Morukyalan yok okurken kendimi gördüm

sınıfa girdiğimde eski yaverim serkan'a baktım ters ters. üzülme falan dedi.

sonra dedikodulardan öğrendiğim kadarıyla serkan puştuda bana oy vermemiş.

niye ? diye sordum. sen çok yoruluyordun, üzülüyordum dedi.

kesin siyasete atılmıştır şimdi. politik zütveren

birkaç velet ortalığı karıştırdı. 5 sene süren başkanlığımda öğretmen ilk kez erken seçim kararı aldı.

o zaman veletler bile akıllıydı. komplo kurdular resmen. tek aday olarak çıkacağımı sanırken, koray diye bir sırık çıktı karşıma. eleman daha sene başında gelmiş.

zütümüzü halka yüzümüzü tahtaya döndük.

benim adımı söyledi öğretmen. sonra saydı sessizce. tamam dedi.

koray'ı söyledi. saydı ve tamam dedi.

dönebilirsiniz dedi. bu seçim kararını aldıran muallaklere ne zulüm edeceğimi düşünürken, artık başkan olmadığımı öğrendim.

3 gün gitmedim okula. babam ilkin gülerek karşıladı. 4.gün enseme 2-3 tane koyunca kaça kaça gittim.

ilkokulda takım kaptanıydım ben. sonra abdülkadir diye ardahanlı bir peltek gavat geldi.

- kaptan beni de kardo ya al

diyordu. kadro bile diyemiyordu, ama acıdım onu "kardo" ya aldım. önce defansta oynatıyordum. sonra ortasahaya aldım. ben forvet oynarım deyince cellallendim.

isyana hazır muallak arkadaşlarım nankörlük ettiler ve onun tarafına geçtiler.

kandırıldım.

aynı zamanda sınıf başkanıydım. zütlerinden kan aldım hepsinin. konuşsalarda sussalarda konuşanlar listesine yazıp sopa çektiriyordum bunlara. 98 falan sene. o zamanlar dayak vardı. akıllı tahta yoktu.

biraz büyüdüm ilkokula başladım. tuğba diye bir kız vardı. kimi görsem aşık oluyordum, buna da oldum. 5 sene de bunu sevdim. tuğba'yı sevişimin 3.senesinde hareketleri çok itici geldi, bende sınıfa yeni gelen didem diye başka bir kızı da sevdim.

zaman zaman aynı anda 4 kişiye kadar sevdiğim oluyordu.

bir gün didem'i aradım. 3 . sınıftayım. sürekli ödev sormak için arıyorum. aramın süper olduğu kızla, seni seviyorum dedikten sonra okulda hiç konuşmamaya başladık. koşa koşa eve geliyorum ve bunu arıyorum. annesi açıyor. ödev soracaktım diyorum. sonra mal gibi 5 dk konuşuyoruz kapatıyorum.

harbi nece bişidim ben ya.

bir kızı daha sevdim 6 yaşımda. o da 5 yaşındaydı. o kadar çok sevdim ki; harbi tuhaftı. o nereye gitse peşinde bitiyorum. peşinden koşuyorum ama ona da bakmıyorum. salak saçma hareketler işte. gerçi o hareket hayatımın tümünde hala var.

kahverengi saçlı iri gözlü bir kızdı. çocuklarla toprak savaşı yapıyorduk. bende bunu seviyorum diye sürekli buna fırlatıyorum. sinirli sinirli fırlatıyorum. sevdiğine insan niye saldırır ? ilgi çekmek için mi ?

5-6 tane fırlattım buna. en son bir tane daha fırlattım. kızın gözünün altı patladı. taş varmış.

o güzeller güzeli kıza kalıcı bir yara izi armağan ettim.

sonra da güzel gelmedi gözüme, gittim ablasına aşık oldum.

allah nedir dedim. allah nurdur dedi annem. 5 falanım işte. allah bu diye mal gibi flütün deliğinden güneşe bakardım. neden flütün deliği, bir fikrim yok. göz kamaştırıyordu.

canım sıkılınca allah'a bakarken sallanmak isterdim. annemde iplerden salıncak yapardı balkona. kilim falan koyardı altına. o koyduğumun kilimi açılırdı. gümmm diye ters kafa üstü betona çakılırdım. bööööö diye ağzım açık ağlardım. kafam fena olurdu.

mahalledeki çocuklar okula gidiyordu. bende koca kafalı meraklı bir elemandım. daha okur yazarlığım yoktu. cahiliye dönemim işte.

sayı saymayı öğrenmişim nereden öğrendi isem. anneme en büyük sayı kaç demiştim. o da 1000 demişti. tüm arkadaşlarım büyüktü benden. siyah önlüğüne soktuklarım. ben en büyük sayı 1000 dir deyince dalga geçmişlerdi. eve gelip beni kandırdın diye anneme kahverengi saplı meyve bıçağını batırmaya çalışmıştım.

Anlatmaya devam edicek sanirim

komşu kızı vardı. ara sıra bize gelirdi. benden birkaç yaş büyüktü. orasını burasını soyar öperdim. niye yapardım bilmem. o da hiç ses etmezdi. ben 5 , o 7 falandı. bu kız için 8 yaşlarında bir çocukla kavga etmiştim mesela. kendimi kesmiştim. şarıl şarıl kanım akmıştı. sevgi biçimine bak.

ben seni daha çok seviyorum, cartttt...

hayatımın doğru düzgün gittiği zamanları anımsıyorum. 3 yaşında falandım sanırım.

3.5 ta ameliyat ettiler zaten. bir insanın ilk anımsadığı şeylerden birkaçı ultrason odası, hastane koğuşu olur mu ?

iman etmelisin

şizosu, bipoları, paranoyağı...

her çeşit insana kucak açan bir kuruluşum sanki.

bir beylik kursaydım; adımız " tutarsızoğulları " olurdu bu ekiple.