mason locasında yaşadıklarım

yalan hikaye beyler.

beni bul

http://imgim.com/tng.jpg

ilimünati terk

bağcılar’da yaşayan yoksul bir aile çocuğuydum. eline para geçtiği gibi harcayan, ömrünü pc oyunlarında ve msn aşklarında tüketmiş biri. iki kez cinsel ilişki yaşamışlığım var ama ilişkilerim hep yarım kaldı. param fazla yoktu çünkü, gibtiğimin dünyasında parası olmayana bakmıyorlar. bilgisayarlardan iyi anladığımdan, nadiren yakın çevremdekilerin bilgisayarını formatlayıp elime para geçiyordu ama, onu da çabucak harcıyordum.

muson locası mı dedin?

tek övünülebilecek yanım sayısal zekamın oldukça gelişmiş olmasıydı. zar zor bulduğumuz parayla annem dershaneye göndermişti beni. ben de onun yüzünü kara çıkarmamak için adeta inek gibi çalışmıştım. ne ekersen onu biçersin derler ya, ben de istanbul’da çok tanınmış bir devlet üniversitesinin bilgisayar mühendisliğini kazanmıştım. aslında bilgisayar mühendisi olmak istemiyordum ben. okumak gereksiz bir şeymiş gibi geliyordu, zaten sonuçlar açıklandığında da “hadi hayırlısı” dedim sadece... başıma gelen her olumsuz olayda, kaderimin taktanlığı her suratıma çarptığında tek söylediğim şey buydu. burayı kazandığımın haberini alan fırsatçı uzak akrabalar “ee artık bize de para gönderirsin mezun olunca kih kih” gibi cümleler kurup moralimi bozuyorlardı. hayatımı bu asalakların işlerine koşturmak için mi yaşayacaktım? asla! onlar bana ne konuda yardımcı olmuşlardı ki hem. şu dünyada borçlu olduğum bir kişi varsa o da annemdir.

anlatırsan seni deşifre ederim.

edit:laneti görüceksin.

hikayem de üniversiteye başlamam ile birlikte başlıyor. üniversite dedin mi yeni başlayan bir çömez için akla gelen şeyler çimlere yatmak, kızlara gitar çalmak, gece barlarda takılmaktır. ancak ben bunları yapacak kadar güçlü biri değildim. yoksulluğumdan utandığım için insanlarla pek konuşamazdım. bir yandan kendi mahallemdeki tinerci çocuklarla da takılmak istemiyordum, o yüzden evden pek nadir çıkardım. ya bilgisayar başında oyun oynardım;seçilmişler, tapınakçılar, masonluk, illuminati, nwo gibi konularda yazılmış her türlü makaleyi okuyarak vakit öldürür ya da yorgan altında ikiyüzlü insanları yok etmek,5-6 kızla birlikte toplu ciks yapmak gibi hayaller kurardım.

@8 ben artık hür'üm istedigini yap lanetlenmişlerden değilim

reserved

@3 amk her yere beni bul yazıyon garavel misin amk

rezerved

not: dostlar rezerve ya da takip edildiğine dair bir işaret gelmezse hikayeyi yarıda bırakıcam.

üniversitede ilk haftalar klagibti. öğretim üyeleri kendilerini tanıtıyor, burası lise değil falan deyip kendilerince ayar veriyorlardı bizlere. bense öğrencilerin çoğu gibi esneyerek boş boş hocalara bakınıyordum. ancak birisi hariç. türk dili hocamız, internette görebileceğiniz en güzel mankenlere taş çıkarabilecek güzellikte. yanımdakilerin ağzının suyu akıyor, bunu görebiliyorum. ama benim dikkatimi başka bir şey çekiyor, bileğindeki kurukafa dövmesine takılıyor gözüm. daha sonra da boynundaki ters pentagram kolyeye bakıyorum. “yok canım, tesadüftür” diyorum kendi kendime. yolda gezen bir metalci de böyle giyinebilir, dövme yapabilir. “çok fazla blog okumaktan manalar uyduruyorsun, bırak bu işleri” diyorum kendime.

reserved

ancak kadın öyle bir hitap ediyor ki, sanki her cümlesinde bir girdap oluşuyor ve beni içine çekiyor. sonuçta kendimi geri çekemiyorum ve kaptırıyorum. gözleri baktığı kişiyi delip geçiyormuş gibi, hipnotize edici…
+ evet arkadaşlar, hepinizi teker teker tanımak istiyorum. sen, evet evet sen. bize kendini tanıtır mısın?
- emre, 19 yaşındayım. bağcılar’da oturuyorum. …. lisesi’nde okudum.
+ (yoklama kağıdına biraz bakındı)peki emre’cim, bu bölüme isteyerek mi geldin?
bu ne biçim soruydu böyle? normalde böyle soruları geçiştirmek için evet derdim ama o kadının bakışlarından mıdır nedir, gerçeği söylemek zorunda hissettim kendimi.
- hayır hocam, ben niye geldiğimi bilmiyorum.
+ yani seni kader mi getirdi buraya (gülüşmeler)
- belki.
çekingenliğimin üzerine daha fazla gelmek istemediğinden olsa gerek:
+ hmm… peki seni tanıdığımıza memnun olduk emre. ders çıkışında odama gel olur mu?
- peki hocam.

beni neden odasına çağırdığı hakkında en ufak fikrim olmamakla birlikte biraz korkuyordum. çünkü bakışları, görünüşü, sonra o kolye, bilek dövmesi… bu işin içinde bir iş vardı ama neydi? gitsem ne kaybedecektim ki ayrıca? üstelikte taş gibi hatun vardı karşımda.

başlık çalıntı huur çocuğu

reserved gelene kadar bu kadar takip edildigine dair işaret gelirse devam edeceğim