/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 30.
    0
    rezerved
    ···
  2. 29.
    0
    Şişkoyum, eğer allah nasip ederse bende kısa dönem gidicem 3 ff var yaş 24 amk.
    Sekiz, on yıl önce rüyada kastamonuyu görmüştüm
    Desene gibi tuttuk
    ···
  3. 28.
    0
    Metrobüste okurum
    ···
  4. 27.
    0
    rez alalım güzelmiş
    ···
  5. 26.
    0
    Rszzz oku et um
    ···
  6. 25.
    0
    Yararlı
    ···
  7. 24.
    0
    Rezervasyon
    ···
  8. 23.
    0
    Rezerve
    ···
  9. 22.
    0
    Okunur rez
    ···
  10. 21.
    0
    Reserved
    ···
  11. 20.
    0
    Rezan Has Müzesi
    ···
  12. 19.
    0
    rez bakalım
    ···
  13. 18.
    0
    Rez muagoim
    ···
  14. 17.
    0
    Beklemedeyiz usta
    ···
  15. 16.
    +16
    Siz rezleri alın, yarın iş var bu yüzden yarın devam edicem beyler. Seviyorum sizi , görüşürüz yarın.
    ···
  16. 15.
    0
    Rezep Tayyip Erdoğan
    ···
  17. 14.
    0
    Rez sabah okuycam
    ···
  18. 13.
    0
    kardeşim var uq uq uq
    ···
    1. 1.
      +1
      hocut hosgeldin. *

      Salihhh rexsus abine bi çay kap getir koçum.
      ···
  19. 12.
    +14
    Evet binler acemilik bitti. Artık askersin dediler. Bu arada merak eden olacaktır, atış yaptın mı ? Silah kullandın mı ? diye. Evet doğuya gittiğimiz için atış yaptırdılar. Normalde 4 mermi attırırlar bize 24 mermi attırdılar mesela. Kardeşinizin bizimkiler arasında adı "sniper" a bile çıkmıştı ehehe. Böyle atış yapma yeteneğimin olduğunu bende bilmiyodum. Şaşırdım ama mantığı basitti. Nefesini tutup hedefinin bir parmak altına nişan alırsan uçan kuşu bile vurabiliyordun. ilk atışım hariç bütün atışlarımda hedefin iyi noktalardan vurmuş, komutanların bile şaşkınlığı ve tebriklerini almıştım. Nitekim 8 bölüklü bir birlikte de bizim bölük atış yarışmasında birinci olmuştuk ve atış sancağını almıştık 6. bölüğün elinden. Bu acemiliğe dair tek güzel anımdı. Bunun dışında rezillikti. Tabii komik olaylar yaşadık , güldük eğlendik ama oturup tek tek anıları anlatacak halimiz yok muagoim. Nihayet bitti acemilik. Mardine gitmeden 2 gün izin verdiler. 1 gün yolda geçti bir gün evde geçti çabucak bitti gitti izin muagoim. Ve istanbuldan uçakla mardine vardık.
    ···
  20. 11.
    +13
    Askerlikte en büyük düşmanın sıkılmaktır. Çünkü hep sıkılırsın. Zaman hemen geçsin gitsin istersin ama geçmez muagoim. Neyse 28 gün acemilik yaptım. Bana 1 sene gibi geldi. Yemin törenine de çağırmadım bizimkileri. Yaşlandılar zaten. 1 metre kar var , kastamonunun dağına kadar gelmesin bizimkiler. Ben zaten gelicem dedim. Yok gelelim önemli senin icin dediler ama ısrar edince kabul ettiler. Ama 28 günün sonunda özlemişim çok. Herkesin ailesi gelmişken yalnız hissettim kendimi yalan yok. Yinede pişman değildim, çünkü gerçekten kar kıyamet vardı. Ailem gelmedi diye laçka da yürümedim. Gelen aileleri gördüm, çok gururlulardı. Türk halkının vatan sevgisini orada hissettiğim kadar hiçbir yerde hissetmemişimdir. Törenden sonra bi teyze bana su uzattı mesela. Al aslanım dedi, susamışsındır.. Gülümsedim, sağolasın teyzecim dedim. Askerlik askere giden için zor binler ama doğuya gidiyorsa o giden ailesi için daha zor emin olun.. Bizim birlik hep doğuydu bu yüzden insanlar endişeli ve gururluydu. Bunu gözlerinde gördüm binler. Çünkü aynı bakışı bizim eve vardığımda da görmüştüm. Bu yüzden dikkatli ve hassas yaklaşın doğuya filan giderseniz. Ölecekmiş gibi konusup ailenizi endişlendirmeyin muagoim. Zira bi tak olmaz muhtemelen.
    ···