melunari yolcuları

--- --- ---
abileri yola çıktığında kseldor, babası evar ve annesi malyn'e rehulon*un atlarının bakımında yardım edecekti.
hon hariç tüm kardeşler kendini bildi bileli anne-babaları rehulona hizmet etmekteydi. hon ise milenor elflerine doğru
yol alan kana susamış orklardan uzaklaşmak için köylülerle nebzit dağına sığındıklarında 4 yaşındaydı. şimdi ise iki
metreye yakın devasa cüssesiyle adeta rehulonun güvencesi, gizli bir silahıydı. kuru, kirli ve turuncu , birbirinden
ayırt edilemez saç ve sakalıyla verdiği korkunç ama bir okadar etkileyici görüntüsünün yanında, rehulonun en sevilen ve güvenilen insanlarından birisiydi.
--- --- ---
• rehulon köyün kraliyete verdiği isimdir , rehul ise kral anldıbına gelmektedir.

--- --- ---
palkin, kardeşler arasında en sessiz , fakat aynı zamanda en sert olanıydı. iyiliğinden kimsenin şüphesi yoktu lakin onunla beraber çalışırken babası dahi hata yapmamaya çalışırdı. palkin’in eli birçok şeye yatkındı. etrafındaki artık malzemelerden kendi sessiz dünyasını eğlendirecek şeyleri veya evin ihtiyacı olan bir eşyayı rahatlıkla üretebilen birisiydi. ki abileri eşyalarını toparlarken de yine elinde bıçağıyla kapıdaki bir kütüğün üzerine oturmuş kendisiyle vakit geçirebilmek için can atan çocuklara tahta ve ipten oyuncak yaylar ve hafif oklar yapıyordu. palkin’in karşı koyamacağı, yelkenlerini suya indireceği iki şey, çocuklar ve köpeğiydi.
--- --- ---

buraya kadar beğendiyseniz devam etcem oçları

--- --- ---
Güneşin önce kendisinin sonra ışığının ufukta yitmesinin ardından , kardeşler artık yüklerini sırtlamaya başlamışlardı. Rehul’ün mia mağaralarında yaşayan “yosun büyücüleri”ne olası bir savaşta nasıl hareket edeceklerini ve ne tarafta olacaklarını öğrenmek için yazdığı mektubu iletecekler ve güneş ışığına çıkamayan bu büyücülere , gökyüzünü kucaklayan nebzit yamaçlarında yetişen bi kaç ottan bol miktarda , iyi niyet göstergesi olarak zütüreceklerdi.
--- --- ---

--- --- ---
Artık hon palkin ve adevin için yola çıkma vaktiydi. Nebzit semaları gündüzki sisin çekilmesiyle o devasa incisini çıkarmış , onlara yol gösteren devasa bir fener olmuştu adeta. Rehul, ayrılmadan önce kardeşlerin yanına geldi. “Gitmeden önce valur’u takip edin . yanınıza işinize yarayacak birkaç şey alın.” Dedi ve adevinin omzunu narince yumrukladı. Yanlarına bişeyler almaları gerektiğini duyunca kseldor annesinin koluna sarılıp sessizce hıçkırmaya başladı.
--- --- ---

--- --- ---
Geri döndüklerinde hon’un eli ve üzeri boştu. Palkin omzunda demir bir yay ve oklarla geldi. Adevin kendisinden beklendiği gibi gerekli gereksiz ne varsa yüklenmişti. Palkin hiçbirşey demeden, adevin’in sırtına çapraz taktığı kısa kılıçları, çekip valur’a geri verdi. adevin Kafasındaki süvari kaskıyla oldukça gülünç görünüyordu. Palkin tam kaskına uzanırken , adevin elini kaskın üzerine koydu ve “lütfen..” dedi. Ve hon’un kalın sesiyle bu ayrılık merasimi yavaş yavaş son buluyordu: “Bir gün için bu kadar neşe fazla , artık yol alsak iyi olur.”. atlarının sakin nal sesleri eşliğinde yavaşça karanlığa gömüldüler. Bundan birkaç dakika sonra ucuz şaraplar içip kahkahalarla muhabbet eden sınır bekçilerinin, meşalelerde çıtırdayan alevlerin, çocuklarına eve gelmesini söyleyen annelerin sesleri kesilmişti. Artık önlerinde şansları yaver giderse ayın aydınlatacağı uzun ve nelerle karşılaşacakları meçhul bir yol vardı. Şelalenin karşısına geçmeden son kez arkaya baktı hon. Nebzit yamaçlarının son görüldüğü yerde yavaşça önüne döndü ve atını önden giden palkin’in ardından sığ nehire sürdü.
--- --- ---

hadi gibliyorum yaz panpa(beyler kaçın hadi feda ettim kendimi)

edit: vazgeçtim amk, uzun uzun yazmışsın lan 2 kelime kullan kim okuyacak hepsimi amk betimlemenin

gotunden sıktıgın bır seylerı mıllet nıye okusun
bunu yazmanın sebebı neydı kı ?

önden rezerve alalım anlat sen panpa güzelse bi sayfa nick6 girebilirim

huur çocukları teşvik etsenize adamı anlatsın işte

reserved

devam ediyorum beyler word'den yazıyorum

--- --- ---
Part ıı – molid genies (molid cinleri)
Üç kardeşin yollarının millerce ötesinde burvana geçidi ile başlayan mevsim gözetmeksizin kar yağışı alan bölgeler vardı. Burvana geçidi çevresi bu gece hareketli gibiydi. irili ufaklı mağaraların altından ay ışığıyla ışıldayan yabani gözleri görmek mümkündü. Kurt gruplarının huzursuz olduğu söylenebilirdi çünkü molid cinleri gerçekten gürültülü bir geçiş yapıyorlardı. Molid cinleri iki köye ayrılmıştı ; ork bedenlerini kullananlar ve ork bedenlerinin lanetli çamur kütleleri olduğuna inananlar. Bu iki köy de birbirine ezeli düşman gözüyle bakıyorlardı. Molid cinlerinin pencereyi zorlayan sert bir rüzgarın çaldığı ıslık gibi tüyleri diken diken eden sesleri vardı. Burvana geçidinin bu denli hareketli olmasının sebebi melunaride savaşacak orklarla savaşmak istemeyenlerin ayrılığa düşmesiydi. Orklar için ayrılık demek ölüm demekti ceset demekti. Tabiki savaşmak istemeyen orkların sayısı savaşa gidenlere göre oldukça azdı. Bu da savaş istemeyenlerin kabilelerden uzaklaştırılması ve haliyle yakında ölmeleri demekti. Ork tüketen molidlerin çığlıkları burvana geçidini yavaşça terkedip dağlardaki yaprakları hışırdatmaya başlamıştı.
--- --- ---

kimse yok mu

--- --- ---
Molid cinleri kayalıklardaki uçsuz bucaksız mağaralarda yaşar, leşlerle beslenirler. insan etine karşı en ufak bir haz duymazlar. Buldukları herhangi bir hayvan leşi onlar için besindir. Orklarla beslenenlerin bulduğu bir ork cesedi köy için ziyafet demekti. Ork seven molidlerin köyü darat ırmağının hemen yanında olduğu için onlara darat molidleri denir, sadece molidler diyerek ise diğer köy belirtilirdi. Cinlerin büyücülükten başka bir vasfı yoktu, fakat, istedikleri zaman görünmez olabilmeleri melunari savaşında saf aldıkları tarafa oldukça avantaj sağlayacaktı.
--- --- ---