0
Evet. Başarısızlık, yalnızlık ve depresyonla geçen yaklaşık 8 aydan sonra yeni bir işe başlayacaktım. Üniversite sınavının daha ilk kademesinde diskalifiye olmam bana evlat acısı gibi koymuştu.
Bende bulunan bu ölümcül hırsla bunu hazmetmek, buna dayanmak adeta bir ölüm gibi geliyor, dört duvar arasında duramıyordum.
Benim için ne kadar önemli olsa da bu sınav, olan olmuştu artık ve hayat devam ediyordu. Artık yeni bir işe başlayıp yeni uğraşlar/hedefler peşinde koşmanın vakti gelmişti.
Bütün rakiplerim YGS'yi atlatıp LYS'ye hazırlanmaya başlamışken, ben de tam bizim dershanenin karşısındaki tüm öğrencilerin takılma mekanı olan cafede işe başlayacaktım. Burda işe başlamamdaki sebep, cafenin sahibi Tamer Abiyle çok iyi bir ilişki kurmuş olmamızdı.
Dipnot: Üniversite sınavına (YGS) hayatımda ilk kez giriyordum fakat suan üniversite 2. sınıfta olmam lazım. 2014-2015 sezonunda baya bir çalıştım dershane yardımıyla, rehber ögretmenlerim falan benden cok umutluydu, YGS-5 te 370 puanın altına düşmüyordum, hukuk fakültesine kesin gözüyle bakıyorduk fakat sınav anında aşırı stresten dolayı sınavdan çıktım.
Anlatacaklarım herkesi çok şaşırtacak, adeta ebenizin dıbını tersten gösterecek türden beyler, fakat anlattıklarımı dinleyen yoksa boşuna yazmayayım. Kimler burada?
Dipnot#2: Sadece üniversite sınavı-iş-fasa fisoyla alakalı değil, hayatımın tam olarak içine sıçan, beni 3 aydır sabahlara kadar uyutmayan olayı anlatacagım burada fakat kötü gidişin en başından başladım ki derinlemesine anlatabileyim.
Rezleri görelim?