melekler çocukları korur mu

reserved şerefsizim duygulandım amk

reserved

kapıdan çıkarken annem gördü. tüm hepsi geri forra tabi dolaba.
cafeye gittim. arkadaş olduk çocukla.pek anlamıyordum dilinden ama ne bileyim kanım kaynamıştı.o zamanlar aklımız ermiyor. çocuk tuvalete girerdi. bizim mekan sahibi de girerdi arkasından. aklımız almazdı tabi. büyük abiler vardı. sonra çıktı ortaya.
anlamışsınızdır durumu. mekan sahibi karşılığında jeton verirmiş.
ortaya çıkınca bu durum. çocuk gelmedi bir daha. göremedim onuda ömrüm boyunca daha.
mekan sahibi de mekanı kapattı gitti. çocuklar gibecekti çünkü anasını. büyüktü onlar bizden.

bizim orada küçükken bir ateri salonu vardı. giderdik mustafa falan oynardık.
sahibi 40 45 yaşlarında bir adam.
semtin tüm cocukları oraya gelirdi. annesinden babasından biraz para koparan. yoktu o zamanlar böyle internet falan
ne arar bilgisayar falan gören cennetlik.en büyük eğlence ateri. üstü yok.
bir gün bir çocuk vardı geçti ben oynarken jeton attı. baktım ben de suratına. o dombik olanı al dedim.
hebe gibilerinden bir şey söyledi.
içim yandı. dilsizmiş çocuk. karton topluyor üstelik. yemin ederim.ben bir kendime üzülüyordum bu hayatta.bir de ona üzülmüştüm o zamanlar.eve geldim bıraktım ateriyi falan.
ağlaya ağlaya geldim eve. ilk defa engelli birini görmüştüm. aldım elime bir çuval.ne kadar elbisem varsa doldurdum yarısını ona. ablam sordu uğur ne oldu diye. anlatamıyorum ben ağlamaktan ben ağladıkça o da ağlıyor.
dedim böyle böyle ben o çocuğa zütürücem bunları.

yazmaya devam et abi müsait bir zamanda okuyacağım hepsini

kitap olacak kadar etkiliyse. düşünürüm bir gün yazmayıda. teşekkürler bunu ben övgü olarak aldım.

vay be amk

bu arada ilk defa geldi o soru aklıma o zamanlar.
"hani melekler çocukları korurdu?" üstelik rüzgar dünya tatlısı bir kızdı ve annesi her gün 5 vakit namaz kılan şükreden bir kadındı. melekler benim meleğimi neden korumadı. nefes almak mı yaşamak. neden bunları yaşattı ona, bana.hep sordum bu soruyu.

ogün o telefonu kapattıktan sonra.
ben yıllarca babamdan dayak yedim. sokakta yattım neler çektim hayat amıma kodu. ulan kardeşlerim annem falan içerde yazarken ağlıyorum.ben öyle ağladığımı hatırlamıyorum. şuan bile ağlıyorum yazarken.bir yandan da siliyorum birisi görecek diye.
çok ağladım. çok bulmaya çalıştım onu geri. çocuğuz işte.bir daha göremedim onu. şimdiki aklım olsa ben onu dünyanın öbür ucuna gitse sırtımda taşır yine getirirdim.

romanmı yazıyorsun be umarım gerçek değildir bunlar veya bir kitaptan alıntı

Hayat işte abi, herkese adil davranmıyor ki...

reserve

rüzgarı o günden sonra bir daha görmedim.ta ki 22 yaşıma gelene kadar.o zaman da nişanlanmıştı.o da üniversite bitirmiş. kamu yönetimi bölümü. vali,kaymakam falan olmak isterdi o da.
önce buluşmalara gelmeyi kesti, telefonlarıma cevap vermeyi kesti.
kapısının önünde yattım dışarı çıkmayı kesti.tek düşündüğüm şey ben bu kıza ne yaptımdı.
bir gün telefonu geldi.
"uğur.ben seni herkesden ailemden en yakınımdan bile çok sevdim.sen çok iyi çok dürüst adam gibi adamsın.
ben hayatımda senin kadar iyi bir adam tanımadım.ben sana sığındım. hiç çekinmedim senden.hep yanımdaymışsın gibiydi. doğduğumdan beri. sıcaklığına çok alışmıştım.ama ben seninle geleceği olabilecek bir kız değilim.
ben kız değilim uğur.
ben 13 yaşındayken amcam bana tecavüz etti. kimseye söyleyemedim. ufacıktım.çocuktum. korktum kimseye bir şey diyemedim.ben sana layik birisi değilim. umarım sen kendine seni benim kadar seven, sana layik birisini bulursun. hoşçakal.kendine çok dikkat et.ben senin haberini alırım. okula devam et.iyi güçlü bir adam ol"

çok güzel lan öyle karı gibtim 10 kızı zütürdüm vs değil tam okumalık amk

gittik ogün.bir yerde okumuştum
"allah insanların karşısına onların istediği insanları çıkartmaz. insanların varması, ulaşması,sahip olması gereken bir karakter vardır, insanları o karaktere taşıyacak insanlarla tanıştırır.iyi yada kötü. dost yada düşman.ama onlarla tanıştıkça sonunda olması gereken karaktere varırsın"
o gün nereden açıldıysa konu bekaretten açıldı.ben de maçoyum ya dedim ki.ya bir türk kızının,bir müslüman kızının kocasına tek mirası kendisidir. geçmişidir.namusudur.bir kız nasıl olur da gider kocası olmayan, helali olmayan birisi ile yatar. zevk için kendini bozan kızdan kimseye hayır gelmez falan konuştum işte.
allah beni hep korktuğum şeylerle sınadı arkadaşlar.ben karanlıktan kordum. beni o dolapla sınadı.
yetmedi üniversitede hep yalnız yaşadım,her gece elektrikler gitti.ben sokakta yürürken sokak lambaları kesildi.ben hep korktuklarımla sınandım.ama hep.

reserved

reserved

rüzgar benim ilk sevgilim, elini tuttuğum ilk kız, beni seven annem dışında ilk insan, öptüğüm ilk kız, çocuğum gibi koruyup sakındığım üstüne düştüğüm tek insandı.
onunda yoktu babası. dayısı o annesi kalıyorlardı
annesi 5 vakit namaz kılardı. tesettürlü bir kadındı ama konuşması falan güzeldi. bilgiliydi her konuda bir hikayesi vardı.ben bu yaşıma geldim hala onun hikayelerini anlatırım. unutmadım hiç birini.bu arada hafızam inanılmaz iyidir.her şeyi an ve an hatırlarım. sadece hatırlamak isteyeyim.
bir gün rüzgar ilk defa bir şey istedi benden.
"uğur sinemaya gidelim mi"
olur diyemedim. çünkü para yok belli. başka bir şey bulmam gerekiyordu ki çok uzun sürmedi bulmam.
dedim ki ya bizim bir arkadaş var.o da gelsin.sen de fatmayı getir yanında(arkadaş çalışıyor)
olur dedi.iyi dedim ben de kendi kendime hesabı da arkadaşa kitleriz. sorun etmezdi zaten o parayı pulu.
bütün ay öküz gibi çalışırdı. gecesine biterdi para. hamama falan giderdik *

mantıcıya işe girdim. sözde ev yapımı mantı yapıp işte esnafa işte yemek olarak satıyoruz yada dükkana geliyor müşteri yiyor. yada işte kına geceleri falan için özel yapıyoruz. sözde tabi
ben karşıda ki süpermarkentten sipariş geldikçe gider dondurulmuş mantı alırdım. bizim patronda onu yapardı iki dakkada.ben servis elemanıydım. alırdım elime tepsiyi. dükkanlara falan dağıtırdım. sabahları dükkanı açar geceleri kapatırdım. günlüğü 10 lira +bir paket sigarasına çalışıyordum. çalışıyordum çalışmasına da rüzgarı ne okula zütürebiliyordum ne okuldan alabiliyordum. kız artık akşamları bir bahane ile kaçıp geliyordu yine o parka.20 30 dkka görüşüyorduk en fazla. zaten o işten de çok geçmedi atıldım.
ben bir gün gidicem rüzgarın yanına kafama koydum. patrona demiştim sabahtan. rüzgara da dedim ki sana bir süprizim var. patronda demişti benim bir arkadaş gelecek.o bakar yerine 2 saat. saati geldi. adam gelmiyor bir türlü. patron ne oldu. gelir birazdan gelir birazdan diyene kadar gelmedi adam. saat 4 oldu. rüzgar çıkacak okuldan. süprizim var demişim ona. dedim abi ben gidiyorum.
uğur dedi gidersen bir daha gelme. anahtarı bırak git. düşünmedim bile. bıraktım anahtarı çıktım gittim.
atladım taksiye dedim abi şuraya. gittim.okul dağılmıştı. rüzgar da gitmiş...

reserved panpa bayram dönüşü bitir