marmariste yaşadığım aşkı

panpa iyi yazıyosun ama çok az yazıyosun ya.

bekliyoruz reyiz.

odada yine sanki yıllardır görüşmemişiz de özlemişiz birbirimizi gibi sımsıkı sarıldık, sonra üzerine giymesi için şortlarımdan ve t-shirtlerimden birini verdim edama ve o giyinene kadar da balkona çıktım sigara içmek için... yaklaşık 5 dakika sonra belimden beyaz güzel iki el sarıldı bana, ellerini tuttum ve öptüm, sonra yüzüm ona dönüp, yüzünü avuçlarımın içine aldım,bir süre baktıktan sonra "iyi ki varsın eda" dedim... hafiften gülümsedi ve "sen de" dedi. kurduğu bu kısacık cümlede o kadar büyük harfler vardı ki,gözlerinden okunuyordu, yine de dediğim gibi sarhoş olma ihtimaline karşı öpmedim onu, yatalım mı dedi, yatalım dedim ve yatağa geçtik... bir süre göğsümde yattı ve sırf rahatsız olur diye nefes alışlarımı azalttım,o an ölseydim umurumda bile olmayacaktı, saçlarım yüzüne dökülmüştü yatarken, gözlerini kırpıştırdı ve saçlarımı okşamaya başladı, üzerine yattığı kolumla sımsıkı sardım edayı, göğsümden öptü, mutluydum acaip mutluydum ve mutlu ettiğimi de gerçekten hissediyordum...

içtiği alkole vermiştim söylediği sözü ama kalbimde hızla çarpmaya başlamıştı, yürümeye devam ettik, yolda ışığın tenhalaştığı bir yerde döndüm yüzüne baktım gözleri kapalıydı şaşırmıştım,bir insan gözleri kapalı nasıl yürürdü ki... gözlerin neden kapalı diye sorduğumda "hayatımda ilk defa uçuyormuş gibi hissediyorum" dedi. mutlu olmuştum, yolda yürürken gözlerini açmayacak kadar mutluydu, yanında olup ona sahip çıkacağımı bilecek kadar da bırakmıştı ruhunu bana... mutluyduk, otelin sokağına dönemeden önceki son karanlıkta durup kendime çevirdim vücudunu ve yaklaşık 20 dakika boyunca hiç ayrılmadan sıkı sıkı sarıldık... otele girdiğimizde sıkıntı çıkıp çıkmayacağını düşünmeden odaya geçtik, receptionda bekleyen gençten bir çocuk vardı ilk defa görüyordum onu ama iyi geceler diyip odaya çıktık...

herkese iyi geceler beyler...

bankın bir tarafının güneş görmesini bahane ederek yanıma iyice sokuldu meral,bir kaç dakika sonra da omuzuma koydu kafasını... göz ucuyla baktım ve itmek istedim onu sonra ulan zaten gidiyor gibtiret amk diyip sesimi çıkarmadım. hiç konuşmadık, sessizliğimizi muavinin "izmir yolcusu kalmasın" lafı bozdu,"hadi" dedim. kalktık otobüse binmeden önce sarıldı bana istemeye istemeye de olsa ben de sarıldım. sırf ona sarıldım diye edayı aldatmış gibi hissediyordum kendimi. saçma sapan bir durumdu evet ama öyle hissediyordum. otobüs geri geri çıkmaya başladığında ben arabaya binmiştim bile, beklemedim amk ne beklicem... araba garajı terketmeden ben yola çıkmıştım bile, zaten hızlı kullandığımı biliyordu iyice uyuz olsun diye bastım gittim otele... arabayı tıpkı bir acemi gibi yamuk yumuk parkedip, koşarak otele girdim, merdivenleri çifter çifter çıkarak ibonun odasının önüne geldim, kapıyı çalmıyordum dövüyordum adeta, açmadı tekrar koşar adım odama indim, telefonumu elime alınca meltemin aradığını gördüm, önemsemeden ibonun numarasını bulup aradım,bir kez çaldıktan sonra açtı; "nerdesin amcık" dedim... "aşağıda lobideyim oğlum koşarak girdin, seslendim duymadın gel amk" dedi. telefon elimde koşarak aşağı indim, gerçekten de ibo otrumuş kahvaltı yapıyordu;yanına gittiğimde yüzümdeki siniri anladığını hissettiğim gözlerle bana bakıyordu."ulan muallak madem merale adresi veriyosun beni neden ayıktırmıyosun yavşak" dedim... aldığım cevap ilginçti...

"ne halin varsa gör" dedim. gitti kahvaltısını ödedi,ben de gidip yediğimin içtiğimin parasını verdim. arkamı döndüğümde meral arabanın olduğu yerin aksi tarafına yürüyordu. arkasından seslendim bakmadı. koştum ve kolundan tutup yüzünü kendime çevirdim."nereye gidiyosun amk" dedim."gidiyorum işte" dedi. ağzını burnunu kırasım geldi birden, koluna girdim ve arabaya doğru yavaş yavaş yürümeye başladık, sakinleşmişti ama amacım aslında onu sakinleştirmek değildi sadece bi rezalet çıkmadan onu burdan göndermekti.ha rezalet demişken zaten bornovanın her tarafında kavga etmişliğimiz vardı çok sorun değildi ama eda vardı. uzakta olmasına rağmen görür diye çok korkuyorudum nedense. arabaya bindik bilmediğim yollara girip zaman geçirmek maksadıyla dolaşmaya başladım.tek kelime çıkmıyordu ağzından. yarım saat kadar sonra "geç kalmadan gideyim ben bizimkiler akşam sorun çıkarırlar" dedi. işte günün en güzel sözü buydu,iyi tamam diyip otogara doğru döndüm, önce izmire gidicekti ordan da mudanyaya, bana uyardı valla... otobüs yazıhanesindeki kız yüzümdeki gülümsemeye gülümseyerek karşılık verdi seri bi şekilde biletini aldım ve yaklaşık 20 dk sonra kalkacak olan otobüsün ön tarafında bir yerlerde, otobüsü görecek şekilde bir bank bulup oturmaya başladık

ee aga sonra?

düşündüğümü sormak zor geldi, aklımda sadece seçenekler vardı ama hiçbirinden de emin olamadım sonra sordum;cevap gecikmedi tabiki de ibo söylemişti. ulan dedim kendi kendime meltem ya da eda olsaydı yanımda ne olacaktı... seyreyle o zaman çıkan cıngarı piiii... iboya feci şekilde kuruluyordum nasıl böyle bir hata yapardı. kafam başka yerdeydi dıbına koyim işte ya konuşamıyordum hoş, konuşmak da istemiyordum... kahvaltı bitmek üzereydi ama biz konuşmamıştık hemen hemen hiç. saate baktım 2'ye geliyordu."eee ne yapacaksın dedim" merale yüzüne yarım yamalak bakarak."gidicem, zaten sevinmedin pek geldiğime" dedi meral. evet dıbına koyim nasıl sevinebilirdim ki."neden öyle bir şey" yaptın dedim."nasıl bir şey" dedi salağa yatarak."hamilelik olayını diyorum yaaa" dedim sinirli bir şekilde, ayağa kalktı gülümseyerek "ayy aşkımmm sen ona mı kızdın bebeğim,ben sana şaka yaptım"dedim. yanaklarımı avuçlarının içine aldı, dudaklarını dudaklarıma doğru uzatırken kafamı yana çevirdim ve "kahvaltın bittiyse gidelim" dedim... yüzü asıldı arkasını döndü ve çantasını aldı, cüzdanını çıkardı,"saçmalama bırak cüzdanını yerine" dedim."kendi kahvaltımı kendim öderim" dedi...

odada hiçbirşey hissetmediğim bir kız vardı üstelik alnıma kazılan 3 çizgiden 2'si onun yüzündendi... sorgulayamıyordum artık içinden çıkılmaz bir hal almıştı durumlar... yarım ağız nasıl geldiğini sordum buraya;okuldan bir evrak alma bahanesiyle kandırmış ailesini, izmire gelmiş. izmirden de marmarise... akşam döneceğini söylediğinde ise içime bi serinlik geldi. ilgilenmedim meralle, anlasın istedim yaptıklarından sonra artık onu sevemeyeceğimi... anlıyordu da aslında,ama işte o pis kadınlık gururuları var ya bunların,her şey onun yüzünden oluyordu. kabullenemiyordu ve bu durumu değiştiremeyeceğini bile bile değiştirmek için elinden geleni ardına koymayacaktı e bunu yapması da ondan daha çok soğumama neden olacaktı... ben düşünceler içersinde dolanıp dururken kahvaltı yapma fikri çıktı meralden.o bedenden,o yüzün sahibinden nasıl böyle güzel bir fikir çıkar ki düşünürken üzerime bir şort ve bir t-shirt giydim. ibonun odasına çıktım çok seri bir şekilde. arabanın anahtarını aldım ki meralle dolaşırken kimse görmesin hele edam hiç görmesin... telefonu odada bıraktım bilerek olurda mesaj gelir, edam arar bişey olur, bizim huysuz, daha da huysuzlanmasın... aşağı inip arabaya binmemizle gaz pedalını paspasa yapıştırmam bir oldu. nefret ederdi hızlı araba kullanmamdan meral,ben de nefret ettiği ne varsa yapmak istiyordum... turunç diye bir yere geldik, güzel bir kahvaltı sofrası hazırlandı bana ve yanımdaki ömürümü çürüten kadına... sessizce kahvaltımızı yaparken kafamdaki düşünceler arasında parmak kaldıranlardan birine söz hakkı verdim;otelin yerini nerden öğrenmişti bu kadın ?

neyse ben 1-2 entry girip yatayım...

oğlum ben çıkıp gidince mi geliyorsunuz muallakler

burda olanlar bi ses etsin bakalım

evet beyler başlıyorum

arkasokaklar gibi uzattın durdun amkdum ama güzel
edayı gibmessen yarra yedin

bu akşam yine şehir dışına çıkıyorum, gün içinde biraz yazıcam panpalar

@166 :D benzetme güzel ama özet geçilecek bi hikaye değil bu bin

arkadaşlar işle güçle de uğraşıyorum ve şehir dışı çok fazla oluyor bu aralar, bekletmelerden dolayı özür dilerim ama bu hikaye yarım kalmayacak merak etmeyin

gün gelir devran döner belki. kalsın şurda ızdırabını gibtiğim.

seninde dıbını ırzını gibiyim şu sitede bidaha hikaye okursam gibsinler beni