martı

alayının dıbına koyayım. huur cocukları. gag gagg agagagag bu nasıl bi dil lan. dıbını sıktıklerım. of of

m+

Martı
Söz: Nadir Göktürk - Müzik: Hüsnü Arkan

Gece gündüz bana birdir ah güzelim, çünkü gözlerim hep kördür
Kanatsız kuş olmak zordur ah güzelim, denize varmayan ırmak

Gör beni gör beni gör, gel gözüm ol gör beni
Sar beni sar beni sar gökyüzüm ol
Uç beni uç beni uç, yavru kuş ol uç beni
Geç beni geç beni geç, kanadım ol

Bırak uyusun şu deniz kanatlarının altında
Gel gezmelere gidelim biz bulutların asfaltında
Hiç yaşamamışız gibi olacak sonunda
Ben kendi yoluma gideceğim güneş kendi yoluna

Takıldım gittim peşinden ah güzelim, bir gemiydi benim sevdiğim
Yelkeninde bir beyaz gül ah güzelim, dumanında sevda sözleri

http://tinyurl.com/6aq8jyq

martı eti yemekten ötmeye başladım amk..

tanım: gibtim öldü

"daha sonra bir adam geldi;avare, kendi halinde, yapacak hiç bir işi olmayan bir adam. belki sırf yapacak başka bir işi olmadığından, belki de sırf gönlünü eğlendirmek istediğinden, yazık etti o martıya, yazık etti... küçük bir hikaye konusu öyle değil mi?" der nina, trigorin'in ardından gitmek için treplev'i bıraktıktan yıllar sonra geri döndüğünde treplev'e.tek istediği sahnede olmaktır, oyuncu olmaktır. oysa göl kenarında geçen o günlerden sonra her şey çok değişmiştir. şehirde tutunamamış, sefaletle tanışmış, terk edilmiştir. geri döndüğünde ise aslında paramparça olmasına rağmen "sabretmek ve katlanmak" der treplev'e,yine de bir yerlerden tutunmaya çalıştığını belirtir, üstelik hala trigorin'i sevmektedir. nina zayıftır,ve çok saftır, treplev'i,onun kendisine duyduğu sevgiyi asla anlayamamış,bir gücün,bir ünün peşinden koşmuştur, treplev ise hem zayıf hem de omuzlarındaki yükü taşıyamayacak kadar yorgundur. nina'nın çökmüş yüzünü, annesinin ağırlığı altında ezildiği yılları, kendi başarısızlığını, hayata kırgınlığını yeniden düşünür nina odayı terk ettiğinde,ve av tüfeğiyle kendini vurur.
çehov'un martı'sı yazdığı en güzel oyundur, göl kenarında oyunların oynandığı, sohbetlerin edildiği sahnelerin ardında insanların hayatlarının nasıl paramparça olduğunu öyle güzel bir üslupla anlatır, inanılmaz derinlikli karakterleri öyle doğallıkla yansıtır ki,sırf metin bile defalarca okutturur kendini. çehov'un çok oyununu, çok farklı yorumlarla izledim sahnede,ama martı'yı asla izlemedim, benim kafamdaki martı'yı paramparça etmesinden korktum, benim nina'mdan daha güzel oynanmış bir nina görmekten korktum. sadece son tiradını oynadım belki ama, oynadığım en güzel roldü sahnede nina. nina'yı asla benimsemedim, duygusal baş kurduğum karakter treplev'di aslında. arcadina ise belki de tiyatro tarihinde yaratılmış en görkemli karakterlerden biridir,hem nefret eder,hem acırsınız;hem sever,hem kızgınlıktan delirirsiniz onu takip ederken.
"beni çeken birşeyler var burda, adeta bir martı gibi göle doğru... "

(bkz: Berkin Elvan)

Kıskandığım tür.

Amk martı bula bula benim kafamı buldu.
Tam sıçsa yarra yemiştik.
Sıyırtmalı vurdu

çok güzel bi kitap. hatta bu kitap ile yapılmış bi albüm dahi var.

berkin elvan

Hayvan oglu hayvan.

bi kitap ama bizim bildiğimiz simit yiyen binler

Güzel bi kitap

filmi yapıldı izlerken gerildim amk , pgibloljim bozuldu

martılar ağlardı çöplüklerde
biz seninle görüşürdük

şehirlere bombalar yağardı her gece
biz durmadan yiyişirdik

Sar beni, sar beni sar
gökyüzüm ol

(bkz: Frida kahlo)

Anani gibeyim Berkin elvan

yıl oldu 2020, dünya hala zütünde dönüyo...

jonathan livinston.