mason tarikatında yaşadıklarımı anlatıyorum

Bu süreçten sonraki 2 ayda çeşitli görevlerde bulundum. Ölüler, yaralılar, suçlular, hainler… yılan hikayesi gibiydi. Hepsini bir şekilde başarıyla tamamlamış, kendime lüks bir daire alabilecek parayı kazanmış ve lucifer’in ikinci mührüne de sahip olmuştum. Özlem hocanın kolyesinden artık bende de vardı. Bu kolye bana çekicilik katıyordu, bir şey anlattığım zaman hitap ettiğim kitlenin beni pür dikkat dinlemesini sağlıyordu.

Acaba üçüncü mühür nasıl bir şeydi? Ayinde, “üçüncü mühür, birinci ve ikinci mühürün toplamından daha güçlüdür. Onu elde edebilirsen özgür olacaksın, fakat bunu tarihte çok az insan başarabildi.” denmişti. Bunu da alacaktım, fakat son zamanlarda rüyalarımda sürekli annemi görüyordum. bu nedenle mühür işini sonra düşünmeye karar verdim.

Eve gitmeyeli 2 aydan fazla olmuştu. Annemle birkaç kez telefonda görüşmüştüm fakat beni her görmek istediğinde bir bahane uydurup kapatmıştım. Bunu daha fazla sürdürmemeye karar verdim ve bağcılar’a gittim. Harabeye benzeyen mahallem bıraktığım gibiydi, bir köşede tinerciler, yer yer telefonlarıyla oynayan Kezbanlar, asfalt yolun ortasında çift kale maç yapan çocuklar. Bir yandan tiksinsem de, diğer yandan garip bir güven duygusu veriyordu. Çünkü eski evimdi buralar. Ev güven demektir. Her gün kocasından dayak yiyen yüzlerce kadının hala evlerinde oturmasının başka açıklaması yoktu. Onlara bir çeşit egzersiz gibi geliyor olmalıydı.

arka balkondaki tursu ulan benim fotoğrafları çalıp ceyda diye size yutturmaya çalışıyo amk salakları

Kapıyı çalıyorum fakat kimse açmıyor. Evin ışıkları da yanmıyor, acaba nerde? Cep telefonundan ulaşmaya çalışıyorum fakat telefonu kapalı. Çevremdekilere soruyorum, bilmiyoruz diyorlar. Mahallede söylenenlere göre evden 3 gündür hiç çıkmamış. içime kötü bir his doğuyor o an. Kapıya yaklaşık 10 kez tekme atıyorum, mahalle ayaklanıyor ama umrumda değil. Sonunda açılıyor kapı, hemen içeri koşup “anne” diye bağırıyorum. Cevap yok, sadece tv sesi geliyor. Doğruca oturma odasına koşuyorum. Evde garip bir koku da var. Odaya vardığımda, tavana bağlanmış bir ip ve bu ipi boğazına dolayıp intihar etmiş bir kadın görüyorum.

+ hayııııııııııııır!!! Annneeeeeee!!!

Hayatımda ilk defa bu kadar korkuyorum. gibindirik iki mühür için harcadığım zamanın yüzde birini anneme harcamadığım için, onunla yüzyüze 10 dakika bile konuşmadığım için öyle pişmanım ki. Nefes almakta zorlanıyorum, olduğum yere çöküp kalıyorum. O sırada dışarıdan birileri geliyor. Birisi kolonyayı yüzüme sürüp beni sakinleştirmeye çalışıyor, başkası telefonla bir yerleri arıyor. Dayanamayıp halının ortasına kusuyorum.

nasıl anlatıyosun amk bi gib anlamıyoruz ne olmuş evde ip var anan var asmışmı kendini sölesene

@226 biliyorum senin resmin olduğunu da amk gibtir et ne olursa olsun gibimde değil heyecanlı diye okuyoruz takma bırak

@228 evet annem kendisini asarak intihar etti.

@1 panpa o zamana kadar nerde kalıyodun belki yazmişsindir kaçirdim heralde

@231 bağcılar'da oturuyordum dostum hikayenin başlangıcında biraz değinmiştim.

@232 yok panpa bu olaya karişinca nerde kalmaya basladin onu sormustum

@228 panpa pek inandırıcı gelmiyo ama allah rahmet eylesin ne diyelim

@233 para çoktu, otellerde, pansiyonlarda falan kalıyordum. eve gitmiyordum.

@235 tamam panpa Allah rahmet eylesin bu arada

not: hikaye bitmedi, ama sonlara yaklaştık.

Accuk seri panpa

reserved hikayeyi yarıda bırakma, okuyorum..gerçek ise, bulunursan,yakalanırsan, yanarsın.

edit/not/her ne gibimse:tüm bu olayların neden anlatıldığını gerçek olup olmadığını isteyen kişilere anlatabilirim provakasyon ve bilinç altı işleyişinin dinamikleri son günlerde gerçekleşen olaylarda (amadeus666 bu ray of light bide diğer kekoz) nedenler ve nasıllar çok açık. Oyuna gelmeyin.

..michael gibkofield gözleyen gözleri gözetleme örgütü...

.farkınızdayız. farkımızda değilsiniz.

--2 gün sonra--
Annemin cenazesindeyim. intihar sebebini bilmiyorum. Kendisini asmadan önce bir mektup yazmış. Beni çok özlediğini, ama ondan nefret bile etsem beni hep sevdiğini söylemiş. Ceyda da o sırada yanımda, elimi tutuyor. Annemi tanımıyor, hiç bahsetmemiştim bile. O yüzden sadece susuyor ve arada bana üzgün üzgün bakıyor. Çok zeki bir kız, içten içe teselli etmek istiyor fakat kendisini zor tutuyor, bunu hissedebiliyorum. Üzgünüm ama ceyda’nın enerjisinin yardımıyla ayakta ve huzurluyum.

--6 yıl önce—
(Annemle babam boşanalı 4 yıl olmuştu. Babam arada bir beni evden alıp gezdiriyordu. Bu onu son görüşümdü.)

- babacım, hemen gidiyor musun?
+ ben uzun bir yolculuğa çıkıyorum oğlum. bir süre göremeyeceğim seni. Uslu bir çocuk ol tamam mı?
- peki babacım.
+ hoşça kal oğlum.
- bay bay.

--4 gün sonra—

Polis, evde bir boğuşma olabileceğine dair deliller buluyor. Halıda Başka birisinin dna’sına ait deri ve kan izleri var. Haberi aldığımda şok oluyorum. Annem intihar etmemiş miydi? Yoksa birisi öldürüp, intihar etmiş süsü mü vermişti?

buda uydurcak bi yerinden amk