mason tarikatında yaşadıklarımı anlatıyorum

uyduruyor ama olsun güzel hikaye .

Torpidodan çıkardığı 2 deste parayı bana ve ceyda’ya verdi ve bizi taksim meydanı’nda bıraktı.

+ iyi geceler.

Sadece bunu söyledi ve arabasıyla basıp gitti. Bu işte bir muallaklik vardı ama neydi çözememiştim. Ceyda da düşünceli görünüyordu.

+ Sence bu adam güvenilir biri mi?
- Bilmiyorum ama en azından bizi öldürmedi.

Ağız bükmüştüm, ama özgür olmadan hizmetten ayrılmanın cezası da büyüktü. Ben bunu düşünürken Ceyda elimi tuttu.

- Biraz kafa dağıtalım mı? Burada güzel bir bar biliyorum.
+ Olur.

Gerçekten mason musun?

reserved

@168 (bkz: inci sözlük sayesinde mason oluşum) kardeşim bu 2 si farklı hikayeler

@233 para çoktu, otellerde, pansiyonlarda falan kalıyordum. eve gitmiyordum.

not: hikaye bitmedi, ama sonlara yaklaştık.

reserved hikayeyi yarıda bırakma, okuyorum..gerçek ise, bulunursan,yakalanırsan, yanarsın.

edit/not/her ne gibimse:tüm bu olayların neden anlatıldığını gerçek olup olmadığını isteyen kişilere anlatabilirim provakasyon ve bilinç altı işleyişinin dinamikleri son günlerde gerçekleşen olaylarda (amadeus666 bu ray of light bide diğer kekoz) nedenler ve nasıllar çok açık. Oyuna gelmeyin.

..michael gibkofield gözleyen gözleri gözetleme örgütü...

.farkınızdayız. farkımızda değilsiniz.

Tesettüre

dinliyoruz

lan yannan gibiyim aklınızı gibme cocukların aklını gece gece

reserved

reserved

hızlı anlat bin sevdim ben

@1 panpa hala locada mısın

son satırlar ctrl v yapcan seri

çok hoşuma gitti anlattıhın filmde hissettim ama sallıyo ola bilirsinde

hadi amk seri biraz ya

Uçuruma metreler kala arabanın hızını yavaşlattım ve kapıyı açıp kendimi dışarı attım. Babam arabayla birlikte, büyük bir gürültüyle uçurumdan aşağı yuvarlandı. Yerden kalkıp sakince üstümü başımı temizledim ve uçurumdan aşağı baktım. Arabanın bazı parçaları kayalıklarda dağılmıştı ancak babamın cesedini göremiyordum. Arabanın geri kalanı ile birlikte denizin dibini boylamış olsa gerekti.
Bir süre yürüyerek kasaba merkezine vardım. Bir taksi tutup otogara yöneldim, bu sırada Ceyda’yı aradım. Toparlanmasını ve orada buluşmamız gerektiğini söyledim.

-- 2 sene sonra, Antalya—

Güneş yüzümü okşayan ilk ışıklarını gönderiyor. Kuş ve tavuk sesleri geliyor dışarıdan. Bir yandan da esinti ile birlikte ağaçların ezgisini duyuyorum. Boynumu bir sağa bir sola büküp, kendime gelmeye çalışıyorum. Lavaboda yüzümü yıkıyorum, musluktan buz gibi akıyor su. Dışarıya çıkıyorum, bahçemizde her şey yolunda gibi. sevgilim piknik masasına kahvaltılıkları diziyor. Arkadan sarılıp saçlarını kokluyorum.

işte, benim özgürlüğüm bu. Geçmiş yıllarda yaşadığım onca gerilim, mühürleri alma çabam, annemin ve babamın aramızdan ayrılması… film gibi adeta. tarikat bize eğer görevleri terkedersek muazzam acılarla tanık olacağımızı söylemişti. Ancak benim acılarım, tarikattan ayrılmam ile sona ermişti. Bir cehennemden geçip cennetime kavuştum, ölünceye kadar buradan ayrılmaya niyetim de yok.

belki de, tarikatın "özgürlüğün mührü" ile kastettiği buydu. kendi iradem ile bir şeyler yapmış ve sonunda mutluluğu yakalamıştım. bizden başka kaç lanetli böyle bir noktaya gelebilmişti ki?

ya da bize neydi ki bundan? sonuçta her koyun kendi bacağından asılıyor bu dünyada... gerekli olan şey cesaret ve inanç, gerisi kendiliğinden geliyor zaten...

hikayem burda bitiyor dostlar. okuyan herkese teşekkür ederim.

not: hikayem sonunda bitti ama partların yavaş geldiği konusunda şikayetler oldu. sürekli bilgisayar başında olamıyorum dostlar, arada bir gidip hava alıyordum, günlük işlerimi hallediyordum. kusura bakmayın olur mu?