mavi gözlü dev

sacco i̇le vanzetti̇

önsöz:

yuvarlanıyor iri, sıcak damlalar
bakır yanaklarımızdan.
yuvarlanıyor iri, sıcak damlalar
kalbimizde!
kalbimiz artık dar geliyor bize !
kopararak,
kanlı sargıları,
yaramızdan!
dişi bir kaplanız ki biz,
dişlerimizde taşıyoruz, altın başlı
yavrularımızın ölüsünü ...
kimin kızıl gönüllü sarı alnına
sardık, sevginin beyaz çiçekli örgüsünü!
kan geliyor kainatın rengi bize!
yuvarlanıyor iri, sıcak damlalar,
bakır yanaklarımızdan
kalbimize!

hikaye:

onların cebinde, fırkamızın bileti yoktu.
onlar, kurtuluşun kapısına varmayı,
ferdin cesur hamlelerinden uman
iki saf ve namuslu çocuktu!
ne milyonların rehberiydi onlar,
ne de inzibatlı bir devrim ordusunun askeri!
devrimin sıra neferiydi onlar,
devrimin namuslu neferi.
yanıyordu kanlarında şavkı, i̇talya güneşlerinin.
koştular temiz esmer alınlarla hayatın sesine,
dövüştüler yanında dövüşen kardeşlerinin.
yeni dünyaya düştüler eski zulmün pençesine!
yedi yıl ölümün karşısında gülerek durdular.
elektrikli iskemleye,
kadife bir koltukmuş gibi oturdular.
yürekleri dört bin volta yedi dakika dayandı.
yandı yürekleri,
yedi dakika yandı
cani değildiler, kurban gittiler bir cinayete.
kurban gittiler, dolarların emrindeki adalete!
hayatlarında olmadılarsa da kitlelerin rehberi,
ölümleriyle şaha kaldırdı kitleleri,
bu iki ihtilal neferi!

kıssadan hisse:

burjuvazi,
katletti içimizden ikisini,
bu iki ölü ölmeyen ölümsüzdür!
burjuvazi,
kavgaya davet etti bizi.
davetleri kabulümüzdür!
biz nasıl bilirsek hep bir ağızdan gülmesini,
biliriz öylece yaşamasını ölmesini.
hepimiz - birimiz için,
birimiz - hepimiz için.

nazım hikmet

not: muhtemelen bilinmeyen bir şiir filmi de var aynı adlı izleyin okuyun

sorma bana ne kadar seviyorsun diye
tavanı kadar sokağın
dibi kadar cehennemin

Ben
senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasından gelen
gideni bulacak mı zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.
iyisi mi, beni yaktırırsın,
odanda ocağın üstüne korsun
içinde bir kavanozun.
Kavanoz camdan olsun,
şeffaf, beyaz camdan olsun
ki içinde beni görebilesin...
Fedakârlığımı anlıyorsun :
vazgeçtim toprak olmaktan,
vazgeçtim çiçek olmaktan
senin yanında kalabilmek için.
Ve toz oluyorum
yaşıyorum yanında senin.
Sonra, sen de ölünce
kavanozuma gelirsin.
Ve orda beraber yaşarız
külümün içinde külün,
ta ki bir savruk gelin
yahut vefasız bir torun
bizi ordan atana kadar...
Ama biz
o zamana kadar
o kadar
karışacağız
ki birbirimize,
atıldığımız çöplükte bile zerrelerimiz
yan yana düşecek.
Toprağa beraber dalacağız.
Ve bir gün yabani bir çiçek
bu toprak parçasından nemlenip filizlenirse
sapında muhakkak
iki çiçek açacak :
biri sen
biri de ben.
Ben
daha ölümü düşünmüyorum.
Ben daha bir çocuk doğuracağım.
Hayat taşıyor içimden.
Kaynıyor kanım.
Yaşayacağım, ama çok, pek çok,
ama sen de beraber.
Ama ölüm de korkutmuyor beni.
Yalnız pek sevimsiz buluyorum
bizim cenaze şeklini.
Ben ölünceye kadar da
bu düzelir herhalde.
Hapisten çıkmak ihtimalin var mı bu günlerde?
içimden bir şey :
belki diyor.


18 Şubat 1945
Piraye Nâzım Hikmet

su anda izleyip bitirdiğim bir film. ben bunu neden izlemedim ki dedirten 2 kere ağlatan nazim hikmetin memleket sevgisini en iyi şekilde yansitan ve hapisteki yillarini anlatan çok çok şahane bir film olmuş diyorum. o ne müthiş bir sondu oyle ..kesinlikle tavsiye ediyorum. ama arada şiirlerle anlatılan kısımlar olduğu için bir hayatini ve şiirlerinin unlu olanlarını okuyup izlemenizi tavsiye ederim.

Çocuklar öldürülmesin

Şeker de yiyebilsinler.

bu basligin tutmaması ne acıdır ..

nazim hikmet icin son kez upluyorum. saygıyla ve rahmetle anıyoruz..

iyi oyuncular, iyi konu kötü film. bu film on numara beş yıldız çekilebilirdi, ancak yinede izlenilir hele tr standartlarında kesin izlenilir.

nazım hikmet