Kalbini kaybetmiş insanlarla bir şeyler paylaşmaya çalışmanın anlamsız bir çaba olduğunu her gün biraz daha fark edip, biraz daha kahroluyorum. Her insanın dünlerine ait gülümseyecek, duygulanacak durumları vardır. Peki bazı insanlar bu durumlara karşı nasıl donuk, buz gibi bir tavır sergiliyor ? Ben mantığımla hareket eden bir insanım tavrını bir kenara bırak, duygularını hiçe sayan insanı neyleyeyim arkadaş. Duygularını önemsemeyen insan mı olur dıbına koyim ya. Şahısa gif atmışım el emeği göz nuru bir gif bu ne , hiç hatırlamıyorum , ben kitap okuyorum (el sallayan emoji) diyor. Lan o gifte sen varsın, ben varım, orada bir duygu var bir yaşanmışlık bir sevgi gösterisi var. Çok içerlendim arkadaş ya.

Düşünmeyeceksin, tasarlamayacaksın, verici taraf olmayacaksın. Değmiyor çünkü.