dogu ve batı cephesinde bombalaması çok zor ve bombalansa dahi bombaların etki etmedigi agır sığınaklar yerleşimler vardı, almanlar bu bölgeleri yüzlerce uçakla bombalasa dahi etki etmiyor üstelik çoka gır kayıplar veriyordu, bunun üzerine mistel planını devreye sokturlar..

mantık basitti. hafif bir bombardıman uçagının bütün iç aksaganı zırhı makineli tüfekleri hatta pilot bölmesinin tamamı sökülüyor ve extra 1 ton dan fazla uçagı hafifletmiş oluyordu, daha sonra bu uçak max 5 ton taşıyorsa iki katından fazla 14 15 ton patlayıcı ekliyorlardı ve bu patlayıcılar güçlendirilmiş standart bombalara yüklenemeyen kararsız hassas patlayıcılardı kutu kutu dolduruyorlar,, sonra bu uçagın tepesine güçlü bir avcı uçagı konuyor ve bomber dıman uçagının motorları ve avcı uçagının motorları birleştiginde bu mistel denen garip hava taşıtı ortalama bir bombardıman uçagı hızına ama ortalamanın çok üstünde bir tırmanma oranına sahip oluyordu, bu şekilde manevra açısından sıfır yetisi olan bu uçan bomba uygun yükselige kadar eskord ile gidiyor sonrasında ise çok uzun süren bi tırmanışa geçiyor uygun yükseklikte hedefine gidiyor, hedefe varınca dalışa geçiyor ve avcı uçagı içinde tonlarca patlayıcı olan patladıgında bölgede deprem etkisi yapan uçan bombayı bırakıyor,, bombardıman uçagının flapları iyice önceden kitlendigi için bomba bırakıldıgında uçak fazla sag sola gitmiyor ve hedefi kısmen vuruyordu,,, kısmen kısmı önemli degildi alman ordusu için zira bu uçak o kadar çok bomba ile dolduruyorduki hedefin bir 40 50 metre ötesine düşmesi bile çevredi yapıları yıka biliyordu...

peki düşmanlar bunu nasıl farketmiyor sag sola manevrası berbat olan bu uçagı avlamıyolar derseniz, en büyük avantajlarından biride bu toplam 3 motora sahip olan bu alet ortalama bir bombardıman uçagı hızında idi ama zamanının en iyi tırmanan bombardıman uçagı sayılıyordu çıktıgı yükseklikte tespit edilemsi ne radarla nede gözle münkündü, bir artısıda sayısı idi bir görev için max 2 genelde 1 tane kullanıyor ve düşman kuvetleri asla bir yada 2 bombardıman uçagını beklemiyordu yani her türlü bu alet işe yarıyordu.

almanlar savaşın sonuna dogru bu mantıgı sevmeye başladıgında e artık çaresiz olduklarından bu projeyi büyüttüler ve mistel denen bu kombinasyondaki bombardıman uçagı artık pilotlarca yapılmayıp fabrikada direk ona özel üretildi uçagın burnu sivrileştirildi sürtünme engellendi bütün pilotaj aletleri çıkarıldı ve daha hızlı bir versiyon çıktı bunlar sovyetlere ve amerikalara karşı kullanıldı,,