasın, ben bunca cinayeti yağlı bir su aygırından gurur kırıcı bir dayak yemek için işlemedim. Cebimden çakıyı çıkartıp pencerenin kenarına koydum.
    ···
  20. 141.
    0
    amk sapığı
    ···