mektup

Eski bir dosttan eski bir dosta,
Dost demiş olabilirim ama belki sen beni dosttan bile saymıyorsundur bunu doğal karşılarım ve buna gocunmam gocunmaya hakkım yok çünkü. Bunu neden yazıyorum onu bile bilmiyorum ama yazıyorum işte fazla sorgulama. insan yaş aldıkça aklı başına geliyor yaptığı hatalar yaşanmışlıklar ve benzeri şeyler bu yazdıklarımı ciddiye alma ya da al sen bilirsin belki şu an hayatında birisi vardır veya üniversite sınavın gayet iyi geçmiştir 1-2 ay sonra bu şehirden çıkıp gideceksin ki umarım öyledir o evde durmanı istemezdim her şeyi baştan anlatmak istiyorum peki bunu neden istiyorum bilmiyorum açık ve net bilmiyorum 27 mart 2015 seni ilk kez gördüğüm tarih gerçek anlamda ilk kez gördüğüm tarih yanımda utku vardı ve utkuya aynen şöyle dedim bu kız bir gün benim sevgilim olacak dersanedeki diğer kızlardan farklıydın çünkü eşofmanla gelirdin bazen dersi dinlemez yatar uyurdun ben de seni izlerdim istemsizce sana bakıyordum bir gün cesaretimi topladım ve sana hislerimi açıkladım ama beni reddettin ki reddetmen çok doğal bir şeydi çünkü sen çok güzel bir kızdın ve ben neyse biliyordun beni benden daha yakışıklı erkekler daha iyileri vardı bunu o zamanlar kabul etmiyordum ama kendimi yakışıklı veya iyi birisi zannediyordum şu an öyle düşündüğüm için çok güldüğüm anlar oluyor her neyse bir kere daha teklif ettim hayır dedin içime oturdu evet sapık gibi seni takip ettim 14 temmuz 2015 gecesi cesaretimi toplayıp mesaj attım ne şanstır ki cevap verdin ve buluşma teklifimi kabul ettin hatırlarsan küzenin gelmişti bende arkadaşımla gelmiştim bir kafede oturuyorduk o günden beridirde o kafeye adımımı atmadım bana çıkma teklif etmiştin o an ne diyeceğimi bilmiyordum en çok istediğim insan bana 1 kelime uzakta veya yakındaydı tabi ki de kabul ettim hatırlarsan ilk bir ay asker arkadaşı gibiydik birbirimize alışamamıştık bunu o zamanlar anlayamamıştım ama şu an gayet net anlıyorum biz farklı çevrelerde büyümüştük ve birbirimize alışmamız uzun sürmüştü sen gayet iyi yerlerde büyümüş iyi bir kızdın biraz uçarı kaçarıydın kabul ediyorum ben ise en kötü mahallelerin birisinde büyümüş kaba bir adamdım senin o nazikliğine asla ulaşamazdım ama sen beni düzgün bir insan yaptın bunun için de sana ne kadar teşekkür etsem azdır. Kasım ayında ayrıldık sebebini hatırlamıyorum ama benim yüzümdendi galiba çok ayrıldık kusura bakma hatırlayamıyorum nedenlerini aklımda sadece güzel anlar kalmış ve tabi kötü anlarda var hatırladığım kadarlarını yazacağım aşapı inmiştin bir pijama vardı üzerinde bir kız pijamayla ne kadar güzel olabilir bilmiyorum ama çok güzeldin hiç makyaj yoktu yüzünde bu halin çok güzeldi. içimden –sıkılır mıyım- dedim..
bir yaz sabahı,o uyurken, perdenin arasından giren güneş, onun yüzüne değse, izlemekten sıkılır mıyım?
bilmiyorum... hiç de öğrenemeyeceğim bunu
Bana Pera’yı tanıttın ve sevdirdin bunun içinde sana teşekkür ederim.
Hatırlarsan bir gün piazzaya gitmiştik çok güzel eğlenmiştik ama saat geç olmuştu ve sen cüzdanını kaybetmiştin normalde fazla üzülmezdin böyle şeylere ama daha önce çok cüzdan kaybettiğin için annenden yiyeceğin azardan korkmuştun ikimizde cüzdanı arıyorduk ben karşısındaki kafeteryada cüzdanı bulduğumda ki sarılışın endişeden, korkudan ve sevinçten ağlayışını hiç unutmayacağım unutamıyorum zaten.Sen benim üstümde bir kızdın benden daha iyiydin daha akıllıydın ama yaşamla ilgili sorunlarında vardı uyku ilacı içip intihar etmeye kalkıştığında senden haber alamadığımda ipeği aramam sormam bilgi almaya çalışmam ve öğrendiğimde parka oturup saatlerce ağlamam elimden bir şey gelmediği için sana bir şey olma ihtimalinin gerçekleşmesi düşünceleri beni bitirmişti peşinden çok ağlamıştım ama en çok içime koyan da apartmanın önünde ayrıldığımızdı kötü bir ayrılık yaşamıştık neden ayrıldığımızı hatırlamıyorum ama senin bana çok sinirli olduğunu ve üzgün olduğunu hatırlıyorum o gün sert konuştuğumu hatırlıyorum ama ne kadar sert konuşsamda ben seni içimde asla bitiremedim tamam bitti dediğimiz anda arkanı dönüp gitmen ve arkanı döndüğün anda benim yere çökmem peşinden koşmak istemem fakat sen uzaklaşana kadar ardından koşamamam beni bitiren olaydır ardından çok ağladım ama bu gözyaşları için bile sana teşekkür ederim bana duygularımın olduğunu hatırlattın ve hala düşündüğümde bu duyguları seninle birlikte yaşamışım tekrar teşekkür ederim. Parkta oturmuştuk hasta olmuştun ve kucağımda uyumuştun 1 saat boyunca yerimden kıpırdamadım kıpırdayamadım rahatsız olma diye bana sabırı öğrettiğin için teşekkür ederim bana sevgiyi öğrettiğin teşekkür ederim gariptir ki bana acıyı öğrettiğin için teşekkür ederim umarım üniversite sınavın gayet iyi geçmiştir ve istediğin yeri kazanabilmişsindir çünkü bunu gerçekten hak ediyorsun benimkini sorarsan ben 1 sene daha buradayım bu yazıyıda istediğin gibi algılayabilirsin fakat sadece içimde olanları yazıyorum çünkü yazmazsam kendimi yiyip bitireceğim ve çok klişe olan bir söz var Yanındakiyle yaşlanırsın, Aklındakiyle ölürsün sen her zaman benim aklımda ki insan olacaksın okuduğun için teşekkürler.