[flashback]

8. Sınıfın son günü o gibik karnemi almak için geciktim. Hayatımda belki ilk defa derslerime önem verdiğim zamandı. Yıllar sonra ilk defa teşekkür ile geçtim amk(gerisi gelmedi zaten.)

Sabah saat 10 gibi falandı.
Karneler 10:30 da dağıtılıcaktı.

Törene geç kalmıştım. Tek başına yaşamak zor be. Seni sabah kaldıran bi annen yok her sabah kendin o nükleer alarmı duyup kalkıyorsun. Baban ise annenin yokluğunda senden ayrı yaşıyor. Sadece para gönderiyor ayda bir defa arayıp hal hatır soruyor.

Neyse ki Zeynep diye bir mükemmel bir arkadaşım var çocukluktan beri bana bakıcılık yapıyor. Her derdimi dinleyip yanımda duruyor falan

Saat 10:05 gibi nükleer alarm ve kapı zil sesi ile savaşa gider gibi uyandırıldım(sadece gibik bir karne alıp tatile giricez dıbına koyim ne bu şiddet bu celal.)

Laapsss diye kapıyı açtım. Zeynep günaydın demeden içeri daldı.

Z: Ne bu halin? hala hazırlanmamışsın

Yb: Ya bırak uyuyam sonra alırım karneyi.

Z: Saçmalama yalniz birisi karne günü bu arkadaşlarımızı bir daha göremeyebiliriz.

Yb: Benim senden başka arkadaşım mı var amk?

Z: HaHaHa

Dolaptan siyah tişörtüm ile pantolonumu çıkartıp yüzüme fırlattı.

Z: Giy şunları çabuk! Hızlı ol.

Yb: Aye aye captain!

Kulağımda hissediyorum nefesini. Herkese sorduğumda "o öldü" cevabını alıyorum.

Şaka mı yapıyorsunuz lan siz! Nasıl ölebilir! Şu bana sarılan, saçlarımla oynayan kim lan o zaman! Ben kimin nefesini hissediyorum, kimin gözlerinin içine bakıyorum huur çocukları!!

Hepiniz delirmişsiniz dıbına koyim onu sadece ben görüyor olamam değil mi? Bu olamaz dıbına koyim olmamalı.

Ayakta dururken yere yıkılmamam için beni şu an o tutmuyor mu? Daha nasıl bir kanıt istiyorsunuz amk?

Sanırım şizofren bir huur çocuğu oldum. Olsun lan böylesi de daha iyi. Hala benle ya o şizofren de olsam bir şey fark etmez.

5 dakika sonra bu kabustan uyandım. Hayvan gibi terlemişim amk!

Ölümünün 3. Ayı oldu bugün onun.

3 aydır her uyuduğumda gözümde ölürken ki halinin her saniyesi bana ızdırap olarak izletildi. Uyurken bile rahat yoktu amk bana.

Rezerved

Rezerved

Susuzluktan ölen vücudum nasılsa göz yaşı salgılamıştı.

ilk olarak gece olduğu için bende kalmasını rica ettim. Bu inatçı kızımızın adı Zeynep.

Z: Zeynep yb: ben

Z: sonunda ağzını açıp konuşabildin (:

Yb: bana başka bir çaremi bıraktın, 3 aydır bakıcım gibi davranıyorsun amk!

Z: Onun son vasiyeti olmasa senle ne işim olsun aptal :D hem ayrıca kaç senelik geçmişimiz var senle.

Yb: Senin yaptığın manyaklığı başkası yapmaz zaten. Bi salmadın amk 3 aydır her allahın günü bana bulaşıyon. Hani bıraksan da aptal aptal açlıktan fazla alkol almaktan gibtir olup gitsem şu dünyadan.

Z: Tamam orasını boşver sen. Kalcam bu gece ama tek bir şartım var.

Yb: haa neymiş?

Z: Bugünlük bira yasak sana

Yb: Ya he tamam dıbına koyim içmicem bugün. gibtir git kızım mallaşma

Z: tamam gidiyorum ölmeye devam edebilirsin.

Yalnızlıktan mıdır bilmem bi anlık refleks ile kolundan tutup koltuğa fırlattım.

Yb: Nereye gidiyon lan otur şuraya gece gece napcan sokakta! tamam bugün içmiyorum amk!

Z: Sigara da yok yalnız

Yb: Hayammm... Tamam ona da kabul lan kal burda

3 ayın sonunda ağzımı açıp zeyneple böyle bir sohbet yapmak çok saçma amk. Konuşmamın açılışı böyle oldu. O gece zabaha kadar dertleşme vaktim geldi.

Sonraki günlerde bana sonunda dayanamayıp isyan etti.

"Yalniz birisi artık gerçekten düzelmen lazım. O bana sana sahip çıkmamı söyledi ama sen, ben sana sahip çıksam bile kendin için yaptığın hiçbir şey yok. Ağzından tek bir cümle çıkmıyor. Her gün içiyorsun, duş bile zar zor alıyorsun. Şu sakalının saçının haline bak! O senin böyle mi yaşamanı istedi! Artık mutlu ol, kendi dünyanın içinden çık bizim olduğumuz dünyaya geri dön!"

Bana içini döktükten sonra üç aylık sessizliğimi bozup benim de içimi boşaltma zamanım gelmişti.

Odamın her köşesinde bira kutusu doluydu. Hatta öyle ki gibik kafam ile bira kutusundan piramit yapmışım.

Her gün içip sıçıyorum. Baş ağrısı var ama hisseden kim amk.

Bedenimi bi kenara fırlatmak istiyorum. arayan soran bol mesaj atan bol ama giberler \"başın sağolsun kardeşim\" demekten başka bir şey yapmıyorlar.

Kapım her gün çalıyor. Muhtemelen bu inatçı şahıs peşimi bırakmayacak.

\"Yalnız birisi artık aç şu kapıyı. Yine mi içiyorsun! Ne işine yarıcak bu kadar depresif olmak? Hayata dön!\" gibi cümleleri bağıra bağıra kulağıma yolluyor.

içeri alıyorum evi temizliyor, yemek yapıyor laf sokuyor sonra gidiyor.

Ben nemi yapıyorum? Ağzımdan tek bir cümle çıkmıyor sadece yap dediklerini yapıyorum. Soru soruyor ağzımı açmıyorum. Konuşmayı unutmaya başladım. Zulam da bitiyor. Bu nasıl gibik bir yaşama biçimidir amk?

Gerçi kıza acıyorum. Evi o kadar temizliyor falan sonraki gün piramitle karşılaşıyor.

üzüldüm

[flashback devam]

Kendimi yavaşça ondan çekip "bu kadar yeter duralım merve" dedim.

Bu kadar yeterdi çünkü zeynebi unutmuştuk amk :D

Merve zeynebin de evde olduğunu hatırlayınca gülmeye başladı.

Yb: Şşş sessiz ol gelmesin şimdi

M: Tamam yaaa offf :d

Ben banyodan çıkarken küçük bir buse kondurdu ve kurulanmaya başladı.

Bunca zaman boyunca zeynebin ne yaptığını çok merak ediyordum.

Bu salak ben gittikten sonra oyunu başlatmış benim kaleme gol atıyormuş kendini avutmak amaçlı.

Yb: Yaaa manyak mısın sen amk Zeynep?

Z: Bana öyle demeyecektin

Yb: dıbına koymuşsun oyunun beklemesini bilmiyorsun senin ben hırsını gibeyim Zeynep!

Z: Hahahahahahahah :D

Ulan ikinci yarıda ben yokken bile 5 gol atabilmiş anca amk

Yb: Bravo! büyük başarı! 5 gol atabilmişsin en azından aferin

Z: Yaa tamam yalniz birisi bugünlük bu kadar yoruldum. merve ne yaptı hala çıkamadı banyodan

Yb: çıkar birazdan durulanıyor

Z: Sen nerden biliyorsun?

Yb: Havlu zütürdüm ya ona az önce

Z: Haa tamam

Hiçbir şeyden haberi yok masum :D

[flashback devam]

Gaza gelip 4.maçı atmaya başladık.

Ben artık saymıyorum kaç tane attığımı attıkça atıyorum derken oyunun ilk yarısı geçti.

Skor 15 - 0

Z: Yaa sen napıyorsun ya?

Yb: Ağlayacaksan oynamayalım *

Z: Hayır çeviririm ben

Yb: tamam öyle olsun bu sefer acımam :D

Tam gole giderken merve yalniz birisi havlu var mı? Diye seslendi. Genellikle banyonun içinde ki dolapta havlular olurdu.

Oyunu duraklatıp havlu almaya gittim.

Bütün havlular odamda yatağımın üstünde duruyordu. Bir tanesini alıp banyonun kapısına tıklattım.

Yb: Merve al havluyu

Kapıyı yavaşça açıp elimden havluyu alırmış gibi yapıp kolumdan çekerek banyoya soktu.

Yb: Ne yapıyorsun?

Tamamen çıplak bir şekilde gözlerimin önünde duruyordu. Gözlerimi ondan kaçırmaya çalışarak oradan çıkmaya çalıştım tam kapıyı açıp çıkarken "gitme!" dedi.

Gidemedim...

Sadece bunu diyerek beni durdurmuştu

Kapıyı kapatıp kendimi ona teslim ettim.

Suydan ıslanmış vücudu ile sarıldı bana, üstümdeki kıyafetlerim ıslanmıştı. Sonra geri çekilip yanağımdan tutarak gözlerimin içine baktı

Çok huzurlu ve hüzünlü hissetmeye başladım

"Seni çok özledim yalniz birisi... "

"Ben de seni çok özledim merve... "

Daha fazla dayanadım yapıştım dudaklarına, saçlarını elimde gezdiriyor dudaklarını yavaş bir şekilde öpmeye başladım

Saniyeler geçtikçe daha fazla hızlanıyoruz ve kontrolümüzü kaybediyoruz.

iki acemi aşığın yıllar sonra kavuşması

iki insanın da birbirlerine soracak çok sorusu var ama bunun şimdilik önemi yok...

[flashback devam]

Bunaltıcı sıcaktan kurtulup sonunda eve gelmiştik.

Zeynep eve gelir gelmez buzdolabından sürahiyi çıkartıp 3 bardağa da su koydu

Yb: Eyvallah ellerin dert görmesin

Z: Pek önemli değil ama

M: Sizde evli çiftler gibi olmuşsunuz bakıyorum :D

Tam yerinden vurdun be merve *

Suları dikledikten sonra merve duş almak istediğini söyledi.

Yb: Hayırdır yatılı kalmayı düşünüyorsun galiba?

M: Bugün öyle yapıcam zaten

Z: Hooop hooop noluyoruz?

Yb: Harbi noluyoruz amk merve yavaş!

M: Zaten Zeyneple beraber değil misiniz hergün? Bugünlük misafiriniz olurum işte

Z: Tamam bugün bende sendeyim o zaman yalniz birisi

Zeynep ablasını arayıp onayı alınca kalması kesinleşti

Zeynep benim dolabımdan kendi kıyafetlerini çıkarıp merveye verdi.

Merve duşa girmişken bizde konsolu açıp pes atmaya karar verdik Zeyneple

Real madrid vs barcelona(klagib takımlar)

3 maç attık toplamda

2 maç fark atıp 3. Maç dayanamayıp verdim maçı.

Yb: Oynamayı bilmiyorsun kızım

Z: Ya gibtir git gel bi el daha atalım

iş kaybetmeye gelince Zeynep her zaman asabidir. içindeki hayvanı her zaman dışa vurur vesselam.

Bu pazar devam edeceğim

[flashback devam]

Zeynep ile karnelerimizin verdiği mutluluk ile el ele tutuşup okul bahçesinden çıkışa doğru yürüyorduk. Hiç beklemeyeciğimiz bir şeydi merve nin bizim okulun önünde durması.

Z: Yalniz birisi bu merve değil mi?

Yb: Nerede?

işaret parmağı ile Okulun kapısının önünü gösterdi gözlüğümü takıp oraya baktım. Yıllar sonra onu görmenin heyecanı ile zeynebin elini bırakıp merveye doğru koşmaya başladım.

Z: Yalniz birisi beklee!

Hiç duymamış gibi koştum yanına mervenin. Hiçbir şey demeden gitmesinin hesabını sormak istiyordum ama kafamda da bir o kadar sorular vardı sormak istediğim.

Neden koştum bilmiyorum.

Galiba onu tekrar kaybetme korkusu sardı içimi.

M: Yalniz birisi yavaş!

Dalgın bir şekilde koşarken ona çarptım yanlışlıkla.

M: Aptal yavaş diyoruz nereye bakıyorsun?

Hiç cevap vermeden sadece sarıldım ona. Birkaç saniye duraksadı sonra ufak bir karşılık verdi oda sarıldı.

M: Yalniz birisi ölüyorum bıraksan artık?

Geri çekildim

Yb: Ne işin var burada senin? Nasıl biliyorsun okulumu?

M: Zeynebin ablasından öğrendim. Uzun zamandır görmek istiyordum sizi.

Biz konuşurken Zeynep geldi yanımıza

Z: Hayvan biraz yavaş olsana elim çıktı!

Yb: Zeynep sen biliyormuydun onun buraya geleceğini?

Z: Hayır haberim yoktu yalniz birisi

M: Ona söylemedim kübra ablayla bizim aramızda

Yb: Ah bu ablanın işleri Zeynep!

Zeynepte merve ile özlem giderdikten sonra bi yere gidip düzgünce konuşmak için bir yer arayışına girdik.

M: Ne yapıcaz şimdi?

Yb: Buraya sen geldin sen düşün napalım şimdi?

Z: Bu aptal evden başka yerlere zor gider en iyisi onun evine gidelim.

Yb: Haydaaaa kızım biliyoruz asosyalim de ama bir erkeğin evine iki kız gelicek garip değil mi?

Z: Ben hergün geliyorum zaten garip bir tarafı kalmadı artık ;)

Haklı olduğu düşüncesi ile benim evin yoluna koyulduk.

[flashback devam]

5 dk gibi kısa bir sürede yüzümü yıkayıp, dişimi fırçalayıp, saçıma şekil şemal verip kıyafetlerimi giydikten sonra evden çıktım.

Zeynep ben çıkar çıkmaz elimden tutup koşmaya başladı.

Yb: Ulan dur daha var amk zaten yakında okul.

O önden koşarken ben elini tutup onun temposuyla koşmaya devam ediyorum. Olimpiyatlara mı katılıcaz ne bu hız amk?

7-8 dk sonra okulun kapısına vardık alev gibi yanıyorum amk hava o kadar sıcak ki

Yavaştan sınıfımıza çıktık. Bütün süt oğlanları erkenden gelmiş. Karneyi alıp gibtir olup gitme derdinde herkes amk

Herkes paşa paşa oturmuş sınıf öğretmenini bekliyor, bizden sonra direk geldi canım hocam.

isim sıralamasına göre herkesin karnesi yavaştan dağıtıldı ben de o muazzam karnemi alıp Zeyneple beraber sınıftan çıktım.

Hikayenin "O" kısmına geliyorum.
Zeynep, ben ve o(adı merve). Üçümüz çocukluk arkadaşıyız. 1.sınıftan 4. Sınıfa kadar merve ile aramız çok iyiydi. Ama ikimiz de aynı gün annelerimizi kaybettik(bu konu hakkında konuşmak istemiyorum ikimizin annesi yakın arkadaşlardı. Eve dönüş yaparlarken trafik kazasında vefat ettiler) .

O lanet günden sonra merve başka bir okula nakil aldırdı 4. Sınıftan sonra ne ben nede Zeynep onu bir daha göremedik

Taki okul çıkışında bizi karşılamaya gelene kadar...

hadi olum seri köz getir hadi

hadi lan 1 gündür belkiyorum çabuk çabuk daha bira içicem

9 aydır bekliyorum çocuğum oldu entry amk seri seri

ya sabır neyse

Arkadaşlar kafanız karışmasın ve hikayeyi daha iyi anlayın diye size yardımcı olacak bir bilgi vericem.

"[flashback devam]" yazmayan partlar geçmişten devam etmeyen partlardır.

Gelecek partlarda bunların arasındaki farkı anlayacaksınız

Bu akşam devam edeceğim