/i/Dertleşme

Derdini anlatmayan derman bulamaz..
  1. 1.
    -5
    Yeter AMK hikâyelerinizi gibcem ha

    Edit: kusura bakma panpa sinirden oldu
    ···
    1. 1.
      0
      hikaye degil bu evveliyatını gibtigim. dertlesme. basımdan gecen canımı sıkan bir olay. dinlemek/okumak zorunda da degilsin gibtir olup gitmek tercihlerinin arasında olabilir.
      ···
    2. 2.
      0
      çükülemek için girdim aq
      ···
  2. 2.
    +2 -1
    Herkese iyi sabahlar. Size son bir kac aydir yasadigim berbat olayları anlatmak istiyorum fakat öncesinde bir açıklama yapmam gerek.

    20 yaşında bir gencim, bugüne kadar inciye hic üye girişi yapmadım fakat sürekli anonim olarak takıldım. Velhasıl, şuan sabahın tam olarak bu saatinde üyelik açmam tamamen yalnız oluşumdandır. Dertleşme bölümüne açılan başlıkları okudum tüm gece, biraz cesaretlendirdi beni ve bu bana "ulan ben de yazsam dinlerler belki, iclerinden biri bile dinlese derdimi anlatmis olurum" diye düsündürdü.

    Ama bu beter olaylar tek çırpıda anlatabilecegim kadar kısa degiller. En azindan bir kac saat gerekiyor hem anlatacaklarimi toparlamam icin hem de beni en azindan bir kisinin dinlediginden emin olmam icin.

    Beyler dedigim gibi, burda çap yapmaya çalışmıyorum, rez alsınlarda başlık trend olsun gibisinden bir caba icinde degilim. Benim tek derdim artik derdimi bir deftere anlatmaktan kurtulup, burda sizlere anlatmak.

    Var mı benimle olan? Bir kac dert ortağı?

    Şuan uyuyacağım eger uyandigimda bir kac guzel tepkiyle karsilasirsam baslayacagim icimdekileri dökmeye.

    Haydi selametle...
    ···
  3. 3.
    +1
    anlat ulan işimiz bu bizim.
    ···
  4. 4.
    +1
    Ooo depresif bi hikaye mi bi dal alırım.jpg
    ···
  5. 5.
    +1
    anlat kardeş
    ···
  6. 6.
    0
    Beyler iyi günler. Yeni uyandım. Hala burada olanlar varsa baslıyorum?
    ···
  7. 7.
    0
    Evet. Başarısızlık, yalnızlık ve depresyonla geçen yaklaşık 8 aydan sonra yeni bir işe başlayacaktım. Üniversite sınavının daha ilk kademesinde diskalifiye olmam bana evlat acısı gibi koymuştu.
    Bende bulunan bu ölümcül hırsla bunu hazmetmek, buna dayanmak adeta bir ölüm gibi geliyor, dört duvar arasında duramıyordum.
    Benim için ne kadar önemli olsa da bu sınav, olan olmuştu artık ve hayat devam ediyordu. Artık yeni bir işe başlayıp yeni uğraşlar/hedefler peşinde koşmanın vakti gelmişti.

    Bütün rakiplerim YGS'yi atlatıp LYS'ye hazırlanmaya başlamışken, ben de tam bizim dershanenin karşısındaki tüm öğrencilerin takılma mekanı olan cafede işe başlayacaktım. Burda işe başlamamdaki sebep, cafenin sahibi Tamer Abiyle çok iyi bir ilişki kurmuş olmamızdı.

    Dipnot: Üniversite sınavına (YGS) hayatımda ilk kez giriyordum fakat suan üniversite 2. sınıfta olmam lazım. 2014-2015 sezonunda baya bir çalıştım dershane yardımıyla, rehber ögretmenlerim falan benden cok umutluydu, YGS-5 te 370 puanın altına düşmüyordum, hukuk fakültesine kesin gözüyle bakıyorduk fakat sınav anında aşırı stresten dolayı sınavdan çıktım.

    Anlatacaklarım herkesi çok şaşırtacak, adeta ebenizin dıbını tersten gösterecek türden beyler, fakat anlattıklarımı dinleyen yoksa boşuna yazmayayım. Kimler burada?

    Dipnot#2: Sadece üniversite sınavı-iş-fasa fisoyla alakalı değil, hayatımın tam olarak içine sıçan, beni 3 aydır sabahlara kadar uyutmayan olayı anlatacagım burada fakat kötü gidişin en başından başladım ki derinlemesine anlatabileyim.

    Rezleri görelim?
    ···
  8. 8.
    0
    Rezerved.
    ···
  9. 9.
    0
    Rez

    Ygs de sana olan şey benim başımada geldi dostum pgibolojik terapi almadanda geçmedi fobi oldu anlayacagın, madem böyle bir sıkıntı yaşadın ve böyle bir puan alabiliyorsun tekrar girebilirsin sınava bu sefer pgibolojik olarakta hazırlanarak tabi
    ···