melekler çocukları korur mu

ne kadar midesiz huur çocukları var ya yazmaya elim gitmiyor tövbe yarabbim jeton karşılığında ne demek ya anasını avradını gibtimin çocukları ya öldürseydiniz keşke o huur çocuğunu

anlatmadım tabi ki bizimkilere. zaten araları bozuk. babam sabah akşam içerdi.o zamanlarda bile. desem ki ben bigibletle böyle böyle bana bigiblet almayı bırak bir daha bigiblet sürmeme bile izin vermezlerdi.
hoş aslında ben bazen öyle yasaklar bile istedim.
gece 4de eve gelirdim ta o yaşta. kimse neredesin demezdi.
13 14 yaşıma geldiğimde annem babam ayrıldılar.
ben de okulu bıraktım dedim ki ben de gitmem o zaman okula.
babam beni döve döve çürüttü resmen. sokağa çıkamaz hale gelmiştim yine de gitmiyordum okula
okula diye çıkıyordum geziyordum. zaten babam da kahveci. gider sabah dükkanı açardı gecenin körüne kadar kumar falan derken gelmezdi.
okulu bıraktıktan sonra ne annemin evine gidebildim ne babamın

entry nickse ağır oçsun değilse duygulandırdın bin yine ağır oçsun

ama babamdan da çok korkardım. annem beni eve almıyordu. okula gitmezsen bu eve giremezsin demişti. ramazandı o zamanlar. babam kahveyi gece 3 4 gibi kapıyordu. dedim ki kendi kendime abi sen git babanın evine. baban zaten geç geliyor o geldiğinde de bir şekilde saklanırsın evde. zaten ramazan falan dinlemez o kafası güzel gelir.
velhasıl gittim babamın evine. gece saat 3 falan gibi titremeye başladım artık korkudan babam geldi gelecek nereye saklanayım falan.
ufak bir elbise dolabımız vardı. onun içine girdim. oturur vaziyette sırtım dolaba yaslı ayaklarımı katlamışım.
artık bir "elbise dolabına" ne kadar sığabilirse işte insan.ben aylarca öyle uyudum. daha doğrusu aylarca bir karanlığın içinde,o dolabın kapağını açamadan "ya babam görürse "korkusuyla karanlıkta karanlıktan korkan bir çocuk olarak o kapağı açamadım hiç. saatlerce orada kalırdım. babam giderdi işte. duyardım kapının kapandığını çıkardım dolaptan doğrulamazdım.ben 19 yaşına kadar kalbur dolaştım. sırf o yüzden.

kaçtım ben. ramazanın sonlarıydı.ben hiç bir zaman ramazanı sevmedim. namaz kılarım. öyle cumadan cumaya değil vardır arada yazılarımı okuyan. namazımı kılarım. orucumu tutmaya çalışırım ki hala ilaç kullanmam gerekir yine de tutarım.ama ben hiç bir zaman ramazanları sevmedim.her sene her ramazan aklıma gelir. annem bile bilmez benim orada neler yaşadığımı. kardeşim bile.
kaçtım evden. sadece ilk okul elbisemi aldım yanıma.bir de çakı. bizim semt öyledir zaten.en ufak binin bile cebinde vardır bir kelebeği falan. gece giydim okul üniformamı. sabah oldu artık.
annemin evine gidip diyicem ki "anne bak ben okula gidicem".
sevinicek o da işte. alacak beni içeri.ben de biraz uyucam. sonra okula gidicem. arkadaşlar beni merak etmiş
hastaydım falan diyicem işte.

sabah eve gittim. annemin evine. kapıyı çaldım ses yok.bir daha çaldım,ses yok.ben o kapıyı çok çaldım. çok vurdum. hiç açılmadı.
üstümde siyah ilk okul elbisem, yakalık.cebinde bıcak.ben o kapıyı çaldım. kapı hiç açılmadı. ağladım.apartmanın ışıkları sönüyordu her 3 dakikada bir. karanlıktan korkuyordum.
sönmesine yakın elimi zütürüyordum düğmenin üstüne. yakıyordum.tekrar çalıyordum. açılmıyordu.ağlamaktan gözlerim şişmişti ama o kapıyı annem açmıyordu.

nickin seni ele veriyor . fakat bunlar doğruysa çok çalkantılı bir çocukluğun olmuş duygulandım :(

gram yalanım yok arkadaşlar. entry nick falan da değil. varsın var deyin o da pek gibimde değil açıkcası. sadece artık biraz da olsa anlatıp rahatlamak istiyorum. gözlerim doluyor ama anlatmak istiyorum.

rüzgarı o günden sonra bir daha görmedim.ta ki 22 yaşıma gelene kadar.o zaman da nişanlanmıştı.o da üniversite bitirmiş. kamu yönetimi bölümü. vali,kaymakam falan olmak isterdi o da.
önce buluşmalara gelmeyi kesti, telefonlarıma cevap vermeyi kesti.
kapısının önünde yattım dışarı çıkmayı kesti.tek düşündüğüm şey ben bu kıza ne yaptımdı.
bir gün telefonu geldi.
"uğur.ben seni herkesden ailemden en yakınımdan bile çok sevdim.sen çok iyi çok dürüst adam gibi adamsın.
ben hayatımda senin kadar iyi bir adam tanımadım.ben sana sığındım. hiç çekinmedim senden.hep yanımdaymışsın gibiydi. doğduğumdan beri. sıcaklığına çok alışmıştım.ama ben seninle geleceği olabilecek bir kız değilim.
ben kız değilim uğur.
ben 13 yaşındayken amcam bana tecavüz etti. kimseye söyleyemedim. ufacıktım.çocuktum. korktum kimseye bir şey diyemedim.ben sana layik birisi değilim. umarım sen kendine seni benim kadar seven, sana layik birisini bulursun. hoşçakal.kendine çok dikkat et.ben senin haberini alırım. okula devam et.iyi güçlü bir adam ol"

allah yüzünü cennette güldürsün panpa

reserved güzel gidio

rezerve

reservved

inanılmaz şeyler kattı hikayen bana, kullandığın dil ve anlatım tarzı çok etkiledi.

devdıbını okumak isterim.

reserved

oha lan bu ne adama kader dp yapmış amk

tabi ki her baba bağırır. düşünüyorum şimdi. nasıp olur da allah bize de verirse tabi ki ben de bağırırım bazı yanlışlarında.sen de bağıracaksın ileride.ama ötesi ayrı.

Hesabın siliğini açtılar, fakat şimdi de şifre sorunu var. Umarım yakın zamanda devam edicem:)

helal panpa
(yanlız bazen şuku yerine yanlışlıkla diğerine bastım kusura bakma)

ibretlik