mein kampf

▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░░░▄█▄░░░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░░░▄█████▄░░░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░░▄█████████░░░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░▄█████████▀░▄█▄░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░▄█████████▀░▄█████▄░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░██████████░▄█████████▄░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░▄█▄░▀█████████████████████▄░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░▄█████▄░▀█████████████████████▄░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░█████████▄░███████████░▀█████████░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░▀█████████████████████▄░▀█████▀░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░▀█████████████████████▄░▀█▀░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░▀█████████▀░██████████░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░▀█████▀░▄█████████▀░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░▀█▀░▄█████████▀░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░░░█████████▀░░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░░░▀█████▀░░░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░░░▀█▀░░░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒

▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░░░▄█▄░░░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░░░▄█████▄░░░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░░▄█████████░░░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░▄█████████▀░▄█▄░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░▄█████████▀░▄█████▄░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░██████████░▄█████████▄░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░▄█▄░▀█████████████████████▄░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░▄█████▄░▀█████████████████████▄░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░█████████▄░███████████░▀█████████░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░▀█████████████████████▄░▀█████▀░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░▀█████████████████████▄░▀█▀░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░▀█████████▀░██████████░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░▀█████▀░▄█████████▀░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░▀█▀░▄█████████▀░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░░░█████████▀░░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░░░▀█████▀░░░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░░░▀█▀░░░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒░░░░░░░░░░░░░░░░░░▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒ heil hitler

kader beni, iki alman devletinin tam sınırları üzerinde bir kasabada, braunau am inn'de
dünyaya getirdi. alman olan avusturya, büyük alman vatanına tekrar dönmelidir. hem bu
birle
me, iktisadi sebeplerin sonucu olmamalıdır. bu birle
me, iktisadi bakımdan zararlı olsa
bile, mutlaka olmalıdır. aynı kan, aynı imparatorlua aittir. alman kavmi, kendi evlatlarını
tek bir devlet halinde bir araya toplamadıkça, sömürge siyaseti çalı
malarında bulunmayı hak
etmeyecektir. alman sınırları bütün almanları ihtiva ettii zaman bu nüfusu besleyemeyecek
kadar güçsüz olduunu tahakkuk ederse; bu kavmin hissedecei gerek ve zorunlulukta
yabancı topraklar elde etmek için hak sahibi olacaktır, i
te o vakit, sapan yerini kılıca bırakacak
ve temiz gözya
ları gelecekteki dünyanın ürünlerini hazırlayacaktır. dünyaya gözlerimi
açtıım
ehrin durumu, yukarıda açıkladıım büyük ve
erefli bir görevin sembolü gibi
görünüyordu. bu
ehrin büyük bir hatırası vardı. bu hatıra her alman milliyetçisini kendisine
çekecek büyüklükte idi. i
te bu ıssız, bu kö
ede kalmı
memleket yüzyıl önce milletimizin
tarihinde ölmez olaylar görmü
ve hatırlandıında her milliyetçi almanı üzecek bir faciaya
sahne olmu
u. almanya'nın yıkılmasına ramak kaldıı devrede nürenberg’de kitapçı dükkanı
sahibi olan, milliyetçi (nasyonalist) ve fransız dü
manı johannes palm almanya urunda
canını vermekten çe-kinmedi. feci olaydaki ortaklarını açıklamamakta gösterdii cesaret her
almanın ders alacaı bir fedakarlık örnei idi. leo schlageter de fedakar kitapçının izinden
yürümü
tü.
o da johannes palm gibi, kendi hükümetinin bir temsilcisi tarafından fransa hükümetine
gammazlanmı
tı. agusbourg'un polis müdürü olan leo schlageter, bütün alman
milliyetçilerini üzen, fakat feci olduu kadar
erefli olan bir sonla kar
ıla
mı
tı, i
te leo
schlageter'ın bu tutumu severing hükümetinin yeni alman memurlarına örnek olmu
tu.
annem ve babam 1890 yılına doru kan itibariyle bavyeralı, fakat siyaset bakımından
avusturyalı küçük inn
ehrinde ikamet ediyorlardı. babam görevine balı bir memurdu.
annem ev kadını idi. ev i
leri ile me
gul olurdu. annem ve babam çocuklarının üstüne

efkatle titrerlerdi. hayatımın bu bölümleri bende çok az iz bırakmı
tır. aradan birkaç yıl
geçtikten sonra babam braunau am inn'den biraz daha uzakta passan'da yeni bir göreve
ba
ladı. passan asıl almanya'da idi ve babam yine memurdu. o günlerde avusturyalı
memurların memuriyet hayatlarında birçok tayin, nakil ve takaslar söz konusu olurdu, i
te bir
gümrük memuru olan babam da bir müddet sonra linz'e döndü. babam linz'de memuriyetteki
görevine bir süre daha devam ettikten sonra emekli oldu. emeklilik sevgili babam
için hiçbir zaman bir dinlenme devresi olmayacaktı. babam bir çiftçi ailesinin olu idi. genç
ya
ta evini terk etmek zorunda kalmı
tı. 13 ya
ında iken çıkınını hazırlayıp köyünü terk etti.
köylülerin ısrarlı uyarılarına ramen bir sanat sahibi olmak üzere viyana'ya gitti. 1850
yılında cebinde sadece üç ecus ile böyle bir karar vermek, cesaret isteyen bir i
ti. 4 yıl
viyana'daki çalı
ması sonunda babam esnaflıkta biraz ilerlemi
ti. ancak bu geli
me babama
yeterli gelmiyordu. o günlerin yoksulluu babamı daha iyi bir mevkie sahip olmak için
mesleini bırakmaya zorluyordu. köyde ya
arken papazın ya
ayı
ı onun gözünde insanların
ya
ayı
larının en son sınırı olarak görünüyordu. oysa
imdi büyük
ehir onun fikirlerini
dei
tirmi
, yeni bir görü
ün sahibi yapmı
tı. artık babam memuriyeti her
eyin üstünde
tutuyordu. 17 ya
ında henüz bir delikanlı iken her türlü yoksulluk ile kar
ı kar
ıya olmasına
ramen, kararlı bir
ekilde hedefine ula
mak için bütün fedakarlıklara katlanıyordu. sonunda
hedefine ula
tı ve 21 ya
ında iken memur oldu. böylece baba ocaına "adam" olduktan sonra
dönmek üzere ettii yemini yerine getirmi
oluyordu. köyde kimse onu hatırlamıyordu ve o
da köyü yabancı buluyordu. imdi 56 ya
ında idi. emekli olmu
tu, ama bo
durmak
istemiyordu. avusturya'nın lambach kasabasında arazi satın aldı. topraı i
letmeye ba
ladı.
uzun memuriyet