PART 3
Evin görüntüsü aklıma geldi. Biraz tırsmıştım ama ben receple çok delice şeyler yapardım, çok eğlenirdik. Bunu neden yapmayalım ki?Biraz düşündükten sonra cevap verdim kararımi verince.
"tamam lan girelim. Girelim girelim de,ya bir şey olursa?"
"ya oğlum ne olacak boş evde. girer en azından merakımızı gideririz"
"iyi oğlum girelim ama annem babam izin vermez ki"
izin almadan gireceğimizi ikimiz de biliyorduk aslında,ama sordum işte.
"kanka bugüne kadar neler neler yaptık ama izin almadık. bunda da almayız ne olucak."
Biraz tedirgin olmuştum ama dostumla o evde hem korkacağıma hem de eğleneceğime emindim.
"yolu biliyorsundur herhalde" dedim şüpheli bir biçimde yüzüne bakarak.
"oğlum biliyorum tabi, evin orda olduğunu nereden bileceğim başka"

NOT:okuyanlar bir şuku atsın yav

Recep beni evin önüne kadar getirdi. Buraya kadar geldikten sonra girmemek olmazdı sonuçta. Recep başladı konuşmaya:
"aga bizim okulda bazı kişiler buraya cinli falan diyor ama ben inanmıyorum. cinlere inanırım ama bu şekilde söylentiler bence insanları korkutmak için uyduruluyor."
"oğlum buraya girmeyelim diye uydurmuşlardır, yoksa ben öyle söylentilere inanmam.Ee tabi elhamdülillah müslümanım"
"Aga gel yavaştan girek. girek girek de kapısı nerede lan bunun?"
"oğlum kapı burada değilse arka tarafdadır. kapısız olcak hali yok ya"
"doğru dedin kardeşim gel arka tarafa da bakalım orada da bulamazsak pencereler alçakta,bir tanesinden giriveririz. zaten camları falan da yok"

Recebi görmüstüm, parktaki küçük merdivenlerden çıkmış, üstünde minik bir çatı olan o düz ve sağında solunda kaydırak olan yerde bekliyordu beni. Kaydıraklardan kayacak halimiz yoktu ya,beni neden çağırdığını sordum.
"oğlum burada ne işimiz var ne yapacağız parkta?"
"ya sana bişey söylemem lazım bu yüzden çağırdım.
"ee telefondan arasaydın ya"
"yok, yüz yüze konuşmamız gereken birşey bu."
"tamam konuşalım da ömer ne zaman gelecek?"
"o gelmeyecekmiş kanka ikimiz hallederiz"
"neyi halledeceğiz oğlum olay ne hadi söyle de yaparız"
"ya bak şimdi, üç sokak ötede kimsenin yaşamadığı kahverengi tonlarında bir ev var ya,oraya girsek mi diyorum"

Rez alin la

Part 2 için rezerve.

Rezervasyon

Rezervated

devam etcem bekleyin işim vardı

gençler bir şuku atın yav

gençler part 4 ü ilk entryme 5 şuku gelirse yazıcam

Tezzzz9

Rez devam et

up
up
up
up
up
up
up
up

up
up
up
up
up
up
up

Kısa cügü

Gençler rez alinda duvara anlatir gibi olmiyim tabi isterseniz şuku da atabilirsiniz

Part part hikaye atanlarında amk

Özet geç 1000

Arka tarafa gittiğimizde demir ve siyah renginde bir kapı ile karşılaştık. Recep kapıyı ittiği anda kapı duvara çarparak ses çıkardı. ıçeri doğru yürüdük.sol tarafta bir merdiven var idi. sağ tarafta da masa ve üstünde çekiç, pense gibi alet edevatlar vardı. recep başladı konuşmaya:
"yukarı çıkıcaz mı yoksa ilerdeki kapıya da mı bakalım"
ileride kapı olduğunu yeni fark etmiştim.
"şu kapıya da bakalım öyle çıkarız yukarı" dedim. kapıya doğru yavaş yavaş ilerledim.eve giriş kapısından bu kapıya 1-2 metre vardı zaten. giriş oldukça küçüktü. kapıyı açmamla tepedeki avizeyi görmem bir oldu. oldukça büyüktü. odada ışık kaynağı yoktu ama kırık pencerelerden içeri giren güneş ışıklarıyla etrafı az da olsa görebiliyorduk.tam kapıyı kapatacaktım ki dolabın üstündeki eski tip radyo yere düştü.biz o anın korkusuyla kendimizi dışarı attık. tekrar girip girmemek konusunda kararsız kalmıştık.

Gençler olay 6 yil once yasandi neyse basliyim hikayeye
Part 1
Zamanla büyüdüm,13 yaşıma geldim.Pek büyük sayılmazdım aslında, büyüyordum işte. Arkadaş edinme konusunda derdim olmazdı.iki yakın arkadaşım vardı. Birisi Recep, diğeri ömer. Sabah kalktığımda yüzümü yıkamaya bile üşenerek titreye titreye yemek sofrasına ilerledim.Pek erken kalkamadığım için uykum vardı.
"Anne bana ekmek uzatma ekmek yemeyeceğim bugün" dediğimi çok iyi hatırlıyorum. Yemeğimi yedikten sonra arkadaşlarıma söz verdiğim gibi her zamanki gittiğimiz parka ilerledim. Bizim mahallede köpek çok olurdu. Etraf sokak köpekleriyle doluydu ama ben korkmuyordum. Alışmıştım nede olsa
EDiT:4. partı bu parta 5 şuku gelirse atarım