Rezerved

Rezervedd

Rez alayım

Askerlik hikayesi şuku

Panpa devam et seri pls

Rezerved

Rezerve 8

tek seferde anlat kurtulak amk

Rez tutar

Rezerve 14

Rezerve

Rez hadi be devam

Geldim lan kaynatasız binler.

Nerde kalmıştık ? Evet ilk günümde jöh reyizlerin operasyona gidişe şahit oldum.

Ktm.. Ktm öyle bir yerdi ki , pisliğin püsürüğün tavan yaptığı , orada askerlik yapanların çakallıkta zirve yaptığı , herkesin seni gibme peşinde olduğu, paranın su gibi gittiği , tozun pisliğin içinde çarşafsız yastıksız , kokan tüylü pis battaniyede zütün dona dona nasılsa kirlendi diye kamuflajla yattığın, sabah akşam üstünden çıkarmadığın iğrençliğin zirvesi olan bi yerdi binler. Yemekhanesindeki yemekler yenmezdi. Her gün sabah poğaça öğlen tavuk şiş dürüm aksam da kıymalı pide yerdik. Bir de wc'si.. Düşündüm şimdi yine öğürdüm muagoim. 10 alaturka wc'si olan bi wc düsün. Ha işte 7'si ağzına kadar tak olmuş, tıkanmış. ilk gördüğümde kustum, ikincisinde öğüre öğüre baktım, üçüncüsünde tiksinerek yaptım, dördüncüsünde alıştım. Demiştim ya binler, insanoğlu herşeye alışıyor.. Alışacaksınız yani ne görürseniz görün, bu yüzden şu hayatta hiçbigibimden korkmayın. Bu benden size abi/kardeş tavsiyesi olsun.

Beyler size bazen yükseliyorum falan ama sizi gerçekten seviyorum lan. Yeminle sevdiğim için anlatıyorum herşeyi. Gördük geçirdik şu hayatta, tecrübelerimi sizlere aktarmaktan büyük zevk duyuyorum. Bazen işlerim oluyor , yazamıyorum Hor görmeyin şu panpanızı. Bu arada patron sarp çıktı, saçmalığını gibtimin içerdesi, iyice saçmaladı muagoim.

Neyse devam ediyorum. Ktm günleri acemilikten beterdi. Kastamonuyu bile özlediğimi farkettim. 1 bucuk ay ne temiz bir yatak, ne güzel bir yemek görebilmiştim. Pgibolojim gün geçtikçe bozuluyordu. Yinede arkadaş ortdıbına pek değinmedim. Güzeldi. Badim vardı bitane. Has adamdı. Delikanlı çocuktu. Severdim keratayı. Özlediğimi farkettim bini şuan amk. Muagoim demiyorum bu arada binin biri isyan etmiş. Oysa herkesin bi jargonu var su sözlükte. Jargonuma saygı duy yannanım. Neyse ktm'nin uzun dönem çavuşuyla kanka oldum çok geçmeden. Tam bir binti. Yavşağın önde gideniydi. Önce bize bişeyler satmak için yanaştı, baktı bize yemiyor muhabbet falan derken arkadaş olduk. iyi de oldu. Bu bin gerçekten komutanlar kadar taşşaklıydı orada. Çete olmuşlar orada resmen amk, hırsızlık mırsızlık ne tak ararsan var bu binlerde. Komutanlarında işine geliyor ktm'deki. Bi mevzu olunca bunlara bırakıyor, bunlar da hallediyor. Ktm'ye günde kaç asker gelir gider bilemezsiniz binler. Bütün mardinde askerlik yapan askerler en az 2 kere gelir ktm'ye. Bi giderken bi gelirken.. Tabii askeriye burası. Türkiyenin her yerinden insanlar var. En safını da en pgibopatını da gördüm ktm'de. Ve buranın asayişini sağlamak kolay değildir. Bu yüzden bu binler komutanların çok işine yarıyordu. Anlamışsınızdır demek istediğimi. Komutanlarda bunların yaptığı şeyleri görmezden geliyordu. Tabii bu sadece bahsettiğim ktm ve o askerler için geçerliydi. Şimdiki dönemler nasıldır, komutanlar nasıldır bilmiyorum. Ben bunları gördüm, yaşadım..

Çavuş bin nasıl işimize yarıyordu ? Mesela sabah içtimadan sonra mıntıka olurdu. Mıntıkayı bu çavuş yaptırırdı. Tüm ktm'ye gelen askerleri ip gibi dizer bahçeye çar çöp ne varsa toplatırlardı. Biz de yaptık ilk 3-5 gün sonra bu çavuş bize yaptırmadı. Biz (kısa dönemler) içtimadan sonra daşşağımızı kaşıya kaşıya kahvaltıya giderdik, diğerleri mıntıka yapardı. Mesela tüm wc'ler tıkandı, ya da ktm'ye kömür geldi. Yiyecek geldi. Kim indirecek ? Kim yapacak ? Tabiiki ktm'ye gelen askerler. Çavuş bize yaptırmazdı. Uzun dönemlere yaptırırdı. Böyle işimize yarardı. Askere gitmemiş biri olsam yazık lan bebelere falan derdim ama yazık değil amk. Hepsi işten kaçmak için zütünü yırtıyordu. Biz bize söylenen herşeyi yapıyorduk. Tabii bizim aramızda uyanık geçinmeye çalışanlarda vardı ama bu binleri de pek aramıza almıyoduk. Onlar ayrı takılıyordu. Siz siz olun uyanık geçinmeyin, ha uyanıksınızdır orası ayrı ama uyanık geçinmek gerçekten çok itici bişey amk. Bu hayatta en sevmediğim tip uyanık geçinen yannan kafasıdır. Gözüne baka baka seni salak yerine koymaya çalışır. En çokta bu binler kazdığı kuyuya düşer. Hep buna şahit oldum şu hayatta.

Hızlı hızlı devam ediyorum.

binler şans mıdır kader midir bilmem ? Pekakalı huur çocukları mardine sarmıştı gittiğimiz zamanlarda. Daha önce hiç adam akıllı mardin haberi görmüyordum ya da farketmiyordum. Ama beni mardine gittiğim günden bu yana her gün ya da iki güne bir bi mardin haberi çıkıyordu haberlere. Meşhur kızıltepe patlamaları, dargeçit olayları, nusaybin zaten savaş alanı.. Bu yüzden hassas bir dönemdi. Aklım hep bizimkilerdeydi. Rahat olmadıklarını biliyordum. Bu yüzden fırsat buldukça annemi arayıp askerde ne kadar rahat olduğumu ne kadar temiz ve güzel bir ortamın olduğunu , olduğum yerde hiçbir tehlikenin olmadığını moralli bir şekilde yani rol yaparak anlatıyodum. Bire beş katıyodum, olmayan hikayeler uyduruyodum. Çünkü onlar üzülsün istemiyodum mk. Kolay değildir binler onlar için. Evlat acısı gerçekten çok zor bir acı. Ailemin şehit ailelerini en iyi anladığı dönem benim mardinde olduğu dönemdir. Buna eminim.. Aileleriniz sizi seviyor binler, onları üzmeyin.

Filmin bu sahnesinde gözlerim dolmuştu. Aklıma gelmişken belki dinleyen olur ;

https://www.youtube.com/watch?v=kd3VbrGBEVg

Ktm günleri sıkıcıydı. Ama nöbet falan yoktu. Aksam 10'a kadar orda burda takılıp aksam 10'da içtimaya girer yatardım. Zaman geçsin gitsin , hemen şu asıl birliğime gideyim. Bi görev versinler, onla uğraşırken zaman geçsin isterdim. Ben askerde bi hastalığı ilk defa gördüm geçirdim. Hemde o hastalığı iki kere geçirdim binler. ismi ciğer batmasıydı. Aşırı derecede bi halsizlik , ve öksürme. Öksürdükçe ciğerine resmen bi bıçak saplanıyordu. Böyle bi hastalık. Ben bu hastalığa hayatım boyunca hiç yakalanmamıştım. ilk defa kastamonuda yakalandım, ikincisini de ktm'de. Sebebini anlamışsınızdır, hastalığın. Pislikten mikroptan yakalandım. Askeriye hastalığı diye biliniyor zaten. Dikkat edin askere gidince kendinize, yakalanmamaya çalışın. Belanızı giber valla.
Acemilikte zorluk çektim baya bu hastalık yüzünden. Kastamonuda dandik bi revir vardı, herkesi kastamonudaki hastaneye göndermiyorlardı. Genelde kalp şüphesi olanları falan gönderiyorlardı, geçici hastalıkları biliyorlardı, iğne verip salıyorlardı. Bana da yalandan bi iğne yapıp yolladılar. izin de vermediler, hasta hasta yürüdüm amk 3 gün. Neyse ki sağlıkçı bi arkadaşım vardı sağolsun bana baktı aksamları. Sayesinde atlattım o hastalığı.

Ktm'de on numara bi başçavuş vardı. Gittim öksüre aksıra izin istedim. Zaten ktm'ye genelde askerler hastane için gelirlerdi, yeni bir dönem gelmediyse. Bi arkadaşı da ayarttım. Onlarla birlikte bizi de gönderdi başçavuş reyiz. Hastaneye gittik 20 dk'da işimiz bitti sonra gittik bi 10 numara kebap yedik, mardin merkezi gezdik. Bizimkilere bi liste yaptırdım kim ne istiyorsa yazsın diye. Alabileceklerimi alayım dedim. Kaçak sigarasından kelliği önleyici şampuana , şarj aletinden powerbanka bir sürü istek geldi. Hepsini de aldım amk. Şimdi diyeceksiniz içeri girerken kimse bakmadı mı sana nasıl soktun ? diye. Bakmadılar binler. Bakmayacaklarını da biliyodum. Çünkü aslında onların bizde olduklarını zaten biliyorlar. Yalandan bi uyarı işte, yoksa komutanlar anasının gözü istese yannan kullandırırlar bize o akıllı telefonu. Neyse uzman çavuşun biri geçerken bıraktı hastaneye. Uzun uzun tembihledi asker olduğunuzu belli etmeyin, kimseye güvenmeyin diye. Tamam dedik. Sonra da mardini gezdik. 3'e kadar işinizi bitirin dönün dedi. Komutan da biliyor gezeceğimizi. Tamam dedik tam 3 bucukta ktm'ye vardık. Kimse niye geç kaldınız diye sormadı bile. ilaçları gösterdik geçtik. iyi geldi ama bize. Güzel stres attık.

Okuyan kalmamıs sanırım:)

Neyse ktm'yi bitirip yatayım. Yarın asıl birliğime geçerim.

Ktm'de son 10 gün eğitim aldık. Acemilikteki eğitimin hızlandırılmış programı işte. Tekmil nasıl verilir, hayatta nasıl kalınır, neler yapılır, neler yapılmaz. Birliğe gitmeden son birkaç gün önce sıfırlama adı altında atışta yaptık. O silahları zütürmedik birliğe ismi saçmaydı ama maksat atış yaptırmak işte. Ktm'de bi üsteğmen vardı. isim vermeyim ama adam tam bir askerdi. Yaşı gençti , belki de benden birkaç yaş büyüktü ama adamın olgunluk seviyesi zirvedeydi. O zütürdü bizi. Eli titreyene iyi kızdı, ben yine başarılıydım atışlarda. Derken atıştan gelir gelmez benim badinin de olduğu birliğin komutanı gelmiş. Badiyle ayrılık vaktiydi. Hiç ayrılmadık onunla acemilikten bu yana. Kendimi bildiğin boşlukta hissettim o gidince. Bildiğin ailemden birini kaybetmiş gibi hissettim. Zor anlarımdan biri de buydu askerde. bine alışmıştım. Aslında onu da anlatmak isterdim hikayemde ama bin denk gelir de okursa kendini tanır. Gerek yok. Derken en son bizim birliğin komutanı geldi amk. Daha doğrusu komutan da gelmedi , ktm çok kaldık diye bizim birliğin ordan geçen başka bir birlikle bizi gönderdi. Yoksa bizim birliğin bizi almaya niyeti yoktu. Komutan bizim birliğe gidenlerin arasında numaramı bulmus, beni seçmiş şans ya amk. Diyorum komutanım ne zaman alacaksınız bizi ? gibtir et burayı oğlum gelip wc mi temizliceksiniz, yatın dinlenin işte orada diyor. Dedim bu komutan rdm amk. Harbi rdm çıktı. RDM demek rehabilitasyon destek merkezi demek. Pgibopat askerlere kısaca rdm derler. Silahsızdırlar. Bizim komutanın da silahı yoktu. Öyle bişey. Neyse böylelikle bizi birliğe zütürdüler. Ktm de böylelikle bitti.

Devamı yarın binler. Görüşmek üzere.

Rezzz devam
Bende 345.kd olarak yaptım sen kaçtın?