melekler çocukları korur mu

rüzgarı o günden sonra bir daha görmedim.ta ki 22 yaşıma gelene kadar.o zaman da nişanlanmıştı.o da üniversite bitirmiş. kamu yönetimi bölümü. vali,kaymakam falan olmak isterdi o da.
önce buluşmalara gelmeyi kesti, telefonlarıma cevap vermeyi kesti.
kapısının önünde yattım dışarı çıkmayı kesti.tek düşündüğüm şey ben bu kıza ne yaptımdı.
bir gün telefonu geldi.
"uğur.ben seni herkesden ailemden en yakınımdan bile çok sevdim.sen çok iyi çok dürüst adam gibi adamsın.
ben hayatımda senin kadar iyi bir adam tanımadım.ben sana sığındım. hiç çekinmedim senden.hep yanımdaymışsın gibiydi. doğduğumdan beri. sıcaklığına çok alışmıştım.ama ben seninle geleceği olabilecek bir kız değilim.
ben kız değilim uğur.
ben 13 yaşındayken amcam bana tecavüz etti. kimseye söyleyemedim. ufacıktım.çocuktum. korktum kimseye bir şey diyemedim.ben sana layik birisi değilim. umarım sen kendine seni benim kadar seven, sana layik birisini bulursun. hoşçakal.kendine çok dikkat et.ben senin haberini alırım. okula devam et.iyi güçlü bir adam ol"

reserve

Hayat işte abi, herkese adil davranmıyor ki...

romanmı yazıyorsun be umarım gerçek değildir bunlar veya bir kitaptan alıntı

ogün o telefonu kapattıktan sonra.
ben yıllarca babamdan dayak yedim. sokakta yattım neler çektim hayat amıma kodu. ulan kardeşlerim annem falan içerde yazarken ağlıyorum.ben öyle ağladığımı hatırlamıyorum. şuan bile ağlıyorum yazarken.bir yandan da siliyorum birisi görecek diye.
çok ağladım. çok bulmaya çalıştım onu geri. çocuğuz işte.bir daha göremedim onu. şimdiki aklım olsa ben onu dünyanın öbür ucuna gitse sırtımda taşır yine getirirdim.

bu arada ilk defa geldi o soru aklıma o zamanlar.
"hani melekler çocukları korurdu?" üstelik rüzgar dünya tatlısı bir kızdı ve annesi her gün 5 vakit namaz kılan şükreden bir kadındı. melekler benim meleğimi neden korumadı. nefes almak mı yaşamak. neden bunları yaşattı ona, bana.hep sordum bu soruyu.

vay be amk

kitap olacak kadar etkiliyse. düşünürüm bir gün yazmayıda. teşekkürler bunu ben övgü olarak aldım.

yazmaya devam et abi müsait bir zamanda okuyacağım hepsini

bizim orada küçükken bir ateri salonu vardı. giderdik mustafa falan oynardık.
sahibi 40 45 yaşlarında bir adam.
semtin tüm cocukları oraya gelirdi. annesinden babasından biraz para koparan. yoktu o zamanlar böyle internet falan
ne arar bilgisayar falan gören cennetlik.en büyük eğlence ateri. üstü yok.
bir gün bir çocuk vardı geçti ben oynarken jeton attı. baktım ben de suratına. o dombik olanı al dedim.
hebe gibilerinden bir şey söyledi.
içim yandı. dilsizmiş çocuk. karton topluyor üstelik. yemin ederim.ben bir kendime üzülüyordum bu hayatta.bir de ona üzülmüştüm o zamanlar.eve geldim bıraktım ateriyi falan.
ağlaya ağlaya geldim eve. ilk defa engelli birini görmüştüm. aldım elime bir çuval.ne kadar elbisem varsa doldurdum yarısını ona. ablam sordu uğur ne oldu diye. anlatamıyorum ben ağlamaktan ben ağladıkça o da ağlıyor.
dedim böyle böyle ben o çocuğa zütürücem bunları.

kapıdan çıkarken annem gördü. tüm hepsi geri forra tabi dolaba.
cafeye gittim. arkadaş olduk çocukla.pek anlamıyordum dilinden ama ne bileyim kanım kaynamıştı.o zamanlar aklımız ermiyor. çocuk tuvalete girerdi. bizim mekan sahibi de girerdi arkasından. aklımız almazdı tabi. büyük abiler vardı. sonra çıktı ortaya.
anlamışsınızdır durumu. mekan sahibi karşılığında jeton verirmiş.
ortaya çıkınca bu durum. çocuk gelmedi bir daha. göremedim onuda ömrüm boyunca daha.
mekan sahibi de mekanı kapattı gitti. çocuklar gibecekti çünkü anasını. büyüktü onlar bizden.

reserved

reserved şerefsizim duygulandım amk

hani "melekler çocukları korur" ya.hep çürüyordu zaman geçtikçe.
bunları gördükçe falan ben diyordum ki kendi kendime.
uğur sen de hz.ömer adaleti
hz. ali cesareti,hz hamza cesareti olacak ki bir gün bunlar son bulacak.
bırak melekler seni korumasın. öle bir adam ol ki seni melekler kıskansın.
hocanın anlattığı kadarıyla hz.yusuf gibi.
merak etmeyin bu arada.o adam bizim lisenin civarında açmış daha sonra dükkanı.
artık zaman geçmiş üstünden bilgisayar falan da var. sigara içmek için okuldan kaçtığımda fark ettim. tanıdım hemen.
indirdik adamı. söylemedim arkadaşlara hiç bir şey.ama hiç kimseye öyle hınçla vurduğumu hatırlamıyorum.
o beni tanımadı.ama ben onu tanıdım.hep sordu neden diye.
ben ona sadece ben de seni gibiyorum dedim. kafasına kafasına vurdum hep.
görmedim daha da.

bu günlük bu kadar olsun beyler. kardeşim falan içeride. girip çıkıyorlar. malum olmuyor.
Allaha emanet. sabah bayram namazına gidecekseniz de sabah namazına da gidin. hepsi birdir.
allaha emanet.

tamam panpa devam edersen mesaj at haberim olsun

reserved

reserved...

reserved

çok beğendim kardeşim ilgiyle dinliyorum.