Amacım az çok askere gideceğinizde göreceğiniz şeyleri anlatmak binler. Çünkü çoğunuz gitmediniz, biliyorum. Hipero abiniz olarak size bu konuda da yardımcı olmak bizim görevimiz.

Neyse acemiliği gün gün anlatmıcam. ilk günün zorluğu böyleydi. Ama insanoğlu herşeyi alışıyor vesselam. Biz de alıştık. Her gün sabah 5.50 da uyanır , 6.20 de kahvaltı da olur, 6.45'te içtima alanına varırdık. 7 de o günkü nöbetçi komutan gelir, bi sayım yapar sonra bizi toplar eğitim alanına zütürürlerdi. Eğitim dediği de işte gibko şeyler. Hazır olda durma, komutana tekmil verme, full disiplinle geçen bir süreçti acemi birlik. Komutanlar yüzünüze asla gülmezdi, torpiliniz varsa çayçı olurdunuz.. Çayçılar eğitime katılmazdı, 25 kurusa eğitim aralarında çay verirlerdi. Sonra yatıştaydılar. iki tane torpilli bin vardı bizde de. Neyse bütün eğitim , yemin töreni içinmiş meğer muagoim. Orada yürüme seronomisi için 25 gün nonstop yürüdük. "Sol-Sol-Sol-Sağ-Sol" "Ayakları bozmaaağğ" "Oğlum gerizekalı mısın ? Bilmiyorsan arkadaşının ayağına baksanaağğ"

Ama şunu söyleyebilirim binler. Askerlik adamı mallaştırır muagoim:) Bir sürü mal gördüm orada. Eminim ki sivil de çok normal adamlar, zaten hepsi okumuş adam ama mallaşıp komutan soru sorduğunda saçmalayan adamlar vardı. Bunlar nasıl ünv. okumuş lan demeden edemiyodum. Sonradan anladım ki gittikçe hepimiz mallaşıyoduk.

Bölük ama ne bölük muagoim. Direk wc'ye gittim. Hasgibtir dedim. Bildiğin tak zütürüyordu. iki kişilik ranzalar var, ranzaya sığmıyorum muagoim. içeride karanlık bir ortam, herkes mal mal sağa sola bakıyor. Benim tek derdim yatağımı yapıp yatmak istiyorum. Sevmedim ortamı, çabuk bitsin gitsin derdindeyim. Neyse büyük uğraşlar sonucu bir tane carsaf bir tane pis kokan tüylü yıllanmış battaniye, bir tane yastık kılıfı, terden sapsarı olmus bi yastık ve üstünde sidik olan bi yatak buldum. iğrene iğrene hazırladım. Alt ranzayı seçtim ki ışık açıldığında etkilenmeyim diye. Köşede bi yere geçtim. Bizim bebeler de sağıma üstüme filan yerleşti. Ortamı kurduk böyle. Ama gibim böyle işi dedim tak gibi yermiş askerlik. Pgibolojim çok bozuldu muagoim , oturup ağlayacaktım. Bu arada açız , yemek yemedik. Akşam yemeği de geçmiş. Bizimkilere dedim hadi çıkalım bişey bulalım lan yiyecek. Açlıktan ölcem muagoim. Allahtan şu para atınca bisküvi kola filan veren makinelerden varmış. Hemen iki bisküvi bir kola düsürdüm. Öküz gibi yedim. Ama çok sinirliyim , tak gibi yere geldik muagoim diye söyleniyorum icimden.

Bu arada baştan söyleyim binler. Okuyanlar arada ses versin , yorum morum atsın, soru sormak isteyen sorsun. Kimseden ses çıkmıyorken, kendimi yalnız hissedip bırakıyorum anlatmayı.

Neyse devam ediyorum. 4 kasım da birliğe ulaştım. Hemen aradım bizimkileri. Dedim geldim ben olm nerdesiniz filan. Birliğin önünde seni bekliyoruz dediler. Eyvallah dedim bende gelmek üzereyim. Neyse geldim , tanıstık kaynastık. Sonra bizi sıraya aldılar. Sıra edirneden karsa kadar binler. Kuyrugun sonu yok muagoim. Neyse sıra bitti , telefon getirmiştim sakladım bir şekilde soktum içeri. Kayıttır kürektir , bitti neyse ki bizi otobüslere dolduruk bölüklerimize bıraktılar.

Buraları hızlı geçiyorum. Askere gitmeden facebook gruplarına baktım. Mardin il jandarma yazanların olduğu 5 kişiyle whatsap grubu kurduk. Acemi birliğe gitmeden kaynaştık biz. Muhabbet şakalar filan nasıl adamlarla karşılaşcam orda derdinden de böylelikle kurtulmuş oldum.

Aylardan kasım.. Kasım 4. Unutmam bu tarihi. Hayatımın gibilme yolunda adım attığım ilk tarih. gibilme diyorum çünkü acemi birlik demek susuz sabunsuz gibilme birliği demektir. iyi giberler adamı. Hele ki kastamonuda yapıyorsan. Kar kış kıyamet ayrı dert 80'lerden kalma bir binada tak zütüren wc'ler, sevdiklerinden uzak olmak, her türlü yokluk(telefon, kızlar vs.), hastalıklar, zamanın geçmemesi, her gün bitmek bilmeyen eğitimler , en önemlisi alıştığın özgürlüğünden mahrum olmak ayrı bir dert. Cümle biraz uzun oldu ama idare edin. Çok zor zamanlar geçirdik muagoim *

Bu arada ben ailemle aynı şehirde yaşamıyorum. Farklı bi şehirdeyim, çalışıyorum. Ailenin tek oğluyum. Onlarda ilk defa askere evlat gönderme heyecanındalar. Tabii batı çıkmasını bekliyorlar. Kısa dönemim nasılsa, doğu çıkmaz diye düsünüyorlar.

Neyse işte, ben o gün söyleyemedim bizimkilere. Sormasalar söylemicektim de.. Bir gün sonra duymuşlar, babam aradı. Oğlum askerlik yerleri açıklanmış ? Baktın mı yerine dedi.. Evet baba dedim yumuşak bir ses tonuyla. Nere çıkmış dedi.. Bi durakladım önce, sonra mardin baba dedim. O da bir durdu önce sonra hayırlısı olsun oğlum dedi. Neresiymiş merkez mi bari dedi. Bilmiyorum baba mardin il jandarma yazıyor dedim. Tamam dedi. Baba.. dedim. Anneme sen söylersin dimi ? Söylerim oğlum dedi. Kapattım telefonu. Rahatlamıştım muagoim. Askerlikten bile büyük bir derdimdi çünkü bu.

Tez tutar rez

Aylardan ekim ayıydı. Askerlik yerleri açıklandı. Büyük bir merakla geçtim bilgisayar başına. Girdim tc'mi filan ve tak! karşımda mardin il jandarma komutanlığı yazıyordu. Önce bi hayal kırıklığı oldu tabii. Çünkü ben yedek subaylık bekliyordum. Ama sonra düsününce iyiki gelmemiş erkenden biter geliriz diye teselli ettim kendimi. Tabii bi sorun vardı. Bunu aileme nasıl söyleyecektim. Sonuçta mardin burası. Gerçi dedim bi hakkari şırnak değil ya muagoim. Çok rahatmış orda askerlik endişe etmeyin filan der, onları rahatlatırım diye düsündüm. Ha şunu söyleyim ben hiç korku yaşamadım öğrendiğimde. Zira aç çok kafam basıyordu bir kısa dönem askerin operasyon falan görmeyeceğini. Bişey olursa da kaderdi , kısmetti. Rahattım yani. Ama bizimkiler öyle rahat karşılamadı tabii.

Tengri biz menemen anlat yavru gurt

Rez anlat reis

Öncelikle burada anlatılan olayların hepsi , gerçektir. Askerliğin zorluğu ve gururu arasında geçen 4 ay 18 günümü anlatacağım.

Aylardan ağustos.. ilerleyen yaşımın getirdiği gereklilikten dolayı tecilimi bozdurmaya karar verdim ve askere gitmeye doğru ilk adımımı atmış oldum. Sonra ekim ayında askerlik yerim açıklandı. Eğer tecilimi bozdurmuş olmasaydım sanırım 2. celpten askere gidecektim ve batıda askerlik yapacaktım. Tabii benim bundan sonradan haberim oldu. iyiki de bozdurmuşum. Gerçek askerliği, vatan sevgisini , ölüm korkusunu , arkadaşlığı , kahpeliği vs. herşeyi yaşadım bu 4 ay 18'de.. Batıda askerlik yapmak bana göre hizmetçilik yapmaktır. Ezilmektir. Adam oluşluktur. Doğuda ise öncelikli amacın yaşamaktır. Komutanlarının her fırsatta içtimaya toplayıp olacak felaket senaryolarını sana anlatmasıdır. Nöbetin önemini , orada olma amacını sana hissettirmesidir.

Şimdi arkanıza yaslanın ve doğuda askerlik yapmak neymiş bir de şu kardeşinizden dinleyin..