30'uncu saati... 23 yaşında bir kardeşiniz olarak bu amansız hastalığın pençesinde kivraniyordum, en ufak bir şey tahrik olmama yetiyordu ve hemen masturbasyona sariliyordum. Günde 2 kere mutlaka atıyordum ama günde 3 olduğu da azımsanmayacak kadar coktu. Unutkanlık, halsizlik, isteksizlik (herşeye karşı) almış başını gidiyordu. Resmen hayatı ferre filmleri gibi görüyordum, her gördüğüm olgun kadına bu kesin yaniyordur deli gibi gibismek istiyordur diyordum ve bunun gibi birsürü şey... dün kesin kararımı verdim ve bir hafta hiç cekmicem dedim, kendimi sinayacagim ve bunu basarirsam kökten bırakmayı da basaririm diye düşünüyorum. 30 saatcik olmuş demeyin bu benim için bir rekor... 1 hafta dayanabilirsem yine bir başlık açarım, dayanamazsam da açarım. Ama dayanmam lazım. Cekmeyince çok daha zinde ve mutlu oluyorum...