mason tarikatında yaşadıklarımı anlatıyorum

reserve lan.

eyes wide shut'dan fırlamış liseli.

rezerve

Üniversitede ilk haftalar klagibti. Öğretim üyeleri kendilerini tanıtıyor, burası lise değil falan deyip kendilerince ayar veriyorlardı bizlere. Bense öğrencilerin çoğu gibi esneyerek boş boş hocalara bakınıyordum. Ancak birisi hariç. Türk dili hocamız, internette görebileceğiniz en güzel mankenlere taş çıkarabilecek güzellikte. Yanımdakilerin ağzının suyu akıyor, bunu görebiliyorum. Ama benim dikkatimi başka bir şey çekiyor, bileğindeki kurukafa dövmesine takılıyor gözüm. Daha sonra da boynundaki ters pentagram kolyeye bakıyorum. “Yok canım, tesadüftür” diyorum kendi kendime. Yolda gezen bir metalci de böyle giyinebilir, dövme yapabilir. “çok fazla blog okumaktan manalar uyduruyorsun, bırak bu işleri” diyorum kendime.

sözlüğün adını değiştirelim mason sözlük yapalım oldu olacak amk. herkes mason lan benim dışımda. beni de alsanıza binler.

@7 helal inanmayın bu gavaracıya

@11 tamam kardeşim halledeyim.

kardeş sadece senin yazdıkların için link ayırsana amuyiyim

Hikayem de üniversiteye başlamam ile birlikte başlıyor. Üniversite dedin mi yeni başlayan bir çömez için akla gelen şeyler çimlere yatmak, kızlara gitar çalmak, gece barlarda takılmaktır. Ancak ben bunları yapacak kadar güçlü biri değildim. Yoksulluğumdan utandığım için insanlarla pek konuşamazdım. Bir yandan Kendi mahallemdeki tinerci çocuklarla da takılmak istemiyordum, o yüzden evden pek nadir çıkardım. Ya bilgisayar başında oyun oynardım;seçilmişler, tapınakçılar, masonluk, illuminati, nwo gibi konularda yazılmış her türlü makaleyi okuyarak vakit öldürür ya da yorgan altında ikiyüzlü insanları yok etmek,5-6 kızla birlikte toplu ciks yapmak gibi hayaller kurardım.

Herkes birşey yaşamış amk nasıl bir sözlük burası

Tek övünülebilecek yanım sayısal zekamın oldukça gelişmiş olmasıydı. Zar zor bulduğumuz parayla annem dershaneye göndermişti beni. Ben de onun yüzünü kara çıkarmamak için adeta inek gibi çalışmıştım. Ne ekersen onu biçersin derler ya, ben de istanbul’da çok tanınmış bir devlet üniversitesinin bilgisayar mühendisliğini kazanmıştım. Aslında bilgisayar mühendisi olmak istemiyordum ben. Okumak gereksiz bir şeymiş gibi geliyordu, zaten sonuçlar açıklandığında da “hadi hayırlısı” dedim sadece... Başıma gelen her olumsuz olayda, kaderimin taktanlığı her suratıma çarptığında tek söylediğim şey buydu. Burayı kazandığımın haberini alan fırsatçı uzak akrabalar “ee artık bize de para gönderirsin mezun olunca kih kih” gibi cümleler kurup moralimi bozuyorlardı. Hayatımı bu asalakların işlerine koşturmak için mi yaşayacaktım? Asla! Onlar bana ne konuda yardımcı olmuşlardı ki hem. Şu dünyada borçlu olduğum bir kişi varsa o da annemdir.

bi bitmediniz aq

bağcılar’da yaşayan yoksul bir aile çocuğuydum. eline para geçtiği gibi harcayan, ömrünü pc oyunlarında ve msn aşklarında tüketmiş biri. iki kez cinsel ilişki yaşamışlığım var ama ilişkilerim hep yarım kaldı. Param fazla yoktu çünkü, gibtiğimin dünyasında parası olmayana bakmıyorlar. Bilgisayarlardan iyi anladığımdan, nadiren yakın çevremdekilerin bilgisayarını formatlayıp elime para geçiyordu ama, onu da çabucak harcıyordum.

resereved

Yav he he

hayatımı değiştiren birtakım olayları anlatacağım dostlar. rezervelerinizi alın. klişe falan yok, kötü ile iyinin ayırdına varmakta zorlanacaksınız, dumura uğrayacağınız yerler de olacak.

edit:
hikaye takip için:

http://inci.sozlukspot.co...ıyorum/@ray%20of%20light

edit2: kimsenin hikayesinden, alıntı çalıntı yapmıyorum. amedeus6666 salağının hikayelerini, mesajlarını yayınlayıp durmayın.

edit3: dostlar, hikayemi bitirdim. okuyanlar yorumlarını esirgemesinler. yakın zamanda başka bir olaya da değinebilirim. buradaki görüşleriniz bana rehber olacak. esenlikle kalın.