Oldumu simdi aq

Gittinmi lan

Rezerved

Hadi lan

Hadi mk yil oldu nerdesin

Gonya yolundayım gonyaa

Rezzzzzz

Reserved

Çok sardı panpa devam devam

Üzdün panpa

Reserved

rez
syf 8

Guzel yaziyon panpa devam

Tst af FS fgagah

Rezervasyon

Beyler kusura bakmayın elimde olmayan nedenlerden dolayı biraz az gireceğim sözlüğe. Şu an bir kitap yazıyorum, bir yayın eviyle anlaştım aynı zamanda üniversite okuyan fakir bir bin olduğum için çalışıyorum. Bir yandan da her zaman yanımda olan inci sözlük ailesine bir şeyler yazıyorum. Saat 1 de burada olacağım çok uzun bir part atacağım.

O sırada Timuçin geldi ve beni yakamdan tuttuğu gibi çimlerin üzerine devirdi. Palasını tam vuracaktı ki. Patron kan dolu ağzını tekrar açtı

-Timuçin! ardından acı bir öksürük... Timuçin bir anda durdu ve Elindeki palayı bana nefretle bakarak yere fırlattı hiçbir şey söylemeden Patronun başına geçti ve

-Dayan patron sseni kurtaracağız
-Timu-çin...
-Evet Patron
-Bu hırsızı izle-yin siz-i Kon-ya ya zütür-sün.
-Emredersin patron.

Zelihada Zeynepte hala ağlıyordu. Birkaç saniye sonra derin bir nefes akciğerlerden çıkıp dünyanın atmosferine karıştı ve bir hayat daha söndü.

Daha sonradan öğrendim ki Patron dedikleri 2019 de terörle mücadele için kurulan aşırı imtiyazlı bir askeri birimin komutanıymış bu yüzden ona patron diyorlarmış grupta Hamza ve Zeliha hariç herkes o birimin bir üyesiymiş. Zeynep bile terörle mücadele timinin bir parçasıymış.Çokta şaşırmamıştım doğrusu bu kadar organize bir grubu ancak askeriynin çıkaracağı çok barizdi.

Her neyse beyler hıçkırıklar içinde cesetlerimizi gömdük onlardan ayrılmak o kadar da kolay olmadı tabi benim için değil ben hala artan erzak ve suyu düşünüyordum her neyse beyler parkın bir köşesine isteksizce mezarlar kazıldı. Yıkanmadan cnaze namazı kılınmadan ölülerimizi ağır ağır gömdük.

Emin olmak için birkaç kişi cin cesetlerinin başına koştu Zeliha ve Zeynepte PAtronun tabi bende onlarla gittim. Ağlıyorlardı, hıçkıra hıçkıra ağlıyorlardı.

Timuçin arkadaşlarının cesetlerinin başında durgun donnuk bir bakışla oturmuş. Ne olacağını bilemiyordu. Endişeli yüzü çekik gözlerini kırıştırmış, ince kaşları kalkmıştı.

Zelihanın ve Zeynep'in gözleri Patronun göğsüne damlıyor, zavallı adam göğsüne giren oklardan ölmese bile kanına karıştırdığı zehirden ölecekti.

Ağır kasınmalarla da olsa zor bela nefes alıyor ağzından boşalan kana rağmen birşeyler anlatmaya çalışıyordu.

-Hhhııırsızzzz

Bana seslenmişti, çok şaşırmıştı biir adam son nefesinde neden bir hırsızla konuşmak ister ki. Elindeki arbeleti yere bırakarak hemen başına koştum.

-Hhhııııırsız
-Efendim Patron
-O-onlar-ı Konya---ya ulaştı-tır
-Emredersin Patron

Zeynep üvey babasının göğsüne başını yaslamış ağlıyordu. Ben bile ağlayacak gibi olmmuştum doğrusu halbuki bunca sene yalnız yaşamak beni bu duygularımı bu kadar törpülemesine rağmen.

Sürünüyor bir yandan menzil dışına çıkmak istiyordum, Kalkıp koşmalıydım dikkatleri üzerime çekmeliydim ama bir türlü başaramıyordum.

Sağıma soluma saplanan kara oklar beni korkutuyor yaşama isteğim diğerlerinin hayatını kurtarma isteğine galip geliyordu. Aklım karışmıştı.

Çimlerin arasına iyice sinmiş çantamı da kafama siper etmiştim. Aradan olanları izliyordum. Oklar hedef bulmaya başlamış bir adamı daha öldürmüştü.

Derken ağaçların arasından biri koşmaya başladı bir kız Zeynep. Tüm yaylar ona dönmüş arkasından ateşleniyordu. Vızzz! Vızzz!...

Bu durumu görmezdim. Çantamın arkasına sinmiş gözlerimi kapatmıştım. Ama o da ne bizimkiler ateş diye bağırmaya başladı.

Zeynep Zeynep karşıdaki beton yığınına kadar hedef almadan koşmuş bizimkilere karşılık verecek kadar zaman kazandırmıştı. Kadınlar oklarıyla cinleri püstürtüyor, Timuçin ve diğerleri ağır adımlarla cinlerin mevzisine doğru ilerliyordu.

Hemen ayağa kalkıp dört beş adım atıp yere yattım arbaletimle ağaçların tepelerindeki cinleri hedefliyor onları bir bir düşürüyordum.

Birkaç dakika içerisinde bir erkek daha saldırmak üzereyken oklanarak öldü ama kapı tarafı tamamen temizlenmiş ağaçlarda da okçu kalmamıştı.

Tuzağa düşmüştük, Okçular mevzi alana kadar üzerimize cin okları geliyordu. Ağaçarın arasına sinmiş herkes kendi canının derdine düşmüştü. Tam düşmanı göremiyoruz derken.

Tam karşımızdaki tepelerde 4 tane okçu kara cin gördüm. Arasına saklandığım yeşil çimlerden nişan almaya çalışıyordum ama faydası yok onlarda beni görüyor atış yapmama izin vermiyorlardı.

Derken parkın girişine de 4 tane kara cin mevzilendi ardı ardına bizi okluyorlardı.

Vızzz! Vızzzz!

iki tane kara ok beni geçip arkamda duran birinin göğsüne saplandı. Acı bir inleme ve yere serilişinin korkunç sesi kulaklarıma çalındı.

Kadınlar ağaçların arkasına gizlenmiş, karşı ateşe bir türlü geçemiyorlardı. Tek çare birinin dikkatleri üzerine çekmesi ve diğerlerinin atış için bir aralık bulmasıydı.

Vızzz! vızz! Kapıya 2 tane daha okçu mevzilenmiş, doğru hedefi ararcasına bize bakıyorlardı.